Αμηχανία

Ιδιαίτερα προσεκτικοί, όπως οφείλουν λόγω της θέσης τους, ο Νίκος Κοτζιάς και το υπουργείο Εξωτερικών παρακολουθούν μάλλον με σκεπτικισμό τις αλλοπρόσαλλες παρεμβάσεις υπουργών και καλούνται να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά εξηγώντας τα ανεξήγητα. Εξάλλου, ήταν το νεοκλασικό της Βασιλίσσης Σοφίας αυτό που κλήθηκε να κάνει διάβημα στο Βερολίνο για τις δηλώσεις Σόιμπλε για τον Γιάνη Βαρουφάκη. Λίγα 24ωρα αργότερα ο Κοτζιάς όφειλε να εξηγήσει στον Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ τι συμβαίνει και να στρώσει την ατμόσφαιρα στο Βερολίνο ένα βράδυ πριν από τη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με την Ανγκελα Μέρκελ.

Ενδεικτικό της αμηχανίας που δημιουργούν οι απανωτές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών για θέματα εξωτερικής πολιτικής, καθαρά για εσωτερική κατανάλωση, είναι το γεγονός ότι το Μέγαρο Μαξίμου ποτέ δεν πήρε θέση για τις περίφημες δηλώσεις του Πάνου Καμμένου περί συνεκμετάλλευσης με τους Αμερικανούς των ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο. Ούτε τις σχολίασε ούτε τις διέψευσε.

Στην ίδια γραμμή, ο Νίκος Κοτζιάς αρνήθηκε να απαντήσει στη διαδικασία κοινοβουλευτικού ελέγχου σε ερώτηση του τομεάρχη Εξωτερικών της ΝΔ που ζητούσε να μάθει αν οι επίμαχες δηλώσεις του υπουργού Αμυνας για συνεκμετάλλευση με τους Αμερικανούς ήταν εν γνώσει ή έγιναν σε συντονισμό με το υπουργείο Εξωτερικών. Η αντίδραση ήταν πολιτικά αναμενόμενη. Είναι προφανές ότι δεν θα μπορούσε να υπάρχει σχετική προσυνεννόηση με το νεοκλασικό της Βασιλίσσης Σοφίας, καθώς το Διεθνές και το Κοινοτικό Δίκαιο προβλέπουν ενεργειακή συνεκμετάλλευση μόνο από όμορες χώρες.