Τα απομεινάρια ενός αστεροειδούς που είναι πλούσιος σε νερό και περιφέρεται γύρω από ένα λευκό νάνο, έναν ήλιο δηλαδή που πεθαίνει, εντόπισαν αστρονόμοι από το πανεπιστήμιο το Κέμπριτζ.

Είναι η πρώτη φορά που ανιχνεύονται τα χημικά «αποτυπώματα» του νερού σε βραχώδεις κόσμους πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, κάτι που ενισχύει την πεποίθηση των επιστημόνων πως ο γαλαξίας μας είναι πολύ πιθανό να φιλοξενεί

πλανήτες με ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη ζωής.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζέι Φαρίχι του Ινστιτούτου Αστρονομίας του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, έκαναν την ανακάλυψη με το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» και το γιγάντιο επίγειο τηλεσκόπιο «Κεκ» της Χαβάης. Οι αστρονόμοι ανίχνευσαν πολύ μεγάλες ποσότητες οξυγόνου, αλλά και απουσία άνθρακα, συνεπώς συμπέραναν ότι το άφθονο οξυγόνο δεν μπορεί παρά να προέρχεται από την παρουσία νερού.

Το μητρικό άστρο του αστεροειδούς είναι το GD 61, και ήταν κάποτε σαν τον δικό μας ήλιο μας. Κάποια στιγμή έγινε ερυθρός γίγαντας και στο τελικό στάδιο της ζωής του, έχοντας πια εξαντλήσει τα πυρηνικά του καύσιμα κατέληξε λευκός νάνος. Γύρω από το άστρο αυτό περιφέρονται τα απομεινάρια ενός βραχώδους αντικειμένου, πιθανότατα ενός μεγάλου αστεροειδούς ή πλανήτη που καταστράφηκε, όταν πλησίασε πολύ κοντά στο άστρο του που πέθαινε.

Ο αστεροειδής εκτιμάται ότι είχε διάμετρο 90 – 500 χιλιομέτρων. Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι πάνω από το ένα τέταρτο (26% έως 28%) της μάζας αυτού του αστεροειδούς θα αποτελείτο από νερό, κάτι ανάλογο με τον μεγάλο αστεροειδή Δήμητρα στο ηλιακό μας σύστημα.

Μέχρι σήμερα νερό -ένα από τα βασικά στοιχεία της ζωής- εικάζεται ότι υπάρχει σε ένα μεγάλο πλανήτη (γίγαντα αερίων όπως ο Δίας, που βρίσκεται όμως πολύ μακριά από τη Γη. Η ύπαρξη νερού στην ατμόσφαιρα αυτού του πλανήτη δεν έχει επιβεβαιωθεί.