Στις εκλογές μπαίνουν διλήμματα.

Αυτό είναι και το νόημα της όποιας προεκλογικής περιόδου. Να ακουστούν και να αξιολογηθούν τα επιχειρήματα και οι προτάσεις. Να συγκριθούν τα πρόσωπα ως φορείς θέσεων και απόψεων. Να κριθεί η προβολή τους στο μέλλον, ποιο πλαίσιο μπορεί να παράξει ποιο αποτέλεσμα.

Το ότι πρέπει να πάμε όλοι μαζί για να γίνουμε πιο δυνατοί, είναι αυτονόητο. Η αθροιστική όμως ενότητα και μόνο, δεν ήταν ποτέ στέρεη.

Μόνο η ποιοτική ενότητα, που θα βασίζεται στην ανανέωση και στην ανασυγκρότηση του χώρου, μπορεί όχι απλά να μας ενώσει, αλλά να μας δέσει και να μας δώσει ξανά παραταξιακά χαρακτηριστικά.

Ας μην ξεχνάμε πως ο πολιτικός χώρος της Κεντροαριστεράς είναι παραδοσιακά παραταξιακός, δηλαδή στη βάση του ενωτικός και αυτό αποδεδειγμένα επί 40 περίπου χρόνια. Είναι επίσης κινηματικός, ριζοσπαστικός και μαχητικός.

Αυτός ο πολιτικός χώρος, δε χρειάζεται λοιπόν μόνο ένα καλό αποτέλεσμα στις επόμενες εκλογές. Χρειάζεται την πολιτική ανανέωσή του. Μόνο έτσι η ενότητα δε θα είναι περιστασιακή, δηλαδή μόνο εκλογική και θα πιάσει τόπο η μεγάλη συμμετοχή της πρώτης Κυριακής.

Ζητούμενο δεν είναι να αλλάξει ο νέος φορέας μόνο τους εκλογικούς συσχετισμούς, αλλά να ηγεμονεύσει στρατηγικά και ιδεολογικά στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Μόνο έτσι θα αλλάξουν οι συσχετισμοί σε μόνιμη βάση

Η Κεντροαριστερά θέλει να αναστηλώσει την Ελλάδα. Αλλά δεν είναι και δεδομένοι αυτοί που ψήφισαν την πρώτη Κυριακή. Ήταν το πρώτο βήμα μιας συνολικής προσπάθειας. Για να εξακολουθήσουν όμως να στηρίζουν την παράταξη πρέπει να την αναγεννήσουμε, χρειάζεται ένα νέο όραμα και μία νέα στρατηγική. Όχι μόνο να τους μιλάμε για ένα καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα.

Πρέπει να πειστούν ότι αυτός ο πολιτικός χώρος μπορεί να αναγεννηθεί για να πρωταγωνιστήσει.

Γι αυτό και τα διλήμματα που θα μπουν την Κυριακή ως προς το μέλλον του πολιτικού μας χώρου, είναι ξεκάθαρα.

– Πολιτική ανανέωση, ανασυγκρότηση και στρατηγική αναγέννηση ή προσήλωση στο παλιό μοντέλο που κυβέρνησε και εκλογικά κρίθηκε;

– Ποιός μπορεί να κάνει την πολιτική ανανέωση, την ανασυγκρότηση και τελικά τη στρατηγική αναγέννηση του χώρου;

Αυτός που το λέει ψιθυριστά για να το πεί…, αλλά δεν έχει κάνει σε όλη την πολιτική διαδρομή του καμία αλλαγή και καμία ανανέωση ή αυτός που το φωνάζει με όλη του τη δύναμη και το εκφράζει με πολιτικούς όρους;

– Η περιχαράκωση σε μία ψευδή παραδοσιακότητα είναι αρκετή για να μας κάνει ξανά πρωταγωνιστές στο πολιτικό τοπίο ή μήπως η μετάβασή μας σε ένα σύγχρονο συμμετοχικό και απόλυτα θεσμικό φορέα μπορεί να μας γιγαντώσει την ελπίδα;

– Ο νέος πρόεδρος και η ηγετική του ομάδα προτιμάμε να έχουν κυβερνητική θητεία σε προηγούμενες κυβερνήσεις ή να μην έχουν;

– Ο νέος πρόεδρος θέλουμε να είναι κάποιος που να μπαίνει ενοχλητικά και για τον Τσίπρα και για τον Μητσοτάκη στο κάδρο του μικρού τους δικομματισμού ή κάποιος που σε αυτό το κάδρο να μας εξασφαλίζει «παραδοσιακά» αλλά μονοψήφια ποσοστά;

– Τελικά τη Δευτέρα το πρωί θέλουμε ο Αλέξης να ανοίγει σαμπάνιες ή να ανησυχεί;

– Φώφη ή Νίκο;

Δημήτρης Καρέλας

*Αρχιτέκτων και υποψήφιος Ευρωβουλευτής