Θα υπάρξει συνάντηση των Πρωθυπουργών Ελλάδας και ΠΓΔΜ την προσεχή εβδομάδα στη Σόφια, όπου θα βρεθούν οι Αλέξης Τσίπρας και Ζόραν Ζάεφ για να συμμετάσχουν στη Σύνοδο Κορυφής Ευρωπαϊκής Ενωσης – Δυτικών Βαλκανίων; Αυτή τη στιγμή τίποτα δεν είναι δεδομένο ούτε για το αν θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση αυτή ούτε για το ποιο θα είναι το περιεχόμενό της. Ο Ζάεφ, ωστόσο, φάνηκε να περιμένει το νέο τετ α τετ με τον έλληνα ομόλογό του.

Η 17η Μαΐου, εξάλλου, όταν θα συγκεντρωθούν στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ και των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων (Αλβανίας, Σερβίας, Μαυροβουνίου, Βοσνίας – Ερζεγοβίνης, Κοσόβου και ΠΓΔΜ), είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία Τσίπρα και Ζάεφ να συνομιλήσουν εκ νέου από κοντά. Το ερώτημα είναι αν θα υπάρχει και επαρκής πρόοδος ώς τότε ώστε να μπορέσουν να υπάρξουν και ορισμένες ανακοινώσεις στο ζήτημα της ονομασίας.

Πριν από μία πιθανή συνάντηση στη Σόφια θα έχει προηγηθεί μία άλλη συνάντηση επί ελληνικού εδάφους. Το προσεχές Σάββατο 12 Μαΐου, στην Αθήνα ή στο Σούνιο οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών Νίκος Κοτζιάς και Νίκολα Ντιμιτρόφ θα έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν και πάλι, αυτή τη φορά παρουσία και του ειδικού απεσταλμένου του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Μάθιου Νίμιτς. Η έλευση Νίμιτς αναδεικνύει ότι αυτή η συνάντηση Κοτζιά – Ντιμιτρόφ ίσως να αποδειχθεί καταλυτική, είτε προς μία θετική κατεύθυνση (άρα και σε άμεσες εξελίξεις στο Oνοματολογικό) είτε προς μία αρνητική κατεύθυνση (δηλαδή προς τη μετάθεση του χρόνου επίλυσης για ένα μεταγενέστερο στάδιο).

ΠΡΟΟΔΟΣ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει επιτευχθεί πρόοδος στο τραπέζι διαπραγματεύσεων –μία ένδειξη ότι υπάρχει επιθυμία και από τις δύο πλευρές να βρεθεί λύση στη σχεδόν 30ετή διαφορά. Αυτό προκύπτει από πληροφορίες που προέρχονται από αξιωματούχους και από τις δύο χώρες. Πλέον το μείζον θέμα και αγκάθι είναι αν η ΠΓΔΜ είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί την ελληνική κόκκινη γραμμή, που είναι η αλλαγή του Συντάγματος ώστε το νέο όνομα να ισχύει όχι μόνο για κάθε διεθνή χρήση αλλά και για εσωτερική χρήση.

Η σκοπιανή πλευρά έχει αναδείξει, με διάφορους τρόπους, δημοσίως και ιδιωτικώς, ότι σε αυτή τη φάση δεν μπορεί να προχωρήσει σε αλλαγή Συντάγματος. Οι λόγοι είναι κυρίως εσωτερικής πολιτικής φύσεως –όπως αντίστοιχα για την Αθήνα η επιμονή σε μία συνταγματική αλλαγή έχει λάβει χαρακτηριστικά εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Από την πλευρά της ΠΓΔΜ εκφράζεται η άποψη ότι η αλλαγή του Συντάγματος θα μπορούσε να μετατεθεί για αργότερα, ίσως δε να συμπέσει με μία μελλοντική ένταξη στην ΕΕ. Η ελληνική πλευρά όμως φέρεται να έχει ξεκαθαρίσει ότι χωρίς συνταγματική αναθεώρηση δεν μπορεί να δώσει το πράσινο φως για πρόσκληση ένταξης στο ΝΑΤΟ ή για χορήγηση ημερομηνίας έναρξης διαπραγματεύσεων με την ΕΕ.

ΟΙ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ. Οι τρίτοι παίκτες παρακολουθούν με ενδιαφέρον, χωρίς όμως να ασκούν μεγάλες πιέσεις σε κάποια από τις δύο πλευρές. Οι Αμερικανοί, αλλά και οι Γερμανοί εμφανίζονται εσχάτως να κατανοούν το ελληνικό αίτημα για αλλαγή Συντάγματος. Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτεμπεργκ επανέλαβε (ΑΠΕ) την πάγια θέση ότι της πρόσκλησης για ένταξη προηγείται η εξεύρεση μίας αμοιβαίας αποδεκτής λύσης στο ονοματολογικό.