Από τις 25 Ιανουαρίου 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας επικράτησαν στην κρισιμότερη ίσως εκλογική αναμέτρηση της μεταπολιτευτικής περιόδου, ο πολιτικός χρόνος δείχνει συμπυκνωμένος όσο ποτέ – για να χωρέσει υποσχέσεις που διαψεύστηκαν, όπως και σχεδιασμούς και αποφάσεις που μέσα σε ελάχιστο διάστημα αναθεωρήθηκαν, μερικώς ή ολικώς. Αποτελεί κοινό τόπο ότι η κυβέρνηση Τσίπρα, που είναι ήδη η μακροβιότερη της μνημονιακής εποχής, για αλλού ξεκίνησε κι αλλού κατευθύνεται, αλλά η τριετία που έχει μεσολαβήσει επιτρέπει μια αποτίμηση αυτής της πορείας. «ΤΑ ΝΕΑ», μέσα από μια σειρά άρθρων και συνεντεύξεων με πρωταγωνιστές ή παρατηρητές αυτής της τριετίας, κάνουν έναν πρώτο απολογισμό.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών ετών, μπορούμε να πούμε ότι η σχέση μας με την Ελλάδα δεν έχει αλλάξει πολύ. Η συνεργασία του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ελλάδα, είτε ως συμμάχων στο ΝΑΤΟ είτε στο θέμα των προσφύγων, όπως και οι εμπορικές σχέσεις μας, παραμένουν ως επί το πλείστον αμετάβλητες.

Ως εκ τούτου, θα ήταν άδικο να πούμε ότι υπό τον Πρωθυπουργό Τσίπρα η σχέση μας έχει επιδεινωθεί, αλλά ταυτόχρονα δεν έχω δει καμία ένδειξη βελτίωσης αυτής της σχέσης.

Πίσω στο 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μεγαλύτερη ελπίδα της Ελλάδας για να μπει τέλος στα οικονομικά δεινά, αλλά η υπόσχεση της αντιλιτότητας και του αντιμνημονίου ήταν εκτός πραγματικότητας. Με αυξημένη φορολογία, αύξηση της ανεργίας και υψηλότερη φτώχεια, η Ελλάδα λέγεται ότι βρισκόταν στα πρόθυρα της πτώχευσης. Στον οικονομικό τομέα, λοιπόν, ο Τσίπρας έχει πολύ δρόμο να διανύσει μέχρι τα πράγματα να επανέλθουν σε αξιοπρεπή επίπεδα.

Αλλά η Ελλάδα παραμένει πυλώνας σταθερότητας σε μια περιοχή με αυξανόμενες εντάσεις. Η κατάσταση στη Συρία είναι τραγική, στη Λιβύη επιδεινώνεται και οι εντάσεις στην Τουρκία και την Αίγυπτο ενίοτε είναι βίαιες. Ο Τσίπρας τα πήγε καλά στα μείζονα ζητήματα. Η χώρα αντιμετώπισε θέματα εσωτερικής ασφάλειας, αλλά οι δημοκρατικοί θεσμοί στη χώρα που είναι το λίκνο της δημοκρατίας φαίνεται ότι είναι γεροί και οι πολίτες, παρά τα όσα έχουν περάσει, συνεχίζουν τη ζωή τους.

Ο Τσίπρας επισήμανε ότι το 2018 θα είναι «έτος ορόσημο» για την Ελλάδα. Αυτή είναι σίγουρα η ενδεδειγμένη στάση για το νέο έτος. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να κοιτάξει μπροστά, να αυξήσει τη διαφάνεια, να χτίσει επάνω στη σπουδαία κοινωνία της, να πιστέψει στον εαυτό της. Για όλα αυτά, είναι απαραίτητη μια ισχυρή ηγεσία. Πρέπει να ελπίζουμε ότι η παρούσα κυβέρνηση διαθέτει την ενέργεια και το όραμα που αυτό απαιτεί.

Πολλοί είχαν πει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, το Brexit, ακόμη και ο Τσίπρας, δεν θα έρχονταν. Αλλά αυτό που κατέστη σαφές είναι ότι μερικές φορές πρέπει να προσμένουμε το απρόσμενο. Πρέπει να συνεργαστούμε με όλους τους εμπλεκομένους ακόμη και όταν το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό. Η Βρετανία δεν περίμενε το Brexit, αλλά αγκαλιάζουμε τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται και προσβλέπουμε σε ένα θετικό μέλλον εκτός της ΕΕ.

Η Ελλάδα δεν περίμενε ότι θα ερχόταν ο Τσίπρας, αλλά η χώρα πρέπει να προχωρήσει για χάρη του λαού της και να διασφαλίσει ότι δεν θα μείνει πίσω σε έναν ολοένα πιο ανταγωνιστικό κόσμο.

Μέσω της πολιτικής, του διαλόγου, της συνεργασίας και της θετικής ενέργειας, η Ελλάδα μπορεί να βρει τον δρόμο μέσα από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Ας είμαστε φιλόδοξοι για το 2018!

Ο Μάρτιν Βίκερς είναι βουλευτής των Συντηρητικών και μέλος της ομάδας Conservative Friends of Greece