Αεικίνητος εμφανίζεται το τελευταίο διάστημα ο Προκόπης Παυλόπουλος –και δεν έχω καταλήξει αν αυτή η κινητικότητα είναι συγκυριακή ή αν συνδέεται με κάποιο σχεδιασμό του Προεδρικού Μεγάρου.

Από χθες το απόγευμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρίσκεται στο Ισραήλ για την κηδεία του Σιμόν Πέρες, αλλά το εκτός προγράμματος ταξίδι δεν τον εμπόδισε να βρεθεί, νωρίτερα χθες, στο Δοξάτο Δράμας για τις εκδηλώσεις για τη μεγάλη σφαγή της 29ης Σεπτεμβρίου 1941 από βουλγαρικά κατοχικά στρατεύματα.

Υπενθυμίζω ότι την περασμένη εβδομάδα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απέτισε φόρο τιμής στο Μπλόκο της Κοκκινιάς, ήταν η πρώτη παρουσία της ανώτατης πολιτειακής ηγεσίας στην τελετή μνήμης, ενώ στο ενδιάμεσο παρέστη σε διάφορες εκδηλώσεις στην Αρτα, στα Ιωάννινα και στην Τρίπολη. Σε κάθε εκδήλωση καταγράφω σταθερά μια προτροπή του Παυλόπουλου για ευρύτερες συναινέσεις, που ίσως υποδηλώνει κάποια αγωνία –για να μην πω ανησυχία.

Υπέρβαση των διαφορών

«Πρέπει ο τόπος το συντομότερο δυνατόν να βγει από την κρίση. Αυτή η κρίση είναι διαλυτική για τον κοινωνικό ιστό και για την αισιοδοξία των ανθρώπων, που είναι το φυσικό αίσθημα των Ελλήνων. Πρέπει λοιπόν να αγωνιστούμε όλοι μαζί και να θυμηθούμε ότι βεβαίως έχουμε πολιτικές διαφορές, που είναι απολύτως σεβαστές, αλλά στα μεγάλα και στα σημαντικά πρέπει να μείνουμε ενωμένοι. Δεν είναι δυνατόν στα μεγάλα και στα σημαντικά να υπάρχουν άλλες προτεραιότητες, εκτός από τον λαό και το έθνος μας και από την υπεράσπιση της πορείας του για το μέλλον» διεμήνυσε χθες από το Δοξάτο.

Προφανώς δεν πρόκειται για προεδρικό χρησμό, αλλά για καθαρό μήνυμα του Παυλόπουλου. Είναι ένα ερώτημα αν απευθύνεται σε συγκεκριμένους αποδέκτες…