Ο Σόιμπλε είναι αδιαμφισβήτητα κακός. Αυτήν τη βαθιά πεποίθηση εδραίωσε και η απειλή του Grexit το περασμένο καλοκαίρι, ώστε να θεωρούνται περιττά τα ερωτήματα γιατί και πώς, συγκαλύπτοντας και τις ευθύνες των ελλήνων πολιτικών που προετοίμαζαν την έξοδο από το ευρώ. Για τους πολιτικούς, ο κακός Σόιμπλε είναι βολικό εργαλείο μετάθεσης ευθυνών. Αλλά βολεύει και τα μίντια που πλειοδοτούν στην ανέξοδη καταδίκη του απόλυτου Κακού.

Τελευταίο δείγμα, η προχθεσινή εμφάνιση του Σόιμπλε στο Αμβούργο. Εκεί μίλησε 45 λεπτά σε κομματικό ακροατήριο 750 μελών του Οικονομικού Συμβουλίου του CDU (οργάνωση μικρομεσαίων επιχειρηματιών του κόμματος) με αποκλειστικό σχεδόν θέμα την προσφυγική κρίση και αναφορά στις προκλήσεις που πέρασε η ΕΕ στο πρόσφατο παρελθόν.

Σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg αναφέρθηκε στην Ελλάδα και είπε μεταξύ άλλων: «Εξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είχε πονέσει τους Ελληνες μία φορά και θα είχε αποφευχθεί αυτή η ατέλειωτη επίπονη διαδικασία που βιώνει τώρα ο ελληνικός λαός». Επίσης ότι το 2011 είχε πει στον πρώην έλληνα υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο ότι θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη για μερικά χρόνια, με αντάλλαγμα μεγάλη βοήθεια.

Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. Το επιβεβαίωσε ακόμη μία φορά ο Βαγγέλης Βενιζέλος, θυμίζοντας ότι η πρόταση που του έκανε ο Σόιμπλε τον Σεπτέμβριο του 2011 στο Βρότσλαφ, στο περιθώριο της άτυπης συνόδου του Eurogroup και του ECOFIN που οργάνωσε η πολωνική προεδρία της ΕΕ, προέβλεπε μεταξύ άλλων επιβολή αυστηρών capital controls και μετατροπή των καταθέσεων από ευρώ σε υποτιμημένες δραχμές. Η πρόταση προφανώς και απερρίφθη αφού, όπως σημείωσε ο Βενιζέλος, «θα οδηγούσε στην επάνοδο σε μια δραχμή που θα έμπαινε σε περιδίνηση αλλεπάλληλων υποτιμήσεων με αντίστοιχη μείωση του πραγματικού εισοδήματος και του επιπέδου ζωής την Ελλήνων και των Ελληνίδων. Η μείωση δεν θα ήταν τότε της τάξης του 30% αλλά του 70%».

Σύμφωνα πάντα με το Bloomberg, ο Σόιμπλε είπε ακόμη ότι μία χώρα «είναι δύσκολο να λύσει τα οικονομικά της προβλήματα χωρίς το εργαλείο της υποτίμησης του νομίσματος».

Το τελευταίο είναι κοινός τόπος για όλους τους οικονομολόγους. Ακούγοντάς το όμως από τον Σόιμπλε μεταφράστηκε ως νέα απειλή για Grexit, αδιαφορώντας παντελώς για τα συμφραζόμενα των δηλώσεων αυτών. Π.χ. ότι μιλούσε για το παρελθόν ή ότι είναι γνωστή η πρόταση που είχε κάνει στον Βενιζέλο το 2011.

Κανένα γερμανικό μέσο, ούτε και εκείνα που έδιναν για χρόνια τη μάχη να βγει η Ελλάδα από το ευρώ («Bild», «Focus») δεν διέγνωσαν απόπειρα του Σόιμπλε να ανοίξει έναν νέο γύρο Grexit.

Καλύφθηκαν εκτενώς όσα είπε για την προσφυγική κρίση, αλλά τα λεγόμενα για την Ελλάδα θεωρήθηκαν γνωστά, δεν υπήρξε καμία αναφορά. Πλην ενός σύντομου τηλεγραφήματος του πρακτορείου Reuters για το «ανέκδοτο» που είπε ο Σόιμπλε: «Δεν το εννοώ στα σοβαρά. Αλλά εάν η ελληνική οικονομία μία των ημερών ανακάμψει, τότε οι Ελληνες θα πρέπει να μου στήσουν ανδριάντα». Εκείνο που λέει στα σοβαρά ο Σόιμπλε είναι ότι αν δεν πίεζε αυτός δεν θα κουρεύονταν 110 δισ. ελληνικού χρέους στους ιδιώτες πιστωτές με το PSI το 2012. Και δεν θα αλλάξει τις απόψεις του για τα χρόνια που πέρασαν.

ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ. Εξαιτίας της διάστασης που πήρε το τηλεγράφημα του Bloomberg στα ελληνικά μίντια, το υπουργείο Οικονομικών στο Βερολίνο αποσαφήνισε χθες το απόγευμα ότι «ήταν μια ιστορική ανασκόπηση, ανεκδοτολογική, για όσα προηγήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Δεν αφορούν επ’ ουδενί στις σημερινές συνθήκες», όπως είπε εκπρόσωπος του Σόιμπλε. Διαβεβαίωσε τους δύσπιστους ότι «δεν υπάρχει κανενός είδους κρυμμένη απειλή, ούτε κρυφή ατζέντα» και παρέπεμψε στην πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου και στη συνάντηση με τον Σόιμπλε σε πολύ καλό κλίμα. Χαλαρή ήταν και η κυβερνητική αντίδραση στην Αθήνα –οι κύκλοι του Μαξίμου απέφυγαν να ανοίξουν έναν νέο γύρο αντιπαράθεσης με τον Σόιμπλε.

Βέβαια, η απειλή του Grexit δεν έχει εκλείψει διά παντός. Συναρτάται με την πορεία του Μνημονίου. Και μπροστά στις δυσκολίες υλοποίησής του, είναι ευπρόσδεκτες ακόμη και «ανεκδοτολογικές» αναφορές του Σόιμπλε. Ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι κακός.