Αν κανείς πρέπει ταυτόχρονα να βάλει το μυαλό του και τους μυς του να δουλέψουν σκληρά, σε ποιον από τους δύο τομείς, τον νοητικό ή τον μυικό, θα έχει τις μεγαλύτερες απώλειες; Στους μυς, δίνει την απάντηση μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, η πρώτη του είδους της, η οποία επιβεβαιώνει ότι -για εξελικτικούς λόγους- ο άνθρωπος προτιμά να δίνει προτεραιότητα στον εγκέφαλό του από ό,τι στους μυς του, όταν πρέπει να ξοδέψει ενέργεια και για τα δύο.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι δαπανηρός από μεταβολική άποψη, καθώς απαιτεί πολλή ενέργεια για να λειτουργήσει. Και το «αντίτιμο» πρέπει αναγκαστικά να το πληρώσουν οι μύες. Πρόκειται για μια διελκυστίνδα, που αποβαίνει σε όφελος του νου, όταν τόσο ο εγκέφαλος όσο και το μυικό σύστημα πρέπει να ζοριστούν.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον δρα Ντάνι Λόνγκμαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», έκαναν ένα συγκριτικό πείραμα με 62 φοιτητές μέλη της διάσημης ομάδας κωπηλασίας του πανεπιστημίου, οι οποίοι είχαν ηλικία 21 ετών κατά μέσο όρο.

Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν αρχικά σε δύο διαδοχικά τρίλεπτα τεστ: ένα μνημονικό-νοητικό και ένα σωματικό σε μηχάνημα προσομοίωσης κωπηλασίας. Στη συνέχεια ,οι φοιτητές έκαναν ταυτόχρονα τα δύο τεστ και τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με τις επιδόσεις τους στα ξεχωριστά τεστ που είχαν προηγηθεί.

Διαπιστώθηκε, όπως αναμενόταν, πως όταν μυαλό και μύες δούλευαν ταυτόχρονα, είχαν χειρότερες επιδόσεις και τα δύο από ό,τι όταν δούλευαν μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Όμως το πιο αξιοσημείωτο ήταν ότι οι απώλειες του μυαλού ήσαν συγκριτικά μικρότερες από τις μυ