Οσοι ελπίζουν σε μια ανέφελη διαδρομή έως το Eurogroup της 22ας Μαΐου, με ολοκλήρωση της λεγόμενης παγκόσμιας συμφωνίας για μέτρα, χρέος και πλεονάσματα, υπάρχει ο κίνδυνος να διαψευστούν. Παράγοντες με γνώση των διεργασιών προεξοφλούν ένα εντεινόμενο συγκρουσιακό κλίμα ανάμεσα στο ΔΝΤ και το Βερολίνο τις επόμενες ημέρες, όσο πλησιάζουμε στη συνεδρίαση του Eurogroup, στο πλαίσιο του οποίου δεν αποκλείεται να ανακύψουν απαιτήσεις νέων μέτρων με σφραγίδα ΔΝΤ ακόμα και για το 2018. Είναι το σκηνικό που ξορκίζει η κυβέρνηση, η οποία αυτή τη φορά βιάζεται να ψηφίσει μέτρα και δυνητικά αντίμετρα προκειμένου να διεκδικήσει λύση για το χρέος. Προς το παρόν, πρόσθετες απαιτήσεις το Ταμείο δεν έχει εγείρει.

Το σενάριο της παγκόσμιας συμφωνίας στις 22 Μαΐου, όμως, έχει αρχίσει για μια ακόμα φορά να θολώνει. Πηγή κοντά στις διαπραγματεύσεις θεωρεί πιθανό το ενδεχόμενο η συμφωνία για το χρέος να κλείσει τον Ιούνιο, καθώς ΔΝΤ και Βερολίνο δεν αποκλείεται να τραβήξουν την κατάσταση στα άκρα, προκειμένου να επιβάλουν ο καθένας τους δικούς του όρους.

Το σενάριο της λύσης μετά τον Σεπτέμβριο των γερμανικών εκλογών, παρότι δεν μπορεί να αποκλειστεί, θεωρείται περιορισμένων πιθανοτήτων. Σε αυτό το ενδεχόμενο κάποιος θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και το κόστος της μη λύσης ακόμα και εάν η Ελλάδα κατάφερνε με ίδιους πόρους να πληρώσει τα 7 δισ. ευρώ του Ιουλίου. Προς το παρόν το τοπίο παραμένει ασαφές. Το ΔΝΤ διεκδικεί, μετά την εξασφάλιση των «μεταρρυθμίσεων» με περικοπές 1,8 δισ. ευρώ στις συντάξεις και 1,8 δισ. ευρώ αυξήσεις φόρων, πρωτογενή πλεονάσματα 1,5% του ΑΕΠ το συντομότερο δυνατό (τρία χρόνια με 3,5% το ιδανικό ή πέντε χρόνια το συμβιβαστικό σενάριο μετά το 2018) και ριζική διευθέτηση χρέους. Το Βερολίνο επιδιώκει να συνεχίσει στον δρόμο προς τις κάλπες να εκπέμπει το πολιτικό μήνυμα ότι οι Ελληνες συνεχίζουν να πληρώνουν ακριβά τα δανεικά από την ευρωζώνη.

ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ. Οι διαπραγματεύσεις τρόικας και ελληνικής κυβέρνησης, οι οποίες ξεκίνησαν εκ νέου χθες στο Χίλτον, με καταληκτική ημερομηνία ολοκλήρωσης της συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο την επόμενη Τετάρτη 3 Μαΐου, γίνονται στη βάση ήδη γραμμένων κειμένων από τους δανειστές. Η πολιτική συμφωνία έχει υπάρξει στη Μάλτα, η κυβέρνηση διά στόματος Πρωθυπουργού έχει αναλάβει την ιδιοκτησία της, τα κείμενα των επικαιροποιημένων Μνημονίων έχουν παραδοθεί στην κυβέρνηση, επομένως δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας λόγος να μην κλείσει μέσα σε λίγες μέρες και το περιβόητο Staff Level Agreement. Η κυβέρνηση άλλωστε διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι είναι έτοιμη να ψηφίσει τον εφαρμοστικό νόμο τής συμφωνίας έως τις 15 Μαΐου.

Διαφορές υπάρχουν ακόμα. «Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξουν πράγματα στα οποία η κουβέντα θα σκαλώσει και η συζήτηση θα πάει μέχρι το πρωί, αλλά τελικά θα κλείσουμε» ανέφερε χθες κυβερνητική πηγή, αποκαλύπτοντας διαφορετικές διατυπώσεις ανάμεσα στο Μνημόνιο της Κομισιόν (40 σελίδες) και το ΔΝΤ (5 σελίδες) όπως για παράδειγμα το πώς το κράτος θα επηρεάζει τη γενικότερη πολιτική των ΔΕΚΟ. Η λίστα των υπό «αξιοποίηση» ΔΕΚΟ, οι οποίες θα μεταφερθούν στο Υπερταμείο άλλωστε, παραμένει ακόμα ανοιχτή.

Την ίδια ώρα, οι δανειστές φέρονται να ανοίγουν και πάλι θέμα απελευθέρωσης της λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές. Το στραβοπάτημα κανείς δεν ξέρει από ποιο μέτωπο μπορεί να προκύψει. Μέχρι να κλείσουν όλα, όλα παραμένουν ανοιχτά.

ΜΕΝΕΙ Ή ΦΕΥΓΕΙ. Αν έχει κλείσει και έχει ψηφιστεί μάλιστα η συμφωνία για τα μέτρα πριν από το Eurogroup, στις 22 του μήνα το Συμβούλιο υπουργών Οικονομικών θα πρέπει να συζητήσει για το χρέος. Στη συνέχεια το ΔΝΤ θα πρέπει να απαντήσει αν μπαίνει ή όχι στο πρόγραμμα. Προς το παρόν, το Eurogroup θεωρείται λόγω Σόιμπλε ο πιο δύσκολος «αντίπαλος» ενώ το ΔΝΤ δεν έχει δώσει ξεκάθαρο σήμα.

Τελευταία Νέα