Τον Ιανουάριο του 1934, λίγους μήνες μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Νικολάου Πλαστήρα την 6η Μαρτίου 1933, ο Γεώργιος Παπανδρέου, έχοντας ήδη διατελέσει υπουργός Παιδείας και υπουργός Συγκοινωνιών της κυβέρνησης Βενιζέλου και ευρισκόμενος πλέον στην αντιπολίτευση, αναπτύσσει τη συλλογιστική του στο ερώτημα «Δικτατορία ή Κοινοβουλευτισμός;». Η απάντηση που δίνει θα ξαφνιάσει σίγουρα σε κάποια σημεία της τον σημερινό αναγνώστη, η ορθή ερμηνεία της όμως είναι δυνατή μόνον με βάση την εποχή της: μία περίοδο γεμάτη από στρατιωτικά κινήματα τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα και λίγο πριν την εκδήλωση της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, της οποίας, όπως είναι γνωστό, προηγήθηκε τον Απρίλιο του ίδιου έτους η κοινοβουλευτική άνοδος του Ιωάννη Μεταξά στην εξουσία με την ψήφο εμπιστοσύνης 241 βουλευτών. Ο Γεώργιος Παπανδρέου όμως δεν ανήκει σε αυτήν την πλειοψηφία. Οχι μόνο καταψήφισε την Κυβέρνηση Μεταξά το 1936 μετά τον θάνατο τού έως τότε πρωθυπουργού Δεμερτζή, αλλά ήδη από το 1934 κατακρίνει εδώ τον Μεταξά για «επιχειρήματα επιβάλλοντα την κατάλυσιν των ελευθέρων θεσμών».

Το απόσπασμα που ακολουθεί προέρχεται από το βιβλίο του Γεωργίου Παπανδρέου «Πολιτικά θέματα», το οποίο εκδόθηκε για πρώτη και μοναδική φορά στην αρχή της Κατοχής, το 1941, και έκτοτε παρέμεινε άγνωστο επί 77 χρόνια, μέχρι την έκδοσή του το ερχόμενο Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018 με «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο». Στα «Πολιτικά θέματα» ο Γεώργιος Παπανδρέου γράφει τα σημαντικότερα ίσως κείμενά του για το σύνολο των μεγάλων εθνικών, ιδεολογικών, πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης.