Δεν είναι η πρώτη φορά που βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας. Προσωπικές στρατηγικές και κοντόφθαλμα πολιτικά παιχνίδια, πόλεμοι εντυπώσεων και άγαρμποι χειρισμοί καταλήγουν σε εθνικές ήττες. Τελευταίο κρούσμα η παρέμβαση της Κομισιόν με την οποία «παγώνουν» οι ροές κοινοτικών κονδυλίων μέχρι να αποσαφηνιστεί πού θα καταλήξει η χιλιοτραγουδισμένη έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού για τις συνθήκες ανάθεσης έργων στον κατασκευαστικό κλάδο.

Εδώ και τριάμισι χρόνια που διαρκεί η ιστορία αυτή, όλοι όσοι είχαν δει το κακό να έρχεται, προειδοποιούσαν ότι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να «αναγκαστεί» να παρέμβει η ΕΕ, με πάγωμα πληρωμών και απειλή για επιστροφές πολλών δισ. ευρώ κοινοτικών επιδοτήσεων. Πέραν αυτών, βέβαια, θα προκληθεί και σοβαρή ζημία στον ελληνικό κατασκευαστικό κλάδο, με απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και σταμάτημα όλων των μεγάλων έργων.

Φαίνεται, όμως, ότι το πάθημα με τη γνωστή υπόθεση των αγροτικών επιδοτήσεων τύπου Χατζηγάκη ή τα τεράστια πρόστιμα για τα απορρίμματα δεν έγινε μάθημα. Οι επιλεκτικές διαρροές, τα δελτία Τύπου, οι «απειλές» για εμπλοκή της Δικαιοσύνης και των ευρωπαϊκών οργάνων τελικά πέτυχαν αυτό που νομοτελειακά θα πετύχαιναν. Την εμπλοκή της Κομισιόν. Τώρα να δούμε αν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι το θέμα θα ρυθμιστεί.

Φυσικά, λύση υπάρχει. Τον δρόμο, εξάλλου, τον έχουν ήδη δείξει οι Ολλανδοί και οι Δανοί. Σε αντίστοιχες υποθέσεις που αφορούσαν τους δικούς τους κατασκευαστικούς κλάδους, αυτοί και τα προβλήματα ανταγωνισμού διόρθωσαν και τις χώρες και τις εθνικές εταιρείες τους προστάτευσαν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.