Επιστήμονες στη Βρετανία έδωσαν στη δημοσιότητα λεπτομέρειες για τα αίτια θανάτου του βασιλιά Ριχάρδου Γ’ στη Μάχη του Μπόσγουορθ πριν από περισσότερο από 500 χρόνια και υποστήριξαν ότι δύο από τα πολλά χτυπήματα που δέχτηκε στο κεφάλι ήταν εκείνα που επέφεραν πολύ γρήγορα τον θάνατό του.

Από την ανάλυση που έγινε στα οστά του Ριχάρδου, ο οποίος σκοτώθηκε στη μάχη, προκύπτει ότι δέχτηκε επίθεση από ένα ή και περισσότερα άτομα και ότι εννέα από τα 11 χτυπήματα που εμφανώς δέχτηκε στη μάχη, ήταν στο κεφάλι και ένα ακόμη, πιθανώς μοιραίο, χτύπημα ήταν στη λεκάνη.

Από την εξέταση επιβεβαιώνεται ακόμη η επικρατούσα θεωρία ότι δεν φορούσε πολεμικό κράνος.

Τα χτυπήματα στο κεφάλι συνάδουν με κάποιες αρκετά σύγχρονες περιγραφές της μάχης, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της εξέτασης των επιστημόνων που δημοσιεύονται σήμερα στην ιατρική επιθεώρηση The Lancet.

«Τα χτυπήματα στο κρανίο υποδηλώνουν ότι δεν φορούσε κράνος, ενώ από την απουσία αμυντικών τραυμάτων στα χέρια φαίνεται ότι κατά τα άλλα ήταν πάνοπλος όταν σκοτώθηκε», δήλωσε η Σάρα Χέινσγουορθ, καθηγήτρια στο τμήμα Μηχανικών Επιστήμης των Υλικών του πανεπιστημίου του Λέστερ, η οποία συνυπογράφει την έρευνα.

Ο σκελετός του βασιλιά Ριχάρδου Γ’ ανακαλύφθηκε από τους αρχαιολόγους κάτω από έναν δημοτικό χώρο στάθμευσης στην πόλη Λέστερ της κεντρικής Αγγλίας το 2012 και στη συνέχεια αναγνωρίστηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της πόλης.

Δικαστήριο αποφάνθηκε τον Μάιο ότι ο τελευταίος βασιλιάς της δυναστείας των Πλανταγενετών θα πρέπει να ταφεί και πάλι κοντά στο σημείο όπου σκοτώθηκε στη μάχη, απογοητεύοντας έτσι τους απογόνους του οι οποίοι επιθυμούσαν να επιστραφούν τα οστά του στο Γιορκ της βόρειας Αγγλίας – ο Ριχάρδος ανήκε στον Οίκο του Γιορκ.

Σύμφωνα με τα ιστορικά αρχεία, ο μονάρχης έπεσε στο πεδίο της Μάχης του Μπόσγουορθ, κοντά στο Λέστερ, στις 22 Αυγούστου του 1485 και οι αναφορές αυτές υποδηλώνουν ότι ο Ριχάρδος υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το άλογό του όταν κόλλησε μέσα σε βούρκο και στη συνέχεια σκοτώθηκε στη μάχη.

Ο θάνατος του τελευταίου βασιλιά της Αγγλίας στάθηκε η αποκορύφωση του Πολέμου των Ρόδων, του αιματηρού 30ετούς εμφυλίου ανάμεσα στον Οίκο του Γιορκ, όπου ανήκε ο Ριχάρδος, και στον αντίπαλο Οίκο του Λάνκαστερ.

Η ομάδα της Χέινσγουορθ χρησιμοποίησε διαγνωστικές μεθόδους, όπως ολόσωμη αξονική τομογραφία και μικρο-αξονική τομογραφία για να αναλύσει το είδος των τραυμάτων στα οστά του Ριχάρδου ώστε να αποφανθεί ποιά από τα τραύματα που δέχτηκε ήταν μοιραία.

Επίσης ανέλυσαν τα σημάδια που αφήνουν στα οστά τα όπλα προκειμένου να εντοπίσουν τα μεσαιωνικά όπλα που πιθανώς να ευθύνονται για τα τραύματά του.

Σύμφωνα με τον Γκάι Ράτι, παθολόγο και μέλος της ομάδας των ερευνητών, «τα πιθανότερα μοιραία τραύματα είναι δύο στο εξωτερικό τμήμα του κρανίου – ένα ευρύ τραύμα που προκλήθηκε με δύναμη από αιχμηρό αντικείμενο, πιθανόν ξίφος ή αλαβάρδα (σ.σ ένας τύπος λόγχης) και ένα διεισδυτικό τραύμα από αιχμηρό όπλο».