Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τον Ιούλιο του 2010, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου έγινε ο πρώτος έλληνας πρωθυπουργός που επισκεπτόταν το Ισραήλ από το 1993. Και όμως. Πέρασαν πέντε χρόνια από κείνο το καλοκαίρι που για πρώτη φορά στην ιστορία ισραηλινός πρωθυπουργός θα επισκεπτόταν επισήμως την Αθήνα. Η έλευση του Μπενιαμίν Νετανιάχου ήταν κάτι σαν το big bang της ελληνοϊσραηλινής προσέγγισης.

Καταλύτης στο ελληνοϊσραηλινό φλερτ που εξελίσσεται σε στρατηγική σχέση ήταν τα γεγονότα του «Μαβί Μαρμαρά». Η Ελλάδα εκμεταλλεύθηκε την πρωτόγνωρη κρίση που ξέσπασε στις σχέσεις του Ισραήλ με την παραδοσιακή της σύμμαχο Τουρκία και προσέγγισε το Ισραήλ. Τότε οι πιο καχύποπτοι θεωρούσαν ότι η σχέση θα ήταν ευκαιριακή και ότι η συνεργασία θα πάγωνε μόλις το Ισραήλ θα τα ξανάβρισκε με την Τουρκία. Τελικά διαψεύστηκαν. Πέντε χρόνια μετά η σχέση έχει εδραιωθεί. Ισραηλινές πηγές παραδέχονται μάλιστα ότι ακόμη κι αν οι σχέσεις του Τελ Αβίβ με την Αγκυρα βελτιωθούν, δεν πρόκειται να φθάσουν στο προ «Μαβί Μαρμαρά» επίπεδο. Και αυτό δεν είναι ανεξάρτητο από την καχυποψία των Ισραηλινών για τα παιχνίδια του Ταγίπ Ερντογάν στη Μέση Ανατολή.

Στο μεταξύ, η ελληνοϊσραηλινή συνεργασία ενισχύθηκε και η πολιτική προσέγγισης με το Ισραήλ ακολουθήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις από το 2010 μέχρι σήμερα, παρά τις πολιτικές διαφωνίες επί του Παλαιστινιακού (η Ελλάδα ψήφισε υπέρ της αναγνώρισης της Παλαιστίνης ως κράτους-παρατηρητή στον ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2012). Ούτε η κυβέρνηση Τσίπρα ξεφεύγει από το μοτίβο, παρά τους προβληματισμούς των Ισραηλινών ότι η φιλοπαλαιστινιακή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ θα πάγωνε τη συμμαχία με την Ελλάδα.

Σύμφωνα με μια γραμμή πληροφόρησης, εξάλλου, ο Αλέξης Τσίπρας λίγες ημέρες μετά την εκλογική του νίκη στις 25 Ιανουαρίου είχε τηλεφωνήσει στην ισραηλινή πρεσβευτή στην Αθήνα Ιριτ Μπεν Αμπα για να τη διαβεβαιώσει ότι η κυβέρνησή του θα συνέχιζε τη στρατηγική σχέση με το Ισραήλ.

Το Ισραήλ υποδέχθηκε με ανακούφιση και μάλλον με ενθουσιασμό την επιθυμία του έλληνα Πρωθυπουργού να πραγματοποιήσει επίσκεψη στην Ιερουσαλήμ. Τόσο η ισραηλινή κυβέρνηση όσο και η ισραηλινή αντιπολίτευση έτρεφαν μεγάλες προσδοκίες ενόψει των χθεσινών συναντήσεών τους με τον έλληνα Πρωθυπουργό, τον οποίο οι Ισραηλινοί φαίνεται να θεωρούν ενσάρκωση του success story, λόγω της διαδοχικής νίκης του σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις και ένα δημοψήφισμα.

ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ. Για την Αθήνα, η συμμαχία με το Ισραήλ αποκτά νέα σημασία υπό το πρίσμα των ευρύτερων συμμαχιών που συγκροτούνται στην Ανατολική Μεσόγειο με τη συμμετοχή της Κύπρου και της Αιγύπτου, ως άξονας σταθερότητας σε μια περιοχή που φλέγεται. Κυβερνητικοί κύκλοι έλεγαν ότι στρατηγικός προσανατολισμός της Ελλάδας είναι η συνεργασία με το Ισραήλ αλλά επί ίσοις όροις. Η αυτονόητη αυτή υπενθύμιση συνδέεται με το γεγονός ότι μέχρι σήμερα υπάρχει «ασυμμετρία παραδοτέου», όπως το έθετε διπλωματική πηγή. Κοινώς, οι Ισραηλινοί έχουν λάβει περισσότερα, ιδιαίτερα στον τομέα της στρατιωτικής συνεργασίας, από όσα έχει λάβει η Ελλάδα. Εξού και έχει έρθει η ώρα της συγκομιδής με τη μορφή οικονομικής συνεργασίας και επενδύσεων.

Τελευταία Νέα