Το 1913, ο είκοσι πέντε ετών Γεώργιος Παπανδρέου, έχοντας αριστεύσει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, βρίσκεται πια στο Βερολίνο σπουδάζοντας πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες. Οπως ο ίδιος αναφέρει, το μυαλό του, την περίοδο εκείνη, είναι κυριευμένο από τα «θεία λόγια του Νίτσε». Παράλληλα όμως δεν ξεχνά στιγμή αυτό που ο ίδιος θα υπηρετήσει με πάθος ώς το τέλος της μακράς του πορείας και ζωής: την πατρίδα. Ετσι, τον Νοέμβριο του 1913, με γραφή και σκέψη απρόσμενα ποιητική και ανησυχίες πολύ πέραν των ορίων της πολιτικής, ο νεαρός τότε Γεώργιος Παπανδρέου προσπαθεί, μέσα από τα λόγια του Ζαρατούστρα, να αφυπνίσει το ελληνικό πνεύμα, την ελληνική ψυχή. Το απόσπασμα που ακολουθεί προέρχεται από το βιβλίο του Γεωργίου Παπανδρέου «Πολιτικά Θέματα», που εκδόθηκε για πρώτη και μοναδική φορά στην αρχή της Κατοχής, το 1941, και έκτοτε παρέμεινε άγνωστο επί 77 χρόνια, μέχρι την έκδοσή του το ερχόμενο Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018 με «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο». Στα «Πολιτικά Θέματα» ο Γεώργιος Παπανδρέου γράφει τα σημαντικότερα ίσως κείμενά του για το σύνολο των μεγάλων εθνικών, ιδεολογικών, πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης.