Με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τον «έλεγχο και την προστασία του δομημένου περιβάλλοντος» άνοιξε ο δρόμος για τη δημιουργία του πρώτου Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών στην Αθήνα. Στο άρθρο 139 του νομοσχεδίου προβλέπεται ότι «επιτρέπεται εφεξής η χωροθέτηση Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών σε χώρους κοινωνικών και πολιτιστικών λειτουργιών οι οποίοι βρίσκονται μέσα στους οριζόμενους κοινόχρηστους χώρους της περιοχής του Ελαιώνα».

Το θέμα είχε φέρει στη Βουλή η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αννα Βαγενά με ερώτηση που είχε καταθέσει μετά τον θάνατο του συντρόφου της Λουκιανού Κηλαηδόνη και ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, αφού είχε δηλώσει ότι οι προσπάθειες του υπουργείου για τη δημιουργία Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών προσκρούουν στις αντιδράσεις ορισμένων δημάρχων, στη συνέχεια είχε αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο ορισμένα Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών να δοθούν σε ιδιώτες.

Αδειασμα Σταθάκη σε Παναγιωτάκη

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γιώργος Σταθάκης κρατά αποστάσεις από τις προτάσεις του επικεφαλής της ΔΕΗ. Το έχουμε δει στο παρελθόν με τον λιγνίτη, το ξαναβλέπουμε με την περίφημη πρόταση του Μανώλη Παναγιωτάκη για δημιουργία εταιρείας με 500.000 πελάτες, προκειμένου εν συνεχεία να πουληθεί σε ανταγωνιστές της ΔΕΗ ώστε να μειωθεί ταχύτερα το μερίδιό της στη λιανική.

«Δεν υπάρχει μνημονιακή δέσμευση για απομάκρυνση 500.000 καταναλωτών από τη ΔEH, αλλά για μείωση του μεριδίου της στην αγορά», διευκρίνισε χθες ο Σταθάκης. Το πήγε μάλιστα ακόμη παραπέρα. «Αν δεν πετύχουμε τους στόχους με τη μείωση του μεριδίου από τις μονάδες παραγωγής, θα βρούμε άλλα εργαλεία, αλλά όχι τον διωγμό των καταναλωτών», προσέθεσε ο υπουργός, κάνοντας ακόμη σαφέστερες τις αποστάσεις του από την πρόταση Παναγιωτάκη.

Η αλήθεια είναι ότι ουδείς μέχρι σήμερα είχε καταλάβει αν το υπουργείο και πολύ περισσότερο οι δανειστές αποδέχονται την επίμαχη πρόταση. Ούτε κατά πόσον στους πελάτες που προτίθεται να πουλήσει η ΔΕΗ θα δοθεί δικαίωμα υπαναχώρησης, όπως και τι κίνητρο θα έχουν για να παραμείνουν στη νέα εταιρεία.

Ελαμψαν διά της απουσίας τους

Προσπάθησα να είμαι καλός, ένεκα της περίστασης, αλλά δεν με αφήνουν να αγιάσω. Στην εκδήλωση για τον Γρηγόρη Γιάνναρο βρέθηκαν τουλάχιστον τριάντα πρώην και νυν βουλευτές από τη Δεξιά, την Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά. Από τον ΣΥΡΙΖΑ όμως και τους τάχα παλιούς συντρόφους, οι παρευρισκόμενοι μετριόντουσαν στα δάχτυλα της μιας χειρός –γεγονός που σχολιάστηκε γλυκόπικρα, καθώς, καμιά φορά, οι αναμνήσεις που ενώνουν δεν μπορούν να υπερβούν όσα σήμερα χωρίζουν. Οπως σχολίαζε αργότερα και ο Γιώργος Γιάνναρος, που την Τρίτη για ευνόητους λόγους δεν μπορούσε να αποκλίνει από το κείμενό του, «μόλις 4-5 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν παρόντες, ενώ από την αντιπολίτευση ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, Κωστής Χατζηδάκης, σχεδόν σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αλλά και βουλευτές του Ποταμιού. Αυτοί ήταν που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση. Αν αυτό δεν δείχνει ποιοι νιώθουν κοντά στη σκέψη του Γρηγόρη Γιάνναρου, τότε τι δείχνει;». Δεν νομίζω πως χρειάζονται περαιτέρω σχόλια.