Υπήρχε κάποτε μια πρεσβεία στην Αθήνα. Δεν ήταν μόνο το εμβληματικό κτίριο επί της Βασιλίσσης Σοφίας που σχεδίασε ο Βάλτερ Γκρόπιους. Ηταν ότι και οι ένοικοι ήταν εξίσου εμβληματικοί. Επηρέαζαν πρόσωπα και πράγματα στην Ελλάδα και δεν το έκρυβαν. Το αντίθετο.

Μέχρι που ήρθε η κρίση και η αμερικανική πρεσβεία έπαθε… εξαΰλωση. Οχι ότι αυτό «χαλάει» τους Αμερικανούς. Τα άγρια αντιγερμανικά αισθήματα που έχει ξυπνήσει η κρίση τούς έχουν βγάλει εκτός κάδρου.

Μόνο που επί των ημερών του νυν πρεσβευτή στην Αθήνα κινδυνεύουν να βγουν και εκτός ραντάρ. Η δραστηριότητα του κλειδωμένου και εσωστρεφούς Ντέιβιντ Πιρς είναι αόρατη! Σπάνια εμφανίζεται και παρεμβαίνει δημοσίως, ενώ δεν μιλάει με δημοσιογράφους.

Πάνε οι τακτικές ενημερώσεις που οργάνωναν οι Αμερικανοί στην Αθήνα. Επί των ημερών του Πιρς, που το καλοκαίρι κλείνει δύο χρόνια θητείας, το μόνο που κάνει η αμερικανική πρεσβεία είναι να οργανώνει την ετήσια δεξίωση για την 4η Ιουλίου στον κήπο της Παναγή Κυριακού.

Τον τελευταίο μήνα οι Αμερικανοί δεν μπήκαν καν στον κόπο να ενημερώσουν για την άφιξη δύο υψηλόβαθμων αμερικανών αξιωματούχων στην Αθήνα: του υφυπουργού Οικονομικών Νταλίπ Σινγκ και πριν από λίγες ημέρες της υφυπουργού Εξωτερικών Αμάντα Σλόουτ.

Προς τιμήν της δεύτερης, βέβαια, πληροφορούμαι ότι ο Πιρς οργάνωσε κλειστό γεύμα στην οικία του. Παρών ήταν και ένας δημοσιογράφος. Εννοείται ότι και αυτό κρατήθηκε μυστικό. Δεν είμαι βέβαιος ότι όλα αυτά οφείλονται στο ότι ο Πιρς κατάγεται από το Μέιν, που φημίζεται για τους κλειστούς (και μονόχνοτους) ανθρώπους. Εμένα μου μοιάζει πιο πολύ με το σύνδρομο της Βόρειας Κορέας.

Τελευταία Νέα