Στο πλαίσιο της ίδιας εκδήλωσης, ο πολυσυζητημένος γάλλος οικονομολόγος θα συζητούσε με τον δήμαρχο του Αμβούργου Ολαφ Σολτς, σημαίνον στέλεχος του SPD. Του ήρθε λοιπόν μια ιδέα.
Αντί να μιλήσει για άλλη μια φορά για τις ανισότητες, θα επικέντρωνε την ομιλία του σε ένα πολύ πιο «ευαίσθητο» θέμα, ειδικά στη Γερμανία: τα δημόσια χρέη.
Το χρέος της καθεμιάς αντιστοιχούσε γύρω στο 200% του Ακαθάριστου Εθνικού τους Προϊόντος.
Οπως επισήμανε ο Τομά Πικετί, «η χρηματοπιστωτική κρίση γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2008, αλλά οι Αμερικανοί έδωσαν γρήγορα τη λύση. Η κρίση εκείνη απέκτησε στη συνέχεια ευρωπαϊκό χαρακτήρα γιατί δεν λάβαμε τις σωστές αποφάσεις. Θελήσαμε να μειώσουμε υπερβολικά γρήγορα τα δημόσια ελλείμματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ανεργία σήμερα είναι τόσο μεγάλη».
Επένδυση στο μέλλον. Για τον συγγραφέα του «Κεφαλαίου τον 21ο αιώνα», θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό να επιτραπεί στην Ελλάδα να επενδύσει στο μέλλον της. Και τον ρυθμό μείωσης των δημοσίων ελλειμμάτων θα πρέπει να τον αποφασίσει ένα κοινοβούλιο της ευρωζώνης, «όπου κάθε χώρα θα εκπροσωπείται με βάση τον πληθυσμό της, και κατά συνέπεια η Γερμανία θα πρέπει να δεχθεί ότι θα αποτελεί τη μειοψηφία».
Ο δήμαρχος έχει επιφυλάξεις
«Το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι ότι οι Γερμανοί είναι φανατικοί με τη λιτότητα» τόνισε. «Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει κοινό φορολογικό σύστημα. Χρειαζόμαστε εναρμόνιση στον φόρο επιχειρήσεων στην ευρωζώνη, ει δυνατόν σε ολόκληρη την ΕΕ».
Η ειδοποιός διαφορά με τη σημερινή κρίση είναι ότι την τελευταία δεκαετία συσσωρεύτηκαν στην Ευρώπη υπερβολικά πολλά χρέη. «Ενας δημοκράτης πολιτικός στη Γερμανία έχει μεγάλη δυσκολία να εξηγήσει στον κόσμο ότι εμείς θα ακολουθούμε πολιτική δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά δεν θα το απαιτούμε από τους άλλους».
Είναι αλήθεια ότι η Γερμανία δεν πλήρωσε τα χρέη της τη δεκαετία του ’50, αλλά σημασία έχει και τι ακολούθησε. «Αν στείλουμε σήμερα το μήνυμα στις αγορές ότι δεν θα πληρώσουμε τα χρέη μας, αυτό θα επηρεάσει τη μελλοντική τους συμπεριφορά. Γι’ αυτό πρέπει να βρεθούν λύσεις. Λύσεις με αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών-μελών της ΕΕ».
«Η απάντηση είναι ότι βρισκόμαστε σε μια άλλη κατάσταση. Υπάρχουν προβλήματα που πρέπει να λυθούν και οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών έκαναν πολλά για να βοηθήσουν την Ελλάδα. Εγινε ένα κούρεμα του χρέους, αποφασίστηκε επιμήκυνση, δόθηκαν πολλά χρήματα για να βοηθηθεί η Ελλάδα. Τώρα πρέπει να βρεθεί μια λύση για να βγούμε από αυτή την κατάσταση.
Γίνεται μια συζήτηση περί δημοκρατίας. Πρέπει να λάβουμε υπόψη όμως, ότι υπάρχουν και χώρες όπως η Σλοβακία ή οι τρεις χώρες της Βαλτικής, οι οποίες έχουν χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ από την Ελλάδα. Πρέπει πρώτα να πούμε στον κόσμο ποια είναι η σωστή μεταρρυθμιστική στρατηγική για το μέλλον και ύστερα τι μπορούμε να κάνουμε με τα χρέη. Οχι αντίστροφα. Δεν είμαι αισιόδοξος στο σημείο αυτό, αλλά ελπίζω να βρεθεί μια λύση μεταξύ της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης. Να υπάρξει ένα λειτουργικό αποτέλεσμα».
Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν αντιμετώπισε ευκολότερα την κρίση απ’ ό,τι η Γερμανία είπε. «Οχι επειδή είμαστε πιο έξυπνοι ή επειδή οι άλλοι είναι λιγότερο εργατικοί. Αλλά επειδή εφαρμόσαμε τον κανόνα ότι δεν πρέπει να δημιουργηθεί κενό στο ζήτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης».
«Υποκρισία». Μα αυτό είναι υποκριτικό αντέτεινε ο Πικετί. «Λέμε στην Αθήνα να φορολογήσει τους πλούσιους, αλλά την ίδια ώρα εκείνοι τοποθετούν τα χρήματά τους σε γαλλικές ή γερμανικές τράπεζες, οι οποίες αρνούνται να δώσουν πληροφορίες στις ελληνικές Αρχές για τους πελάτες τους».