ΓIA ΘYMHΣOY Ο διάσημος «Tσαφ» του Eθνικού και του ελληνικού ποδοσφαίρου

«Είναι πολύ μεγάλη ομάδα η Δόξα, αλλά μην τη φοβόσαστε. Θα κάνει ένα «τσαφ» ο

Τάκης Χατζηιωάννογλου και θα την κερδίσουμε». Τα λόγια αυτά είχε πει τον

χειμώνα του 1961 προς τους ποδοσφαιριστές του Εθνικού Πειραιά ο τεχνικός

ηγέτης της κυανόλευκης ομάδας Βαγγέλης Χέλμης πριν από τον ποδοσφαιρικό αγώνα

Δόξας Δράμας – Εθνικού στο γήπεδο της θρυλικής, τότε, ομάδας των «Μαυραετών

του Βορρά». Και ο Χέλμης υπήρξε προφητικός. Ο 16χρονος τότε Χατζηιωάννογλου,

με την εκπληκτική ταχύτητα που διέθετε, πήρε την μπάλα από τον συμπαίκτη του

Λευτέρη Τατάκη, πέρασε έξι αντιπάλους του και πέτυχε το γκολ που έδωσε την

εκτός έδρας σπουδαία νίκη του Εθνικού επί της Δόξας Δράμας. Από το παιχνίδι

αυτό ο Χατζηιωάννογλου βαφτίσθηκε «Τσαφ» και έγινε παντού γνωστός με αυτό το

παρατσούκλι, που δεν τον ενθουσίαζε και τόσο, όπως είχε δηλώσει σε μία

συνέντευξή του στον αρχισυντάκτη της εφημερίδας της εφημερίδας «ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ»

Νίκο Καρελλά, το 1964.

H πορεία του Τάκη Χατζηιωάννογλου στα ελληνικά γήπεδα κράτησε 14 χρόνια, όσο

καιρό δηλαδή φόρεσε τη φανέλα του πανίσχυρου Εθνικού Πειραιά, των εθνικών μας

ομάδων (Νέων, Ενόπλων και Ανδρών), εκτός από ένα μικρό διάλειμμα προς το τέλος

που φόρεσε για μικρό διάστημα τη φανέλα του Ολυμπιακού.

Ο Τάκης Χατζηιωάννογλου ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από την A’ τάξη του H’

Γυμνασίου Αρρένων (στην οδό Νικοπόλεως, στα Πατήσια). Σε ηλικία 13 ετών ήταν

επιθετικό στέλεχος της Προόδου Πατησίων (B’ κατηγορία Αθήνας). Ο τότε

προπονητής της AEK Τρύφωνας Τζανετής τον έπεισε να πάει στην AEK και στις

μεταγραφές του Αυγούστου 1960 ο νεαρός επιθετικός της Προόδου υπέγραψε δελτίο

στην ομάδα του «Δικέφαλου Αετού» αντί ποσού 25.000 δραχμών. H ομάδα του, η

Πρόοδος, ζητούσε επιπλέον χρήματα, η AEK δεν τα έδωσε και στις 25 Ιουλίου

(πέντε ημέρες πριν να λήξουν επίσημα οι μεταγραφές) ανατράπηκαν τα πάντα. Στην

υπόθεση παρενέβη ο Τάκης Μελισανός (συμπαίκτης του Χατζηιωάννογλου στην Πρόοδο

δύο χρόνια πριν), ο οποίος αγωνιζόταν στον Εθνικό και μεσολάβησε για τη

μεταγραφή του στον «Δεύτερο Μεγάλο» του Πειραιά. Ένα ραντεβού στο

παγωτατζήδικο «Γρηγόρης», στη Λεωφόρο Συγγρού, με την παρουσία του

μεγαλοπαράγοντα του Εθνικού Δημήτρη Καρελλά (βιομηχάνου), του δημοσιογράφου

Λευτέρη Γενεράλη, ο νεαρός φορ της Προόδου υπέγραψε στον Εθνικό δελτίο και η

ομάδα του πήρε το ποσόν 45.000 δραχμών. Από τότε αποτέλεσε μόνιμο στέλεχος της

ομάδας του Πειραιά για 14 συνεχή χρόνια. Εκτός από την ταχύτητα, διαθέτει

δύναμη, ευστροφία, ντρίμπλα και ήταν σπεσιαλίστας στις σέντρες και στα

χτυπήματα κόρνερ. Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους κυνηγούς της μεταπολεμικής

περιόδου και διακρίθηκε ιδιαίτερα τη δεκαετία 1963-1973. Ήταν το μεγάλο ατού

του Εθνικού, αλλά παράλληλα και των τριών εθνικών μας ομάδων. Είχε διακριθεί

στα διεθνή τουρνουά Νέων της Ευρώπης και στις διοργανώσεις του στρατιωτικού

πρωταθλήματος (ΣΙΣΜ). Υπηρέτησε τη θητεία του στο Λιμενικό Σώμα. Αλησμόνητες

θα του μείνουν οι στιγμές (όπως έχει δηλώσει επανειλημμένως ο Τάκης

Χατζηιωάννογλου) από τους τέσσερις αγώνες της Εθνικής μας ομάδας στην

Αυστραλία (Σίδνεϊ, Μελβούρνη και Μπρισμπέιν τον Ιούλιο 1969) και με την

Ελβετία, το 1970. Το 1976, ο διεθνής άσος του εθνικού μεταγράφηκε στον

Ολυμπιακό, όπου αγωνίσθηκε για μικρό διάστημα γιατί διέκοψε το ποδόσφαιρο

οριστικά, σε ηλικία 29 χρόνων, για να ασχοληθεί με το επάγγελμα του πατέρα

του. Έγινε εκτελωνιστής και συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Παντρεμένος, από μικρός, με τη γυναίκα της ζωής του, τη Βαρβάρα. Έχουν σήμερα

δύο κόρες, την Άννα και τη Χριστίνα, οι οποίες είναι τραγουδίστριες. Αποτελούν

το φωνητικό συγκρότημα Tulip’s.