Ηταν πέρυσι τέτοιο καιρό, ή μάλλον γύρω στον Νοέμβριο. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος δεν είχε καλά καλά προλάβει να προσαρμοστεί στο νέο του γραφείο στο Μπερλεμόντ και οι φήμες ότι θα γυρνούσε πίσω για να αναλάβει το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας είχαν φτάσει και στα αφτιά του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.

Τότε ο Αβραμόπουλος είχε διαβεβαιώσει προσωπικά τον πρόεδρο της Κομισιόν ότι δεν του είχε γίνει κάποια κρούση και πως δεν ετίθετο θέμα επιστροφής του στα πάτρια εδάφη.

Τις προάλλες ήταν η δεύτερη φορά που ο έλληνας επίτροπος αναγκάστηκε να παράσχει αντίστοιχες διαβεβαιώσεις στον Γιούνκερ, καθώς αυτή τη φορά οργίαζαν οι φήμες που τον ήθελαν να επιστρέφει και να δηλώνει παρών στη μάχη για την ηγεσία της ΝΔ.

Πληροφορούμαι μάλιστα ότι ο Αβραμόπουλος τηλεφώνησε στον Γιούνκερ από τη Νέα Υόρκη όπου βρισκόταν και τον διαβεβαίωσε πως τίποτε από αυτά δεν ισχύει και ότι θα κάνει το ηθικό του καθήκον στο κρίσιμο χαρτοφυλάκιο της Μετανάστευσης. Εξάλλου, η διαχείριση της προσφυγικής κρίσης αποτελεί άμεση προτεραιότητα του Ζαν-Κλοντ.

Αυτό δεν ήταν το μόνο ενδιαφέρον που συνέβη στη Νέα Υόρκη. Το λέω επειδή πληροφορούμαι ότι στην εκδήλωση του Hellenic Initiative όπου μιλούσε ο Αβραμόπουλος, εμφανίστηκε αντιπροσωπεία παραγόντων της ΝΔ που τον καλούσε να γυρίσει στην Αθήνα και να αναλάβει πρωτοβουλία για την ενότητα του κόμματος.

Ακούω μάλιστα ότι τις τελευταίες μέρες στο πολιτικό του γραφείο γίνεται «προσκύνημα» βουλευτών που τον πιέζουν να αναλάβει δράση.

Ομως, δεν προτίθεται να εμπλακεί. Ο επίτροπος θεωρεί μάλιστα ότι η διαδικασία θα τραυματίσει την ενότητα της παράταξης και μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη (κοινώς διάλυση). Βέβαια, πληροφορούμαι ότι θα ήταν διατεθειμένος να επιστρέψει για να διασφαλίσει την ενότητα του κόμματος, εφόσον η όλη ΝΔ τον καλούσε πίσω. Κάτι σαν εθνικό καθήκον δηλαδή.