«Πανηγυρικό» είναι το κλίμα στην κυβέρνηση με την κυβέρνηση να χαρακτηρίζει ως ιστορική την απόφαση για το χρέος. Μπορεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος να αναφέρει ότι «η Ελλάδα γυρίζει σελίδα, το χρέος γίνεται βιώσιμο, ο λαός μπορεί να πάρει ανάσα» αλλά φαίνεται πως «ξεχνά» ότι η κυβέρνηση φόρτωσε στις πλάτες των Ελλήνων, χαράτσια και φόρους. Πανηγυρίζει, λοιπόν, για αυτό που προσπαθούσε να κάνει το 2015 η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.

Και η παραβολή των σημερινών εικόνων από το Ζάππειο (εκεί που υπογράφηκε η διακήρυξη για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ) με τα όσα… επαναστατικά έλεγε για το χρέος και τη διαγραφή του, το σκίσιμο των μνημονίων και τον χορό των αγορών στους δικούς του ρυθμούς, είναι χαρακτηριστικά της πολιτικής εξαπάτησης αλλά και της επικοινωνιακής διαχείρισης μιας κακής συμφωνίας στο Eurogroup.

Ήταν 2012 όταν από το βήμα της Βουλής ο Αλέξης Τσίπρας επέκρινε τους χειρισμούς της τότε κυβέρνησης και τη συμφωνία που είχε πετύχει για το χρέος και δήλωνε πώς «η επιμήκυνση είναι ουσιαστικά ένα μακρύτερο σχοινί για να κρεμαστούμε».

Δριμύ κατηγορώ

Κατηγορούσε την κυβέρνηση ότι έχει εγκαταλείψει κάθε συζήτηση για αποκατάσταση των χαμηλών συντάξεων και για την αύξηση του αφορολόγητου ορίου, κάνοντας λόγο για μια καταστροφική πολιτική. Όμως, τελικά αποδεικνύεται ότι ούτε ο ίδιος μπόρεσε να αυξήσει τις συντάξεις αλλά να τις… κουρέψει ακόμη περισσότερο, ενώ όσον αφορά το αφορολόγητο όριο προβλέπεται να περικοπή ακόμη περισσότερο. Με αποτέλεσμα χιλιάδες μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες να δεχθούν νέο πλήγμα στα εισοδήματά τους.

«Προσπαθεί να περάσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες την συνταγή που έχει κονιορτοποιήσει όλο τον ευρωπαϊκό νότο. Προσπαθεί παίζοντας με τις λέξεις και προσπαθώντας να παρουσιάσει ως επιτυχία το δωράκι της επιμήκυνσης. Μια επιμήκυνσης όμως που δεν είναι κάτι καινούργιο. Ένα μπαγιάτικο δωράκι. Είχε προταθεί από το ΔΝΤ και την τρόικα πριν από ένα χρόνο. Είχε απορριφθεί από την ίδια την κυβέρνηση Παπαδήμου και τώρα παρουσιάζεται ως η σωτηρία ως αυτό που θα ελαφρύνει τον πόνο του λαού» έλεγε από το βήμα της Βουλής ο κ. Τσίπρας.

Και σήμερα ο πρωθυπουργός παρουσιάζει τη συμφωνία του Eurogroup ως «ιστορική», όμως οι αποφάσεις δεν συνιστούν οριστική διευθέτηση του χρέους αλλά μια λύση με χρονικό ορίζοντα.

Τον Ιούλιο του ίδιου έτους μιλώντας στο «Θερινό Πανεπιστήμιο του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς» στην Πορταριά του Βόλου, είχε χρησιμοποιήσει ακριβώς την ίδια έκφραση λέγοντας αυτή τη φορά ότι η επιμήκυνση του προγράμματος προσαρμογής είναι «ένα μακρύτερο σχοινί για να κρεμαστούμε».

Υφεση

Ο κ. Τσίπρας δήλωνε όχι στην ιδιωτικοποίηση στρατηγικής σημασίας τομέων της ελληνικής οικονομίας και στην εκποίηση κερδοφόρων οργανισμών, ενώ τώρα τοΣχέδιο Ανάπτυξης Περιουσιακών Στοιχείων και το Στρατηγικό Σχέδιο του Υπερταμείου βγαίνουν στο «σφυρί» μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις όπως ΔΑΑ, ΔΕΣΦΑ (τέλος 2018), ΕΛΠΕ, Μαρίνες, Εγνατία, κλπ.

Σε πρωινή εκπομπή ο κ. Τσίπρας δήλωνε ότι«χρειάζεται ισχυρή διαπραγμάτευση χωρίς προγράμματα λιτότητας γιατί αυτά δημιουργούν την ύφεση». Αν αυτού ο κ. Τσίπρας έχουν φορτώσει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις με φόρους, χαράτσια και έναν ΕΝΦΙΑ που δεν φαίνεται να καταργείται.

Υπενθυμίζεται ότι μόλις ανέλαβε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, τον Απρίλιο του 2015 είχε προχωρήσει στη σύσταση της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος με επικεφαλής την Ζωή Κωνσταντοπούλου. Τότε όλοι μιλούσαν για επαχθές και επονείδιστο χρέος που πρέπει να διαγραφεί.

Σκληρό μνημόνιο

Και φθάνοντας στο 2018 ο κ. Τσίπρας φέρνει μια συμφωνία στην οποία προβλέπεται σκληρή μεταμνημονιακή εποπτεία, με τριμηνιαίους ελέγχους από τους δανειστές, με εκθέσεις που θα αναφέρουν την πρόοδο της οικονομίας και που θα απευθύνουν συστάσεις στην εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Δεν υπάρχει επί της ουσίας καμιά δημοσιονομική ελευθερία για τα επόμενα, πολλά χρόνια.

Σε περίπτωση που δεν τηρηθεί η συμφωνία για το χρέος, δεν θα εφαρμοστούν τα μέτρα που θα ψηφιστούν το επόμενο διάστημα.

«Θα τα ψηφίσουμε τα μέτρα για να έχουμε λύση για το χρέος. Δεν θα εφαρμοστούν όμως την 1/1/2019 αν δεν τηρηθεί η συμφωνία. Μια κυρίαρχη κυβέρνηση μπορεί να πάρει πίσω τα μέτρα».

Το ερώτημα είναι τώρα που ο κ. Τσίπρας δεν πήρε τη λύση για το χρέος, θα πάρει πίσω τα μέτρα;