Παρά τα αισιόδοξα μηνύματα της κυβέρνησης, η φθινοπωρινή, δεύτερη αξιολόγηση του Μνημονίου, από την οποία θα εξαρτηθούν σχεδόν τα πάντα για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, θα ήταν ούτως ή άλλως δύσκολη. Τώρα πλέον, με την υπόθεση Γεωργίου να ρίχνει τη σκιά της, προβλέπεται να εξελιχθεί σε κανονική δοκιμασία.
Η μάχη του φθινοπώρου αρχίζει τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, όπου οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης θα συναντηθούν με τον επίτροπο Μοσκοβισί και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης θα συμμετάσχει στο EuroWorking Group, το οποίο θα προετοιμάσει το Eurogroup της 8ης Σεπτεμβρίου.
Η ελληνική πλευρά έχει πολλά να διεκδικήσει: από το χαμήλωμα του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα μετά το 2018, ώστε να χαλαρώσει λίγο η λιτότητα, ώς την αποτροπή της πλήρους φιλελευθεροποίησης στην αγορά εργασίας, στο πλαίσιο της δεύτερη αξιολόγησης.
Κατάφερε, όμως, να βάλει τρικλοποδιά στον εαυτό της και να αναδείξει ένα θέμα του 2010 σε καθοριστικό παράγοντα της διαπραγμάτευσης του 2016, όπως επισημαίνουν οι αναλυτές.
«ΔΥΣΚΟΛΟ» ΠΡΟΣΩΠΟ. Ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ είναι ένα «δύσκολο» πρόσωπο, λένε όσοι τον γνωρίζουν, ακόμη και στην Κομισιόν. Ομως, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεν είναι αυτός που μας έβαλε στο Μνημόνιο. Ανέλαβε καθήκοντα τον Αύγουστο του 2010, ενώ στο Μνημόνιο μπήκαμε τον Μάιο του 2010, με το έλλειμμα του 2009 να βρίσκεται ήδη στο 13% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat που είχε τότε αρχίσει να ξεσκονίζει για τα καλά τα «τεφτέρια» των στατιστικών μας. Αργότερα, επί θητείας του, έπειτα από διάφορους επανυπολογισμούς, το έλλειμμα του 2009 διαμορφώθηκε τελικά στο 15,6% του ΑΕΠ, αλλά αυτό δεν άλλαξε τίποτα ως προς το καθεστώς υπαγωγής μας στο Μνημόνιο.
Το γιατί βρέθηκε ο Γεωργίου κατηγορούμενος και μάλιστα για κακούργημα και ταλαιπωρείται μέχρι σήμερα, είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού παραγόντων, που αρχίζουν από την αντιπάθεια που αναπτύχθηκε με συγκεκριμένα πρόσωπα του τότε Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ και καταλήγουν στην προσπάθεια της καραμανλικής πτέρυγας της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αθωώσει τη διακυβέρνηση Καραμανλή για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό που οδήγησε στο Μνημόνιο. Οσο κι αν ακούγεται παράλογο, θεωρούν ότι μπορούν να φορτώσουν το φούσκωμα του ελλείμματος στον Γεωργίου.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανές ότι θέλησε να εκμεταλλευθεί αυτόν το διχασμό στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επιπλέον, ταίριαζε γάντι στο λαϊκιστικό προφίλ της –ή τουλάχιστον ορισμένων στελεχών της –να ενοχοποιήσει τον προερχόμενο από το ΔΝΤ τεχνοκράτη και να εγείρει ερωτηματικά για το αν ήταν όντως το έλλειμμα τόσο υψηλό και αν έπρεπε να πάρουμε τόσο σκληρά μέτρα ή όλο αυτό ήταν αποτέλεσμα κάποιας συνωμοσίας.
Οι σχετικές δηλώσεις, όμως, κυβερνητικών στελεχών ξεχείλισαν το ποτήρι για την Κομισιόν. Μιλώντας στον ραδιοσταθμό Στο Κόκκινο ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς είπε χαρακτηριστικά ότι είναι ευκαιρία να διερευνηθεί «πώς και εάν διογκώθηκαν τα ελλείμματα για να υπάρξουν προσχεδιασμένες πολιτικές αποφάσεις, για να υπάρξει η υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο».
