Μια σφήνα. Αυτή που αναπαράστησε ο σοβιετικός πρωτοπόρος καλλιτέχνης Ελ Λισίτσκι σε ιστορικό του πόστερ το 1920. Μια κόκκινη σφήνα. Και ταυτισμένη με την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης. Αυτή θα σχηματίζουν από σήμερα τα ταμπλό που έστηναν για μέρες τα μέλη της ΚΝΕ. Και θα αποτελούν τον κορμό του αφιερώματος στο 1917 στο φετινό Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή, που ανοίγει τις πύλες του απόψε στο Πάρκο Αντώνης Τρίτσης στο Ιλιον.

Αν σε αυτό προσθέσουμε και την ξύλινη κατασκευή που θα προσομοιάζει στο Μνημείο της Τρίτης Διεθνούς και της σπειροειδούς κίνησης της Ιστορίας του σοβιετικού αρχιτέκτονα και ζωγράφου Βλαντίμιρ Τάτλιν και που επίσης θα βρίσκεται στο Φεστιβάλ, αντιλαμβάνεστε πως φέτος η ΚΝΕ δίνει ξεκάθαρο στίγμα. Αναφορά στην Οκτωβριανή Επανάσταση δηλαδή. Και σε μια στιγμή που το ΚΚΕ δίνει τη μάχη της παρέμβασης στη νεολαία σε ένα πεδίο όπου το απολιτίκ ρεύμα δεν είναι αμελητέο.

Εξάλλου, 43 χρόνια τώρα, το εν λόγω φεστιβάλ αποτελεί για τη μεγαλύτερη νεολαιίστικη οργάνωση της Ελλάδας και βέβαια για το ίδιο το ΚΚΕ τον καλύτερο τρόπο να κάνουν το δικό τους πολιτικό άνοιγμα στον κόσμο μέσα σε ένα τριήμερο. Τα Φεστιβάλ της ΚΝΕ σχεδόν συνδέονται με την κάθε φορά πολιτική συγκυρία. Κάθε γενιά έχει τις αναμνήσεις της. Από τα έντονα χρόνια της Μεταπολίτευσης που τα Φεστιβάλ αποτελούσαν σημείο αναφοράς ή τα πέτρινα χρόνια 1989-1991 με τις λιγοστές συμμετοχές καλλιτεχνών μέχρι σήμερα που ο αφρός των καλλιτεχνών παρελαύνει. Αλλά όπως μας λένε υψηλόβαθμα στελέχη της ΚΝΕ, τα Φεστιβάλ πάνω από όλα και για πάντα «αποτελούν την μικρογραφία της ζωής και της κοινωνίας που θέλουμε».

Kαι όντως είναι έτσι για όποιον πέρασε κάποτε από την ΚΝΕ και συμμετείχε στο στήσιμο του Φεστιβάλ. Χωρίς χορηγούς. Με μπόλικο μεράκι. Με εθελοντική δουλειά των μελών. Με συνεργασία, ανιδιοτέλεια και συλλογικό πνεύμα.

Οι κνίτες στήνουν το Φεστιβάλ ως ένα μείζον πολιτικό γεγονός που πάνω από όλα αφορά το ΚΚΕ και την ισχυροποίησή του. «Το Φεστιβάλ πιάνει όλες τις πλευρές της παρέμβασής μας. Πολιτιστικό, πολιτικό, αλλά και αθλητικές δράσεις, εκθέσεις, συζητήσεις», λένε στελέχη της ΚΝΕ. Γίνεται εξάλλου κάθε χρόνο τον Σεπτέμβριο με επιτυχία, έναν μήνα που η νεολαία έρχεται από δύσκολες εποχιακές δουλειές του τουρισμού. Σεπτέμβριο όμως έχουμε και την αρχή της ακαδημαϊκής και σχολικής χρονιάς.

«Φέτος όλα αυτά συνδέονται με την ένταση της επίθεσης της κυβέρνησης, τη δήθεν δίκαιη ανάπτυξη του Τσίπρα, με τις εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας για δήθεν ανωτατοποίηση των σχολών. Ολα αυτά δεν θα μείνουν αναπάντητα» σημειώνει στέλεχος της ΚΝΕ, ενώ ακριβώς το Φεστιβάλ είναι και μια καλή αφορμή να συναντηθούν όλοι οι νέοι, φοιτητές, μαθητές ή εργαζόμενοι. «Και να ακούσουν από το ίδιο το ΚΚΕ τι έχει να προτείνει ή και ακόμη να οργανωθούν στο ΚΚΕ», συμπληρώνει.

Η αλήθεια είναι πάντως, πως πέραν των κάθε φορά ευρημάτων ή επίκαιρων αφιερωμάτων που η ΚΝΕ επιλέγει να προβάλει και να οργανώσει, η ανθεκτικότητα του Φεστιβάλ της είναι ένα κύριο στοιχείο. «Πολιτιστικά φεστιβάλ έκαναν και άλλοι ή κάνουν ακόμη. Σαράντα τρία συνεχόμενα χρόνια, όχι. Αντέχει γιατί έχει πολιτικό περιεχόμενο. Ο πυρήνας του είναι η πάλη για μια καλύτερη κοινωνία. Γι’ αυτό συγκινεί και αποτελεί κορυφαίο γεγονός για τη νεολαία», λέει μέλος της ΚΝΕ.

ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΗΣ. Φέτος, επίσης, τριάντα κομμουνιστικές νεολαίες από όλο τον κόσμο θα είναι παρούσες στο Φεστιβάλ. Απόψε, δε, ο Μίκης Θεοδωράκης θα παραβρεθεί με αφορμή το αφιέρωμα που του γίνεται στον χώρο. Σήμερα επίσης ξεχωρίζουν οι συζητήσεις για τον σύγχρονο αντικομμουνισμό, για τη νέα γενιά της ευελιξίας και της ανεργίας, αλλά και για την Οκτωβριανή Επανάσταση (πληροφορίες θα βρείτε στο efestival.kne.gr).