Ο κ. Γιάννης Ζαμπετάκης, λέκτορας Χημείας Τροφίμων, γράφει για την ασφάλεια των τροφίμων και απευθύνει ερωτήματα προς τον ΕΦΕΤ και τη ΦΑΓΕ για το περιστατικό με το παιδικό γιαούρτι: «Από την ιστορία με την ύπαρξη γυαλιού σε παιδικό(!) γιαούρτι προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:

1. Από πού προήλθε το σπασμένο γυαλί; Προήλθε από σπασμένο γυάλινο προστατευτικό κάλυμμα ή θερμόμετρο; Αν ήταν θερμόμετρο, πού κατέληξε ο υδράργυρος; Αν αποδεχθούμε την ευνοϊκή εκδοχή για τη ΦΑΓΕ ότι ήταν προστατευτικό κάλυμμα, ο υπεύθυνος βάρδιας δεν το αντελήφθη; Σε κάθε περίπτωση δεν τηρήθηκε ο Κανονισμός(ΕΚ) 852/2004, που απαγορεύει ακατάλληλα(εύθραυστα στην προκειμένη περίπτωση) υλικά στον χώρο παραγωγής.

2. Γιατί η ΦΑΓΕ δεν δέσμευσε το μη συμμορφούμενο τρόφιμο, μέχρι να βεβαιωθεί ότι είναι ασφαλές προς κατανάλωση; Αφού δεν δεσμεύθηκε το προϊόν, είναι εξαιρετικά αβέβαιο αν η ΦΑΓΕ εφαρμόζει το σύστημα διαχείρισης της ασφάλειας των τροφίμων ΗΑCCΡ όπως ορίζει ο κανονισμός(ΕΚ) 852/2004. Ο ΕΦΕΤ κατά πόσον ελέγχει τις ελληνικές επιχειρήσεις για την τήρηση του εν λόγω νόμου;

3. Γιατί η ΦΑΓΕ δεν ανακάλεσε το προϊόν με δική της πρωτοβουλία, αλλά μόνον έπειτα από παράπονο καταναλωτή; Αυτό αποτελεί μη εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΚ) 178/2002.

4. Γιατί χρειάστηκε τρεις ολόκληρες ημέρες η ΦΑΓΕ(από Παρασκευή 10.11.06

έως Δευτέρα 13.11.06) για να ανακαλέσει το προϊόν και να ενημερώσει τον ΕΦΕΤ; Αυτό αποτελεί μη εφαρμογή του Κανονισμού(ΕΚ) 178/2002.

5. Πόσες παιδικές τροφές έχει ελέγξει ο ΕΦΕΤ το 2006;

6. Πόσες φορές πρέπει να παρανομήσει μια εταιρεία για να ανακληθεί η λειτουργία της;

7. Πόσες ελληνικές εταιρείες εφαρμόζουν το σύστημα ΗΑCCΡ ως απαιτεί ο κανονισμός(ΕΚ) 852/2004;».