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΣΤΑΣΗ. Για την Κομισιόν, αλλά και για τους δανειστές συνολικά, η αμφισβήτηση του μεγέθους του ελλείμματος είναι απαράδεκτη, γιατί όπως είπε και η αρμόδια επίτροπος Μαριάνε Τίσεν στη συνέντευξή της στα «ΝΕΑ», την Πέμπτη, «δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία για την ακρίβεια των στοιχείων στα οποία βασίζεται το Μνημόνιο». Οπως υπενθυμίζουν αναλυτές, 19 Κοινοβούλια των χωρών της ευρωζώνης ενέκριναν δάνεια με βάση εκείνα τα στοιχεία, τα οποία δεν μπορεί τώρα να αμφισβητούνται.
Σύμφωνα με πηγή της Κομισιόν, στις Βρυξέλλες είναι αποφασισμένοι να κρατήσουν το θέμα ψηλά. Αυτό φάνηκε, άλλωστε, από το ύφος της ανακοίνωσης, που έγινε εν μέσω θερινών διακοπών ακόμη για την Κομισιόν. Σημειώνουν μάλιστα με νόημα πως δεν είναι τυχαία η συνυπογραφή της σχετικής επιστολής προς τον Τσακαλώτο από τον επίτροπο Πιερ Μοσκοβισί, τον θεωρούμενο ως πιο στενό φίλο της Ελλάδας αυτή τη στιγμή στην Επιτροπή.
Κάπως έτσι το θέμα μπήκε εμβόλιμο στη διαπραγμάτευση του φθινοπώρου. Θα είναι στην ατζέντα του Eurogroup της 8ης Σεπτεμβρίου, ενώ θα απασχολήσει και τη δεύτερη αξιολόγηση του Οκτωβρίου, καθώς –όπως φαίνεται –θα δοθεί προτεραιότητα στα θέματα της περαιτέρω ανεξαρτητοποίησης της ΕΛΣΤΑΤ και της «αποπολιτικοποίησης της Δημόσιας Διοίκησης».
Κυρίως, όμως, η ζημιά που γίνεται αφορά την ανάπτυξη εκ νέου ενός κλίματος δυσπιστίας και έντασης μεταξύ των δύο πλευρών την πιο ακατάλληλη στιγμή.
ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ. Το φθινόπωρο, σύμφωνα με πηγή που συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις, προβλέπεται να δημιουργηθούν συνθήκες για την τέλεια καταιγίδα. Η διαπραγμάτευση έχει θέματα – αγκάθια, όπως το Εργασιακό, που απειλούν να την εκτροχιάσουν. Την ίδια ώρα, η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει τα μέτωπα της διαπραγμάτευσης του Brexit, του ιταλικού δημοψηφίσματος και των επικείμενων εκλογών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με τις φυγόκεντρες δυνάμεις να ισχυροποιούνται. Επιπλέον, πίεση ασκεί το ΔΝΤ που θέλει μια ικανοποιητική ρύθμιση του χρέους από την Ευρώπη για να επιστρέψει στο ελληνικό πρόγραμμα, την οποία η Γερμανία κυρίως αρνείται.
Ολα αυτά πρέπει να «δέσουν» ώς το τέλος του χρόνου το αργότερο, για να μπορέσει στη συνέχεια ο Μάριο Ντράγκι να ανάψει το πράσινο φως για την ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και να αρχίσουν οι διαδικασίες για επιστροφή στις αγορές.
Προς το παρόν βρισκόμαστε ακόμη στην εξέταση των 15 προαπαιτουμένων για να πάρουμε το υπόλοιπο της πρώτης δόσης των 2,8 δισ. ευρώ ώς το τέλος Σεπτεμβρίου, αλλά οι πληροφορίες αναφέρουν ότι σημειώνεται ήδη καθυστέρηση. Αυτά θα συζητηθούν τη Δευτέρα στο EuroWorking Group και στη συνέχεια κατά τη σύντομη επίσκεψη εδώ των εκπροσώπων των δανειστών, στις 12 Σεπτεμβρίου.
Είναι φανερό ότι σε όλα αυτά δεν χρειαζόταν να προστεθεί ένα ακόμη αγκάθι από το 2010.
Αναζήτηση
