Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η συνέλευση για την απόσχιση του ΑΔΜΗΕ θα γίνει, εκτός κι αν… δεν γίνει. Τα λόγια ανήκουν σε άνθρωπο που έζησε από κοντά το αλαλούμ των τελευταίων ημερών με το παρ’ ολίγον φιάσκο του ΑΔΜΗΕ και δείχνουν ακριβώς πόσο τα πράγματα κινούνται επί ξηρού ακμής.

Εξηγούμαι: Την Παρασκευή είδε το φως της δημοσιότητας η επιστολή των τεσσάρων συστημικών τραπεζών προς τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, όπου του εξηγούσαν ότι η διάθεση του 51% του ΑΔΜΗΕ στο Δημόσιο δίχως αντίτιμο για τη ΔΕΗ πλήττει σοβαρά τα συμφέροντά τους, καθώς δυσχεραίνει τη δυνατότητα της επιχείρησης να αποπληρώσει τα δάνειά της.

Σήμανε συναγερμός, ακολούθησαν συσκέψεις επί συσκέψεων, και το ρεπορτάζ λέει ότι η κυβέρνηση έκανε τελικά δεκτούς τους όρους που έθεταν οι τράπεζες: την ελάφρυνση της ΔΕΗ από μέρος των δανείων της μέσω της μεταφοράς στη νέα εταιρεία συμμετοχών όπου θα μεταβιβαστεί το 51% του ΑΔΜΗΕ. Την εκχώρηση προς τις τράπεζες επωφελών συμβάσεων της ΔΕΗ και την εντατικοποίηση των προσπαθειών για τη μείωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τη ΔΕΗ.

Ακουσα λοιπόν ότι μπορεί η πρόταση να ικανοποιεί τις ελληνικές τράπεζες, δεν είμαι όμως σίγουρος ότι καλύπτει και τις ξένες, που επίσης έχουν κατά καιρούς δανείσει τη ΔΕΗ, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων αλλά και διάφοροι θεσμικοί επενδυτές ή funds που συμμετείχαν στα δύο ομόλογα της επιχείρησης. Και επειδή η τρόικα δεν το έχει σε πολύ να μας πει «πουλήστε το 100% του ΑΔΜΗΕ», η σημερινή επαναληπτική γενική συνέλευση της ΔΕΗ μπορεί να πάει προς αναβολή. Εκτός και αν νωρίς το πρωί, σε προγραμματισμένη σύσκεψη πριν από τη συνέλευση, διαπιστωθεί ότι «τα νούμερα έχουν κλειδώσει». Δεν είμαι και τόσο σίγουρος.