Αλλο να είσαι στην αντιπολίτευση και άλλο να αναλαμβάνεις επίσημη κυβερνητική θέση. Αναφέρομαι στον Απόστολο Αλεξόπουλο που προ ημερών ανέλαβε και επίσημα τη θέση του γενικού γραμματέα Ενέργειας στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.

Προεκλογικά ο Αλεξόπουλος, που είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών και τελικά δεν κατάφερε να επανεκλεγεί βουλευτής, είχε ταχθεί υπέρ της ακύρωσης των εν εξελίξει διαγωνισμών για πετρέλαια και της επαναπροκήρυξής τους υπό νέο θεσμικό πλαίσιο.

Σύμφωνα με τα όσα έλεγε τότε, στο νέο μοντέλο η κυριότητα των κοιτασμάτων θα ανήκει στο κράτος και ο επενδυτής θα λειτουργεί σαν εργολάβος, κάτω από τις εντολές του Δημοσίου. Το μοντέλο αυτό απέχει πολύ από αυτό που ακολουθείται σήμερα, όπου ο ανάδοχος είναι και ο κύριος του κοιτάσματος.

Οποιαδήποτε απόφαση και αν λάβει η κυβέρνηση πρέπει να το κάνει σύντομα, αφού η προθεσμία υποβολής προσφορών για τις ενδιαφερόμενες εταιρείες στον μεγάλο γύρο παραχωρήσεων σε Ιόνιο και Νότια Κρήτη εκπνέει στα μέσα Μαΐου.

Μαθαίνω ότι ακόμη και εντός του υπουργείου οι απόψεις διίστανται. Πολλοί ισχυρίζονται ότι τυχόν αλλαγή του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου δεν είναι εφικτή αν δεν περάσουν τουλάχιστον 6 με 8 μήνες, γι’ αυτό και εισηγούνται να μην αλλάξουν οι όροι του διαγωνισμού, απλώς να πάρει μια παράταση τεσσάρων μηνών, προβάλλοντας ως επιχείρημα την αβεβαιότητα που επικρατεί γύρω από τη τιμή του πετρελαίου.

Αραγε θα παραμείνει πιστός στα όσα έλεγε προεκλογικά ο Αλεξόπουλος ή θα αντιμετωπίσει διαφορετικά τους διαγωνισμούς τώρα που έχει αναλάβει κρίσιμο κυβερνητικό πόστο;