Το έχει στην ιδιοσυγκρασία του τελικά ο Νίκος Φίλης να προκαλεί συγκρούσεις.

Προχθές στην Καλλιθέα, μιλώντας σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, επηρεασμένος ίσως και από τις αποδοκιμασίες εκπαιδευτικών που είχαν προηγηθεί, ο υπουργός Παιδείας έκανε μια ακόμα δήλωση από αυτές που δημιουργούν εντάσεις. Αυτή τη φορά στο στόχαστρό του μπήκε η ελληνορθοδοξία, την οποία χαρακτήρισε αίρεση!
Απαντώντας σε ερώτηση γυναίκας «τι γίνεται στα σχολεία με τα Θρησκευτικά, όταν υπάρχουν στις τάξεις και παιδιά μουσουλμάνων», ο Φίλης απάντησε ότι με τις αλλαγές που προγραμματίζει στο μάθημα των Θρησκευτικών στοχεύει να μπορέσουν και αυτά τα παιδιά να ακούνε κάτι και για τη δική τους θρησκεία. «Στο κάτω κάτω ο χριστιανισμός δεν είναι ελληνικός χριστιανισμός, είναι χριστιανισμός. Δηλαδή η εθνικιστική προσέγγιση της θρησκείας είναι αίρεση. Δεν υπάρχει ελληνορθοδοξία, υπάρχει ορθοδοξία. Υπάρχει ελληνικό κράτος, ελληνικό έθνος, υπάρχει και η ορθοδοξία», είπε. Και πρόσθεσε ότι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, τα Θρησκευτικά, παρότι διδάσκονται πολλές ώρες, εντούτοις «είναι η ώρα του παιδιού» στα σχολεία.

Οπως είναι αναμενόμενο, ο Φίλης εγγράφει νέο κεφάλαιο στον «ιερό πόλεμο» με τον οποίο ξεκίνησαν οι σχέσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την Εκκλησία τον περασμένο Σεπτέμβριο. Θυμίζουμε ότι τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας να μετατρέψει τα Θρησκευτικά σε μάθημα πιο ανοιχτό στις άλλες θρησκείες από κατηχητικό και ομολογιακό οδήγησαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο τη Μεγάλη Παρασκευή να ξεστομίσει την απίθανη κατάρα «να σαπίσει το χέρι του Φίλη» και τον υπουργό Παιδείας να αποκαλέσει λίγες μέρες μετά τον Αμβρόσιο «τζιχαντιστή» της Εκκλησίας.

ΚΟΝΤΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ. Θα έλεγε κανείς ότι ο Φίλης δεν τα πάει καλά με την Εκκλησία. Γιατί δεν είναι μόνο τα Θρησκευτικά. Οταν πέρυσι τον Μάιο είχαν έρθει τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας, αναρωτήθηκε: «Τι δουλειά έχουν τα λείψανα να τριγυρνάνε από εδώ κι από κει; Υπάρχει ένα θέμα σεβασμού που πρέπει να έχουμε απέναντι στη λαϊκή θρησκευτικότητα, όχι όμως να αποδίδουμε τιμές αρχηγού κράτους στα λείψανα μιας Αγίας». Μάλιστα δεν δίστασε να επισημάνει ότι επί ημερών της νέας κυβέρνησης έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα δυο «αρχηγοί κρατών», το Αγιο Φως και τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας. Και είχε μάλιστα τσακωθεί με τον Πάνο Καμμένο για το θέμα.
Ωστόσο, αλήθεια είναι επίσης ότι ο υπουργός Παιδείας και εκκλησιάζεται και διαθέτει ιστορικές και θεολογικές γνώσεις. Στο μήνυμά του για τον εορτασμό των Τριών Ιεραρχών λ.χ., επεσήμανε ότι δεν διαχώρισαν ποτέ την πίστη στον Θεό από την έγνοια για τον φτωχό και τον ξένο, αλλά προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα κάνοντας οι ίδιοι πράξη στη ζωή τους τη διδαχή ότι όποιος νοιάζεται τους φτωχούς δεν μπορεί να είναι ο ίδιος «σωρευτής πλούτου». Κι αυτή είναι δήλωση του ιδίου ανθρώπου που λίγο μετά δήλωνε «δεν συγκυβερνούμε με την Εκκλησία στα θέματα της παιδείας».

Ισως λοιπόν οι εντάσεις που προκαλεί να σχετίζονται περισσότερο με τη θυμική του διάθεση που χαρακτηρίζεται από επικράτηση συναισθηματικών παρορμήσεων. Την ομοιότητα με έναν άλλο πολιτικό, που του χάρισε εξάλλου και τον χαρακτηρισμό «Πάγκαλος του ΣΥΡΙΖΑ».

ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΤΑΛΟ. Ας δούμε πόσα φιλολαϊκά είπε πρόσφατα για τα ολοήμερα σχολεία όταν κατηγορήθηκε ότι αποψιλώνει τον θεσμό. Και τελικά χθες φάνηκε ότι, παρά τις διορθώσεις που έκανε, αφήνει απέξω πολλές οικογένειες. Ή ας δούμε, αντίθετα, πώς επιχειρεί να υποβαθμίσει τη φασαρία που προκάλεσε η πρόταση Λιάκου για κατάργηση παρελάσεων, προσευχής και εκκλησιασμού στα σχολεία.

Χθες ο Φίλης πέταξε έντεχνα το μπαλάκι στους εκπαιδευτικούς, λέγοντας ότι «με ντιρεκτίβες εμείς δεν κάνουμε πολιτική. Θα εμπιστευτούμε τον εκπαιδευτικό, και είμαστε σίγουροι πως θα βρουν τον βηματισμό τους σε σχέση με την κοινωνία και τους γονείς και θα έρθουν σε μια ποικιλία συμπεριφορών. Δημοκρατία είναι αυτό το πράγμα».

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο δηλαδή. Πότε στο καρφί όταν απέναντί του έχει λ.χ. τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων, πότε στο πέταλο όταν έχει να κάνει λ.χ. με το Προσφυγικό για το οποίο ανέλαβε πρωτοβουλία ένταξης των παιδιών στο εκπαιδευτικό σύστημα. Στην επίθεση, όπως όταν μίλησε στη Βουλή πριν από λίγους μήνες για εγκάθετους της ΝΔ και της Χρυσής Αυγής που εμποδίζουν την ελεύθερη διέλευση στα σύνορα Ελλάδας – Βουλγαρίας.

Στην υπερβολή, όπως όταν αυξήθηκε ο ΦΠΑ στα τρόφιμα που είπε «δηλαδή, πόσα μακαρόνια τρώει ο κόσμος, για να βγάλουμε την αύξηση 10% στις δαπάνες του;» ή όπως όταν συζητιόταν ο ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία που μίλησε για «πενταροδεκάρες του 6% ή του 13%». Στην αδιαφορία για τις συνέπειες, όπως όταν για τη γενοκτονία των Ποντίων είπε «επί επιστημονικού επιπέδου, είναι άλλο πράγμα η εθνοκάθαρση και άλλο πράγμα η Γενοκτονία και το ολοκαύτωμα».

Πώς να τον μετρήσει κανείς;