Παλινόρθωση Ραγκούση

Από υπουργός πρώτης γραμμής βρέθηκε για τέσσερα χρόνια εκτός πολιτικής. Πριν από έναν μήνα επέστρεψε ανακοινώνοντας μια νέα πολιτική πρωτοβουλία ονόματι Επόμενη Ελλάδα. Ο Γιάννης Ραγκούσης, όταν έκανε εκείνη την παρουσίαση, δήλωσε πως φιλοδοξεί να δημιουργήσει «έναν πολιτικό άξονα και κόμματα πάνω σε αυτόν, που να εκπροσωπούν την Ελλάδα που παράγει». Οντως, ευελπιστεί πως το νέο του κόμμα θα γίνει ο μοχλός για να αλλάξει το πολιτικό σύστημα της χώρας, γιατί είναι, λέει, συνολικά παρασιτικό.

Στη ραγκούσεια ανάγνωση στη σημερινή Ελλάδα το πρόβλημα δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, είναι και η αντιπολίτευση –επειδή ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε όμως και η ΝΔ έχουν κατορθώσει να εκφράσουν τρεις σημαντικές κατηγορίες πολιτών. Εξού και ο –ομολογουμένως φιλόδοξος –στόχος του κόμματός του είναι να εκπροσωπήσει αυτές τις ομάδες. Τους ανέργους, δηλαδή, τους νέους και όσους παράγουν. Την Τετάρτη η Επόμενη Ελλάδα, της οποίας το πιο –ή για να είμαστε ακριβείς το μοναδικό –αναγνωρίσιμο μέλος είναι ο Ραγκούσης, θα παρουσιάσει σε εκδήλωση, στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ, «το σχέδιο εθνικής ανάταξης», ήτοι «τις δέκα ανατρεπτικές αλλαγές για να πάμε στην επόμενη Ελλάδα, για τους Ελληνες και τις Ελληνίδες που παράγουν, για τη νέα γενιά και τους ανέργους».

ΟΙ ΚΡΙΤΕΣ. Διαβάζοντας κανείς την πρόσκληση μαθαίνει πως θα είναι παρόντες, στον αριθμό 20 της οδού Ακαδημίας, τρεις καθηγητές Πανεπιστημίου, οι Μιχάλης Γκλεζάκος, Θανάσης Διαμαντόπουλος και Νίκος Μαραντζίδης, ο επίτιμος πρόεδρος του ΣτΕ Κώστας Μενουδάκος και ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ Κωνσταντίνος Ζιαζιάς. Κανείς τους δεν ανήκει στην ομάδα της Επόμενης Ελλάδας, κλήθηκαν όμως για να κρίνουν σε πραγματικό χρόνο το σχέδιο που αυτή θα παρουσιάσει.

Αμέσως μετά την εκδήλωση, ο Ραγκούσης αρχίζει εμφανίσεις στα μίντια και περιοδείες στη Βόρεια Ελλάδα, με πρώτους σταθμούς τη Θεσσαλονίκη και τα Τρίκαλα. Στόχος; Να δημιουργηθεί ο απαραίτητος μηχανισμός στην περιφέρεια –αφού αν όλα εξελιχθούν βάσει των ασκήσεων που έχει κάνει επί χάρτου, η Επόμενη Ελλάδα θα κατέβει στις επόμενες εκλογές. Υπάρχει ένα δόγμα στην πολιτική επικοινωνία, το οποίο θέλει τα καινούργια κόμματα να εμφανίζονται λίγο πριν από κάποια κάλπη, προκειμένου να μεταφραστεί σε ψήφους η δημοσιότητα που συνήθως απολαμβάνουν. Οπως λένε από το περιβάλλον του Ραγκούση, όμως, αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν την πεπατημένη. Στην ανάλυσή τους, οι ελληνικές εκλογές δεν θα προκληθούν πριν από τις γερμανικές, γιατί κανείς από τη συμπολίτευση δεν θα τις ήθελε. Αρα, φρονούν, έχουν τον απαραίτητο χρόνο να χτίσουν ένα κόμμα δημιουργώντας δίκτυα σε όλη την επικράτεια.

Και πού θα ανήκει το νέο κόμμα; Η προφανής απάντηση θα ήταν στην Κεντροαριστερά. Ωστόσο, συνομιλητές του πρώην υπουργού διατείνονται ότι ο ίδιος ουδέποτε αυτοπροσδιορίστηκε ως κεντροαριστερός ή σοσιαλδημοκράτης. Ο λόγος που σε νεαρή ηλικία μπήκε στο ΠΑΣΟΚ, τη δεκαετία του 1980, ήταν άλλωστε ο ριζοσπαστισμός του Κινήματος. Οσο για την άποψή του για τον χώρο σήμερα; Φέρεται να πιστεύει –και να το λέει κιόλας σε συζητήσεις με πρώην συντρόφους –ότι το πρόβλημα της άλλοτε κραταιάς Κεντροαριστεράς δεν είναι η πολυδιάσπαση και η απουσία διάθεσης για ενότητα. Κατά την άποψή του, ο μόνος τρόπος για να επανέλθει η παράταξη στο προσκήνιο είναι να μετασχηματιστεί εκ βάθρων.

Η ΑΡΝΗΣΗ. Για αυτό και όταν πριν από κάποιους μήνες του πρότειναν να συμμετάσχει στην Επιτροπή Διαλόγου και Θέσεων, που δημιούργησαν Φώφη Γεννηματά και Σταύρος Θεοδωράκης για να διερευνήσουν τη δυνατότητα σύγκλισης, αρνήθηκε. Είχε ήδη αποφασίσει να βάλει μπροστά το δικό του εγχείρημα. Το οποίο, λένε αυτοί που μιλούν μαζί του, δεν θα συνεργαστεί με τα υπάρχοντα κόμματα του χώρου. Αλλά ούτε και με εκείνους που κάθησαν στο ίδιο Υπουργικό Συμβούλιο επί Παπανδρέου και ανήκουν στην ίδια κατηγορία όσων στην πιο παραγωγική τους ηλικία βρέθηκαν εκτός πολιτικής φαίνεται να έχει διάθεση να συμπορευτεί. Παρ’ όλα αυτά, βλέπει ως δυνητική δεξαμενή ψηφοφόρων το 44% του ΠΑΣΟΚ το 2009. Στην τετραετή περίοδο της πολιτικής του απομόνωσης προσπαθούσε, υποστηρίζουν οικείοι του, να βρει την απάντηση στο ερώτημα «πώς πείθεις ένα εκλογικό σώμα που το έχουν εκπαιδεύσει να ακούει μόνο ωραία λόγια και παροχολογίες;». Γύρισε, προσθέτουν, επειδή νομίζει ότι τη βρήκε. Θα φανεί στο χειροκρότημα του εκλογικού σώματος.