Αναζήτηση
Η ελληνική μπασκετική πραγματικότητα – αλλά και και η καφκική ελληνική πραγματικότητα όσον αφορά στα παιδιά των μεταναστών στη χώρα μας – ήταν εκείνες που ώθησαν σε μεγάλο βαθμό τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να θέσει υποψηφιότητα στα ντραφτ του ΝΒΑ, στην «άγουρη» ηλικία των 18 ετών αντί να περιμένει να πάει στις ΗΠΑ ύστερα από δύο χρόνια, ενδεχομένως πιο ώριμος αθλητικά και με προοπτικές για μια ακόμη καλύτερη θέση από την επιλογή του στο Νο15 από τους Μιλγουόκι Μπακς.
Οπως περιγράφουν άνθρωποι που τον ξέρουν, στόχος του Γιάννη, περισσότερο ακόμα και από το να παίξει (στην παρούσα φάση) στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ, ήταν να μπορέσει το συντομότερο να πάει στις ΗΠΑ και να αρχίσει να δουλεύει πιο συστηματικά δίπλα στους επαγγελματίες του αμερικανικού πρωταθλήματος: να βελτιωθεί σε μυϊκή δύναμη, ταχύτητα αλλά και σε τεχνική, ενώ βρίσκεται ακόμη πάνω στην ανάπτυξη και είναι δεδομένο πως θα πάρει κάποιους πόντους ακόμα (αυτή τη στιγμή βλέπει τον κόσμο από τα 2.06).
Στα ντραφτ του 2013, συμμετείχαν κυρίως οι γεννημένοι το 1991, ενώ ο Γιάννης έχει γεννηθεί τον Δεκέμβριο του 1994. Αναλυτές προεξοφλούν το γεγονός ότι αν έθετε υποψηφιότητα στα ντραφτ του ΝΒΑ σε 2-3 χρόνια θα μπορούσε να «χτυπήσει» ακόμα και κορυφαίες θέσεις επιλογής στην πρώτη τριάδα και είναι βέβαιο ότι πιθανότατα με άλλο εκπρόσωπο θα πιεζόταν να το κάνει τότε – το συμβόλαιο θα ήταν ακόμη καλύτερο.
Ομως ο Γιώργος Δημητρακόπουλος, βλέποντας το ταλέντο αυτού του παιδιού και την επιθυμία του να δουλέψει και να βελτιωθεί το συντομότερο δυνατό, δεν σκέφτηκε το οικονομικό κέρδος, αλλά το όφελος του παιδιού.
Ενός αθλητή που παραδόξως δεν είχε κινήσει το ενδιαφέρον των συλλόγων της Α1, εκεί όπου ίσως θα μπορούσε να αναπτύξει το σπουδαίο ταλέντο του την επόμενη διετία-τριετία μέχρι να κάνει το μεγάλο βήμα προς το ΝΒΑ. Βλέπετε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι μεν ένα σπάνιο ταλέντο στο μπάσκετ, αλλά μέχρι πρότινος δεν είχε καν διαβατήριο, οπότε δύσκολα μια αξιόλογη ομάδα της Α1 θα αποφάσιζε να τον εντάξει στο δυναμικό της, ξέροντας ότι έχει ένα διαμάντι που όμως δεν μπορεί να το δείξει στο εξωτερικό…
Ας είναι… Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έκανε τελικά τις σωστές κινήσεις, χάρη και στους ανθρώπους που έχει δίπλα του – έχει σταθεί ιδιαίτερα τυχερός σε αυτόν τον τομέα καθώς εκτός από τον εκπρόσωπό του, δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς και τον άνθρωπο που τον ανακάλυψε στα Σεπόλια και τον πήγε στον Φιλαθλητικό, τον Σπύρο Βελινιάτη). Ανθρωποι που τον αγαπούσαν και δεν τον έβλεπαν απλά ως πρόσκαιρο κέρδος. Την ίδια αγάπη βρήκε και στον Φιλαθλητικό της Α2 και με τη μέχρι τώρα πορεία του, μπορεί να αισθάνεται ευτυχισμένος.
Μέσα στην εβδομάδα αναμένεται να τον δει στο γραφείο του και ο νέος υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ανδριανός που ήδη του είχε μεταφέρει τηλεφωνικά τα συγχαρητήριά του για την επιλογή του από τους Μιλγουόκι στο Νο 15 στα ντραφτ του ΝΒΑ.
Ολα έχουν έρθει μαζεμένα με τον νεαρό να έχει όρο στο συμβόλαιό του πως δεν θα χάσει το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και τις μελλοντικές διοργανώσεις με την εθνική ομάδα σε όλες τις κατηγορίες. Το πόσο αγαπά και εκτιμά τη χώρα που του έδωσε μια στέγη και τον έκανε να νοιώσει δικό της πολίτης, φάνηκε όχι μόνο από τις δηλώσεις του τόσο του Γιάννη όσο και της οικογένειάς του, αλλά και από το γεγονός ότι εμφανίστηκε στο αεροδρόμιο με τη φανέλλα της εθνικής μας ομάδας.
Αυτό είναι ο Γιάννης ένα απλό παιδί, που παραμένει ταπεινός και δεν «ψηλώνει» από όλο αυτό το θόρυβο που έγινε γύρω από το όνομά του και με τα αμερικανικά δίκτυα να τον πολιορκούν για ερωτήσεις, καθώς ήταν από τους πιο άγνωστους παίκτες από αυτούς που έβαλαν υποψηφιότητα για τα ντραφτ.
Ο μικρός στάθηκε στο ύψος του και μοναδική του αγωνία ήταν οι πρόβες για το κοστούμι που έπρεπε να φτιάξει, ενώ το μόνο που ζήτησε ήταν να έχει δίπλα του σε όλη τη διαδικασία, τον αγαπημένο του μεγάλο αδελφό, τον Θανάση.
Ο οποίος και σήκωσε την ελληνική σημαία στο Μπρούκλιν μόλις ανακοινώθηκε η επιλογή του αδελφού του. Είναι αυτός χάρις στον οποίο ο Γιάννης πήγε στο μπάσκετ καθώς ήθελε να κάνουν πολλά πράγματα μαζί, έχοντας ως πρότυπο τον αδελφό του Θανάση.
