Στη ρουτίνα της καθημερινότητας μπαίνουν σταδιακά από σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του στο Μαξίμου καθώς ξεκινούν οι πρώτες συσκέψεις για τον προγραμματισμό των άμεσων προτεραιοτήτων της κυβέρνησης με κορωνίδα την επίσκεψη Μακρόν και τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης.

Τα πλευρά της κυβέρνησης, ωστόσο, εξακολουθεί να πληγώνει το αγκάθι που ακούει στο όνομα «Πάνος Καμμένος». Η προσωρινή ανακωχή που είχε προκύψει μετά τον φονικό σεισμό στην Κω στα τέλη Ιουλίου και την αναβολή της συζήτησης επί της πρότασης της ΝΔ για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το «Noor 1» και τις τηλεφωνικές επικοινωνίες του υπουργού Αμυνας με τον ισοβίτη Ευθύμιο Γιαννουσάκη λαμβάνει τέλος. Η Βουλή, η οποία ξεκινά τις εργασίες της μετά την καλοκαιρινή ανάπαυλα την επόμενη Δευτέρα, θα πρέπει να αποφασίσει τι μέλλει γενέσθαι με τον Καμμένο. Γεγονός που προκαλεί εκνευρισμό στο Μαξίμου, το οποίο ήδη οχυρώνεται για να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις της αξιωματικής –και όχι μόνο –αντιπολίτευσης.

Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει απόφαση για τον ακριβή χρόνο της συζήτησης επί του αιτήματος της ΝΔ. Με βάση τα χρονοδιαγράμματα του κοινοβουλευτικού έργου και τα νομοσχέδια που θέλει να φέρει η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή, όπως το νομοσχέδιο-σκούπα του υπουργείου Εργασίας για συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά θέματα, αλλά και τη συγκυρία της επίσκεψης του γάλλου προέδρου στην Αθήνα και τη ΔΕΘ από τις 7 Σεπτεμβρίου κι έπειτα, το πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα σφιχτό. Αυτό σημαίνει ότι η συζήτηση επί του αιτήματος για τον Καμμένο μπορεί να μη διεξαχθεί πριν από τη Διεθνή Εκθεση. Κάτι το οποίο απεύχεται, όμως, ο κ. Τσίπρας, δεδομένου ότι δεν επιθυμεί να ανηφορίσει στη Θεσσαλονίκη και να διαλυθεί εκεί το success story που θα επιχειρήσει να παρουσιάσει στην οικονομία από «ενοχλητικές» ερωτήσεις δημοσιογράφων για τον συγκυβερνήτη του.

Μετά την αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τον οίκο Fitch –εξέλιξη για την οποία στο Μαξίμου υποστηρίζουν ότι δικαιώνει την επιλογή τους για έξοδο στις αγορές και τη γενικότερη πολιτική που ακολουθούν μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης –στόχος του Πρωθυπουργού και των συνεργατών του είναι να παρουσιάσουν προοπτική που βασίζεται στην ανάπτυξη και τη μείωση της ανεργίας. Ετσι, το γενικότερο μότο της κυβέρνησης το επόμενο διάστημα θα είναι η επιστροφή στην κανονικότητα σε όλα τα επίπεδα.

Η υπόθεση Καμμένου, ωστόσο, είναι γεγονός ότι έχει αφήσει το στίγμα της και επαναφέρει στο προσκήνιο τον προβληματισμό που υπάρχει ακόμη και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για τη σκοπιμότητα της κυβερνητικής συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ. Μολαταύτα, είναι απολύτως κατανοητό τοις πάσι ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να σπάσει τώρα το προξενιό. Αντιθέτως, η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ αποτελεί μονόδρομο από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εξαντλήσει την τετραετία, όπως λέει ο Πρωθυπουργός, επιδιώκοντας την έξοδο από τα Μνημόνια και την επιτροπεία με το τέλος του τρέχοντος προγράμματος το καλοκαίρι του 2018.

ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ. Από την άλλη πλευρά, και ο Καμμένος φαίνεται να κατανοεί πως η παραμονή στο κυβερνητικό σχήμα τον κρατά στο απυρόβλητο, την ώρα μάλιστα που οι ΑΝΕΛ εμφανίζονται σε όλες τις δημοσκοπήσεις να παλεύουν για το όριο εισόδου στη Βουλή. Νωπές είναι, άλλωστε, οι μνήμες από την ενόχληση που εξέφρασε ο υπουργός Αμυνας για τις δηλώσεις του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση σχετικά με την Εκκλησία και τον ρόλο της στη σύγχρονη κοινωνία, την οποία, όμως, έσπευσε άμεσα να μαζέψει ο ίδιος, τονίζοντας πως «ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ θα προχωρήσουν μαζί μέχρι τέλους».

Οπως παραδέχονται ακόμη και κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, η απόφαση του Τσίπρα και των συνεργατών του να επιχειρήσουν «αριστερή στροφή» αναμένεται το επόμενο διάστημα να αναδείξει με εμφατικό τρόπο και άλλες ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, δημιουργώντας τριβές στο κυβερνητικό στρατόπεδο –με το ενδεχόμενο να διαταράξουν την ισορροπία και να απειλήσουν τη συνοχή της κυβέρνησης να μην μπορεί να αποκλειστεί.

Σε κάθε περίπτωση, επανέρχεται στην επιφάνεια η παραδοχή κυβερνητικών στελεχών πως η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ είναι αναγκαστική και πολύ δύσκολη, ιδιαίτερα μετά την «πόρτα» που δέχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και τον διαγκωνισμό τους για την επιρροή στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Οσο για το αν ο ίδιος ο Καμμένος και τα πεπραγμένα του συνιστούν προσωπική φθορά για τον Τσίπρα, σίγουρα η ταύτισή τους μόνο κακό μπορεί να κάνει στον Πρωθυπουργό, όπως παραδέχονται συνομιλητές του, παρά την κάλυψη που εκείνος εμφανίζεται να παρέχει στον συγκυβερνήτη του και στη σχέση τους που εξελίσσεται σαν το γνωστό «κράτα με να σε κρατώ».