Ήταν, ομολογουμένως, μια εντυπωσιακή γιορτή. Ο χώρος του Ζαππείου είναι βολικός για την τηλεοπτική κάλυψη, ο πρωθυπουργός ήταν πρόσχαρος και αποφασισμένος να κλέψει εξαρχής τις εντυπώσεις με το τέχνασμα της γραβάτας και ο συγκυβερνήτης Πάνος Καμμένος έδειχνε να είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου.

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση ήθελε να δώσει τον δυνατότερο πανηγυρικό τόνο στη συμφωνία του Eurogroup, σε μια προσπάθεια να πείσει ότι όντως βγαίνουμε από τα μνημόνια και αλλάζουμε σελίδα. Όλα μάλιστα δείχνουν ότι αυτή θα είναι η επικοινωνιακή αιχμή του δόρατός της στην προεκλογική περίοδο που ούτως ή άλλως εδώ και καιρό διανύουμε.

Όμως, δεν φαίνεται να συμμερίζονται αυτή τη διάθεση πανηγυρισμών όλοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Καταρχάς, δεν πέρασε απαρατήρητο ότι στο πανηγύρι του Ζαππείου δεν συμμετείχε ο κατεξοχήν άνθρωπος στον οποίο θα έπρεπε να πιστωθεί ο όποιος θρίαμβος, δηλαδή ο αρμόδιος υπουργός Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Που είναι ο Ευκλείδης

Η δικαιολογία που προβλήθηκε, ότι δηλαδή ο υπουργός ήταν κουρασμένος από τις διαπραγματεύσεις και προτίμησε μετά την επιστροφή από τις Βρυξέλλες να πάει να ξεκουραστεί, δύσκολα μπορεί να πείσει.

Είναι εμφανές ότι με τη συμβολική αυτή κίνηση ο Τσακαλώτος θέλησε να δείξει ότι η συμφωνία δεν είναι ακριβώς για πανηγυρισμούς. Γνωρίζει, άλλωστε, καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο, ότι οι συμβιβασμοί που έκανε η κυβέρνηση στον τελευταίο γύρο των διαπραγματεύσεων ήταν αρκετά οδυνηροί. Η χώρα πήρε μικρότερο «χρηματοδοτικό μαξιλάρι» από αυτό το οποίο θα μπορούσε να πάρει, δεν έγινε δεκτή η πρόταση για το «γαλλικό κλειδί» που θα συνέδεε τους όρους αποπληρωμής του χρέους με τους ρυθμούς ανάπτυξης, τα μέτρα του 2019 (μείωση συντάξεων και αφορολόγητου) επικυρώθηκαν και βέβαια δεν έγινε κάποια γενναία αναδιάρθρωση του χρέους.

Δεν είναι τυχαίο ότι σε αντίθεση με τον θριαμβολογικό τόνο του Τσίπρα και του Καμμένου, ο Τσακαλώτος επέλεξε χαμηλούς τόνους στη συνέντευξη μετά το τέλος του Eurogroup. «Πρέπει να πω ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι ευχαριστημένη με αυτή τη συμφωνία, θεωρούμε βιώσιμο το χρέος και μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στις αγορές», τόνισε, σπεύδοντας, όμως, αμέσως μετά να υπογραμμίσει: Αυτή η κυβέρνηση δεν θα ξεχάσει ποτέ τι πέρασε ο λαός αυτά τα 8 χρόνια. Για να αξίζει τον κόπο θα πρέπει αυτός ο λαός να δει πολύ γρήγορα πρακτικά αποτελέσματα. Πρέπει να αισθανθεί ότι η περηφάνια επιστρέφει, αλλά πρέπει να το δει και στην τσέπη του ότι αυτή η ανάπτυξη δεν θα είναι για τους λίγους, αλλά θα μετέχουν όλοι και όλες. Αυτήν την υπόσχεση δίνει η ελληνική κυβέρνηση».

