Αναζήτηση
Δύο πρώην πρωθυπουργοί, φανερές και μυστικές συναντήσεις, πολιτικά παρασκήνια, γκρίνιες κι αιφνιδιασμοί.
Αυτό είναι το σκηνικό που διαμορφώνεται μετά την ξαφνική εμπλοκή στην πολιτική ζωή του τόπου, τόσο του Γιώργου Παπανδρέου όσο και του Κώστα Καραμανλή.
Το ραντεβού Τσίπρα – Παπανδρέου μπορεί να μην αιφνιδίασε τη Χαριλάου Τρικούπη, αφού είχε προαναγγελθεί προ μηνών, προκάλεσε ωστόσο αρνητικά συναισθήματα.
Δεν μπορεί από τη μια η κ. Γεννηματά να ζητά εδώ και τώρα εκλογές και ο Γ. Παπανδρέου να πηγαίνει στο Μαξίμου, λένε καλά γνωρίζοντες τα της κεντροαριστεράς.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι Φώφη Γεννηματά και Σταύρος Θεοδωράκης είχαν συγκρουστεί για την απόφαση του επικεφαλής του Ποταμιού να συναντήσει τον Τσίπρα χωρίς να ενημερώσει.
Μιας που η επίσκεψη Παπανδρέου στην Τουρκία δεν είχε ακόμα «φιξαριστεί», έπειτα από λίγες μέρες επίμονων παραπολιτικών σχολίων η συζήτηση είχε κοπάσει – για να επανέλθει χθες, όταν από το Γραφείο Πρωθυπουργού άρχισε να διαρρέει πως ο πρώην πρωθυπουργός θα έχει διαδοχικά ραντεβού, πρώτα με τον ίδιο τον Τσίπρα και ακολούθως με τον Νίκο Κοτζιά.
Όπως αναφέρουν τα «Νέα» από την πλευρά της Χαριλάου Τρικούπη διαβεβαίωναν πως δεν υπήρξε αιφνιδιασμός, καθώς ο Παπανδρέου είχε κάνει γνωστές τις προθέσεις του από εκείνη τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου. Οταν διερωτήθηκαν, όμως, για τον χρόνο της συνάντησης, το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού εξήγησε πως η συνάντηση κλείστηκε λόγω της άφιξης του Νίκολα Ντιμιτρόφ στη χώρα. Ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ ζήτησε συνάντηση με τον Παπανδρέου, ο οποίος εκτός από τομεάρχης Εξωτερικών του Κινήματος Αλλαγής είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Πριν από αυτήν, επομένως, ο πρώην πρωθυπουργός θέλησε να ενημερώσει και να ενημερωθεί από την πολιτική ηγεσία για την πορεία των διαπραγματεύσεων στο ονοματολογικό, αλλά και για μια σειρά εθνικών θεμάτων – ο Παπανδρέου προγραμματίζει μια σειρά ταξιδιών στο εξωτερικό, ανάμεσά τους και εκείνο στην Τουρκία. Την ώρα της μετάβασης στο Μέγαρο Μαξίμου, ωστόσο, οι συνεργάτες του Παπανδρέου επικοινώνησαν και με το γραφείο του Κυριάκου Μητσοτάκη, με σκοπό να υπάρξει ενημέρωση και προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης – αν και έως χθες το βράδυ ραντεβού δεν είχε ακόμα κλειστεί, αυτό ίσως λάβει χώρα αύριο το απόγευμα. Η κίνηση, ωστόσο, του πρώην πρωθυπουργού να επιδιώξει συνάντηση και με τον Κυριάκο Μητσοτάκη διασκέδασε τις εντυπώσεις, διαχωρίζοντας τη στάση του από εκείνους που προωθούν στρατηγική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και ο Καραμανλής στο προσκήνιο
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κι ο Κώστας Καραμανλής έμειναν για αρκετή ώρα οι δυο τους και το τετ α τετ εξελήφθη από όλες τις νεοδημοκρατικές φυλές ως μια συνάντηση φορτωμένη με συμβολισμούς. Ως είθισται, εξάλλου, να εκλαμβάνονται από το εσωκομματικό κοινό τέτοιου είδους ραντεβού.
Το δελτίο Τύπου της Πειραιώς ήταν στα όρια του λακωνικού. «Στο γραφείο του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί η συνάντηση με τον πρώην πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή» έγραφε, «αφορμή της συνάντησης στάθηκε η τριήμερη επίσκεψη του κ. Καραμανλή στη Θράκη. Στη διάρκεια της συνάντησης έγινε ανταλλαγή απόψεων για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, όπως βέβαια και για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις». Όπως γράφουν τα Νέα αυτή η λιτότητα έκφρασης δεν σημαίνει ότι έγινε μια απλή εθιμοτυπική συνάντηση όπου ο μεν ενημέρωσε τον δε για όσα είδε στην ακριτική περιοχή.
Το γεγονός πως κουβέντιασαν από κοντά έστειλε, λένε οι παροικούντες την κεντροδεξιά παράταξη, πολλά μηνύματα. Με αποδέκτες κυρίως όσους εμφανίζονται καραμανλικότεροι του Καραμανλή. Επί λέξει, αναφέρουν πως η επιλογή του Κώστα Καραμανλή να συναντηθεί με τον πρόεδρο του κόμματος «στην παρούσα φάση ήταν μια σαφέστατη κίνηση στήριξης στο πρόσωπο του Μητσοτάκη». Υπονοούν, για να το πούμε ωμά, πως παρά τα τιτιβίσματα και τις δημόσιες τοποθετήσεις πρώην στελεχών του κόμματος, όπως της Κατερίνας Παπακώστα και του Ευάγγελου Αντώναρου, που δεν χάνουν ευκαιρία να επιτεθούν στη ΝΔ και τον αρχηγό της, η οποιαδήποτε απόπειρα για τη δημιουργία κόμματος κεντροδεξιά της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει τις καραμανλικές ευλογίες.
Πέρα, βέβαια, από τους σχετικούς με την τρέχουσα επικαιρότητα συμβολισμούς, υπάρχουν και οι κάπως πιο διαχρονικοί στα νεοδημοκρατικά πράγματα. Οπως, φέρ’ ειπείν, η ανάγκη κάθε προέδρου του κατεξοχήν αρχηγικού κόμματος στην ελληνική πολιτική σκηνή να δίνει στο εσωκομματικό του κοινό την εικόνα πως λαμβάνει υπόψη τις εισηγήσεις και τις απόψεις των προκατόχων του.