Αυτή την αίσθηση ότι η κυβέρνηση αντί να θριαμβολογεί, καλό θα ήταν να εργαστεί προς όφελος των κοινωνικών στρωμάτων που εκπροσωπεί αποτυπώθηκε σε διάφορες τοποθετήσεις από τη μεριά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και στέλεχος της τάσης των «53+» Χριστόφορος Παπαδόπουλος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εποχή», την Κυριακή 24/06, υπογράμμισε ότι «για την επόμενη μέρα, οι στόχοι που έχουν τεθεί από το κόμμα και την κυβέρνηση αφορούν το κοινωνικό κράτος, την υπεράσπιση της εργασίας, την εξυγίανση από τη (μικρή και μεγάλη) διαφθορά, την κοινωνική αποδοτικότητα των δημόσιων υπηρεσιών, καθώς και τη μείωση της ανεργίας με νέες θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. […]

Τα κόμματα είναι κυρίως οι επιλογές σε ποια κοινωνικά στρώματα απευθύνονται και ποιες κοινωνικές δυνάμεις θέλουν να εκπροσωπήσουν. Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε επιλέξει να απευθυνόμαστε, τόσο δια του λόγου, όσο και δια της πράξης, στον κόσμο της εργασίας και στα φτωχά λαϊκά στρώματα και αυτό πρέπει να το τηρήσουμε και στις νέες συνθήκες. Το δικαιωματικό επίσης αποτελεί μέρος του σκληρού ιδεολογικού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ιδιαίτερα, σήμερα που διακυβεύονται πολλά στα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων.»

Ανεπαρκής

Είναι προφανές ότι για τη συγκεκριμένη πολιτική τάση εντός του ΣΥΡΙΖΑ, που κατ’ επανάληψη έχει αναφερθεί στην ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να επιμείνει στο κοινωνικό και δικαιωματικό πρόσωπό του η συμφωνία από μόνη της, χωρίς επιπλέον μέτρα «αριστερού προφίλ» δεν επαρκεί για πανηγυρισμούς.

Ακόμη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με αναφορά κατευθείαν στον ίδιο τον πρωθυπουργό, αντί για τη λογική των πανηγυριών, προτίμησαν την έμφαση στη ανάγκη να επιδειχτεί σοβαρότητα και αποφασιστικότητα.

Χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο του διευθυντή του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Θανάση Καρτερού: «Σοβαρότητα και αποφασιστικότητα ήταν τα στοιχεία και της διαπραγμάτευσης για το χρέος. Σοβαρότητα κατακτημένη μέσα σε μια δύσκολη πορεία, με νίκες και ήττες, υποχωρήσεις και αντεπιθέσεις, αυταπάτες και ανώμαλες προσγειώσεις. Αποφασιστικότητα για την πορεία εξόδου από τα Μνημόνια, που το κόστος της, ιδιαίτερα όσον αφορά κάποιες «μεταρρυθμίσεις» των δανειστών, ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του το σήκωσαν.»

Φαίνεται επίσης ότι η όλη εικόνα μιας φιέστας, με παρουσία πλήθους στελεχών, με selfie που μετά ανέβαιναν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και γενικά με έναν τόνο που δεν ταιριάζει στην πραγματική κατάσταση της κοινωνίας αποτυπώθηκε και σε άλλες παρεμβάσεις από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Δηκτικά σχόλια

Η γνωστή δημοσιογράφους του Ρ/Σ «Στο Κόκκινο», Ευγενία Λουπάκη σχολίασε με αρκετά δηκτικό τρόπο τα όσα έγιναν στο Ζάππειο: «Και μιας που είμαστε ήδη στην επόμενη μέρα, ας γκρινιάξουμε ελεύθερα: Προσωπικά εντυπωσιάστηκα από το πόσες και πόσοι πολλοί διαδικτυακοί μου φίλοι δημοσίευαν χθες σέλφι τους από το Ζάππειο. Πόσοι δηλαδή είναι σε θέσεις του κρατικού μηχανισμού ή συνεργάτες βουλευτών ξέρω γω… Επειδή η εκδήλωση ήταν μόνο για τις κοινοβουλευτικές ομάδες, απ’ ότι κατάλαβα. Κι επειδή τυχαίνει να γνωρίζω ανθρώπους με μεγάλη επιρροή, που εργάζονται νυχθημερόν και αποφεύγουν επιμελώς τα φώτα.

Υ.Γ. Βέβαια εσχάτως εντυπωσιάζομαι και από το εύρος των δημοσίων σχέσεων «χαμηλών τόνων»… απίστευτο.»

Όμως, η πιο επικριτική τοποθέτηση ήρθε τελικά από ένα έντυπο που κατεξοχήν στηρίζει την κυβερνητική προσπάθεια, την Εφημερίδα των Συντακτών. Το κύριο άρθρο της είναι αλήθεια ότι επέμεινε σε μια ισορροπημένη τοποθέτηση, εφόσον από τη μια αναγνώριζε ότι η συμφωνία είναι «πολύ καλύτερη των προσδοκιών», όμως από την άλλη προειδοποιούσε ότι η «συμφωνία, με τα δεδομένα που υπήρχαν, όσο καλή κι αν κρίνεται από τους αριθμούς της, θετικά ή αρνητικά θα κριθεί από τις επιπτώσεις που θα έχει στη ζωή των ανθρώπων», υπογραμμίζοντας ότι η «αξιοπιστία, όμως, της κυβέρνησης για τους απλούς ανθρώπους και κυρίως γι’ αυτούς που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση θα κριθεί από το αποτέλεσμα. Από αυτό δηλαδή που η συμφωνία θα φέρει στην τσέπη τους, στην καθημερινότητά τους. Αυτό είναι το πραγματικό μέγεθος της συμφωνίας για την κοινωνία.»

Βιντεοταινία

Ακόμη πιο επικριτικός, καυστικός σχεδόν, ήταν ένας εκ των βασικών συντακτών της ΕΦΣΥΝ, ο Δημήτρης Κανελλόπουλος, που δεν δίστασε να συγκρίνει την αισθητική της γιορτής στο Ζάππειο με φτηνή ελληνική βιντεοταινία της δεκαετίας του 1980. Χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα:

«Σαν φτηνή βιντεοταινία των 80’s, έμοιαζε το σόου του Ζαππείου, την Παρασκευή το βράδυ, για την υπογραφή της συμφωνίας. Σαν εκείνες που έβγαιναν με το σωρό στα βίντεο-κλαμπ και γυρίζονταν μέσα σε μερικές μέρες.

Βγάλε γραβάτα, βάλε γραβάτα, δώσε βίντεο με τη γραβάτα από πριν στο Μαξίμου, πολύς ενθουσιασμός, χαμόγελα και μία ζεστή και μεγάλη αγκαλιά με τον Πάνο Καμμένο που, ειδικά αυτή την εποχή, δεν είναι και ό,τι το καλύτερο σε επικοινωνιακό επίπεδο.

Φυσικά η πολιτική είναι κατά βάση επικοινωνία και στο επικοινωνιακό ο κ. Τσίπρας (αλλά και στο πολιτικό) είναι αξεπέραστος. Παίζει μάλιστα χωρίς αντίπαλο. Από την άλλη, τέτοια φτηνά σόου μόνο θυμηδία προκαλούν και στο τέλος κάνουν περισσότερο κακό από καλό. Ειδικά αν στραβώσουν τα πράγματα.»

Φαίνεται τελικά ότι παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να κυριαρχήσει επικοινωνιακά με την υπερπροβολή της συμφωνίας για το χρέους και της υποτιθέμενης «καθαρής εξόδου», ακόμη και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ αρκετοί είναι αυτοί που δεν πείθονται και αν μη τι άλλο έχουν επίγνωση των πραγματικών προκλήσεων και δυσκολιών που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.