Τον κίνδυνο της αυτοπαγίδευσης σε δεσμεύσεις και τετελεσμένα προσπαθεί να αποφύγει η κυβέρνηση, επιμένοντας στην ορθότητα της απόφασής της να μην κυρωθεί η συμφωνία με τους εταίρους από τη Βουλή. Σπεύδει όμως να διαβεβαιώσει ότι η συμφωνία που θα προκύψει μετά τον Ιούνιο θα τεθεί υπό την έγκριση του Κοινοβουλίου. Πάντως εμμέσως πλην σαφώς οδηγήθηκε στην παραδοχή πως η ψήφισή της δανειακής σύμβασης από τη Βουλή μπορεί να προκαλέσει προσκόμματα στη διαπραγμάτευση.

Επί της ουσίας, το Μέγαρο Μαξίμου βλέπει παγίδες πίσω από τις πιέσεις που ασκούνται πρωτίστως από τα κόμματα της αντιπολίτευσης να γίνει ψηφοφορία επί της συμφωνίας, γι’ αυτό και δρομολογεί μόνο συζήτηση για το θέμα ούτως ώστε να ενημερωθούν πολιτικοί αρχηγοί και βουλευτές.

Δεν πρέπει να θεωρείται τυχαίο ότι κυβερνητικοί κύκλοι σχολιάζουν πως το αίτημα για «εκ νέου κύρωση» χωρίς αυτό να απαιτείται δεν είναι τόσο αθώο όσο ακούγεται καθώς κάποιοι (που δεν κατονομάζονται) προσπαθούν να εκμαιεύσουν αποφάσεις που θα δημιουργούν αρνητικά δεδομένα.

Η κυβέρνηση επιμένει στην άποψή της ότι η ταφόπλακα στα Μνημόνια μπήκε στις 25 Ιανουαρίου. Εξ αυτού του λόγου επιδιώκει να αποφύγει οποιαδήποτε επικύρωση κειμένου θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως παράταση ή συνέχιση των Μνημονίων. Την ώρα που η ίδια θα προκαλέσει συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής για τα Μνημόνια θα ήταν σχεδόν καταστροφικό να κατηγορηθεί από την αξιωματική αντιπολίτευση ότι συνεχίζει την πολιτική της λιτότητας και των Μνημονίων επικυρώνοντας τη νέα συμφωνία.

Αυτή είναι η μία εξήγηση για την απόφαση της κυβέρνησης να γειώσει το «πέρασμα» της δανειακής σύμβασης από τη Βουλή. Η άλλη βρίσκεται στο πολιτικό ρίσκο που συνεπάγεται η διαδικασία μιας επικίνδυνης για διαρροές ψηφοφορίας που θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρά εσωτερικά τραύματα στο κυβερνητικό σχήμα. Και δεν είναι μόνο ο φόβος καταψήφισης της συμφωνίας από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ουδείς μπορεί να διαβεβαιώσει ότι και οι βουλευτές των ΑΝΕΛ θα ψήφιζαν συντεταγμένα υπέρ της κύρωσης.

ΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας βρήκε νομική διέξοδο σε αυτό το μείζονος σημασίας πρόβλημα και πάτησε στην ακόλουθη επιχειρηματολογία που ανέπτυξαν οι νομικοί του σύμβουλοι: Η παράταση της δανειακής σύμβασης έχει ήδη υπογραφεί από την Πέμπτη από όλες τις πλευρές και δεν απαιτείται να έρθει στη Βουλή, καθώς το μόνο που αλλάζει είναι η ημερομηνία λήξης. Επίσης, ο ESM δεν ζητεί την κύρωση της παράτασης από τη Βουλή αφού δεν υπάρχει διεθνής απαίτηση για επικύρωση και δηλώνει ότι τού αρκεί η υπογραφή του αρμόδιου υπουργού Γιάνη Βαρουφάκη. Κυβερνητικές πηγές προσθέτουν ότι υπάρχει και σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Επίσης, το Μαξίμου επικαλείται ό,τι συνέβη στο γερμανικό Κοινοβούλιο, σχολιάζοντας ότι η Μπούντεσταγκ δεν κύρωσε καμία δανειακή σύμβαση, απλώς έδωσε την έγκρισή της στην απόφαση του Eurogroup και στη λίστα μεταρρυθμίσεων Βαρουφάκη.

Από εκεί και πέρα κυβερνητικοί παράγοντες εξηγούν ότι στόχος είναι η νέα συμφωνία του Ιουνίου να συνοδεύεται από μια νέα δανειακή σύμβαση που δεν θα περιλαμβάνει όρους (όπως η παρούσα) ετεροβαρείς ως προς τα συμφέροντα της χώρας.

Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ. Πάντως η αντιπολίτευση εξακολουθεί να ψέγει την κυβέρνηση για τη στάση της να αποφύγει την κύρωση της δανειακής σύμβασης από τη Βουλή. Η Νέα Δημοκρατία διά του εκπροσώπου της Κώστα Καραγκούνη σχολίασε ότι η κυβέρνηση είτε φοβάται να παραδεχθεί δημόσια αυτά που υπέγραψε είτε δεν έχει εμπιστοσύνη στους βουλευτές της. Θύμισε δε ότι η επίσημη ανακοίνωση του EFSF υπογραμμίζει την άμεση σύνδεση του κειμένου που υπέγραψε η κυβέρνηση με το Μνημόνιο, με την επισήμανση ότι δεν είναι δυνατή η αποδέσμευση δόσης χωρίς την τήρηση του Μνημονίου.

Για παιδαριώδη νομικά προσχήματα της κυβέρνησης έκανε λόγο το ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι η υπογραφή του υπουργού Οικονομικών συνιστά παραβίαση του Συντάγματος και του ειδικού νόμου 4060/2012 καθώς η παράταση μέχρι τέλη Ιουνίου της δανειακής σύμβασης παραπέμπει ρητά στο Μνημόνιο και συνιστά νομική βάση όλου του προγράμματος στήριξης της οικονομίας. «Κακώς η κυβέρνηση, προκειμένου να αποφύγει τη συζήτηση και την ψήφο των δικών της βουλευτών, εμπλέκει σε μια πρόσθετη νομική περιπέτεια τη χώρα» σχολιάζει η Χαριλάου Τρικούπη.

«Οι υπουργοί γνωρίζουν τη δουλειά που ανέλαβαν»

Προσπάθεια να μετριάσει τις εντυπώσεις που έχουν δημιουργηθεί σε σχέση με την καθυστέρηση της ανάθεσης αρμοδιοτήτων σε υπουργούς έκανε χθες το Μαξίμου. Και διευκρινίζει ότι σε ό,τι αφορά τους υπουργούς δεν απαιτείται ανάθεση αφού έχουν τις αρμοδιότητες των υπουργείων στα οποία προΐστανται. Για τις αρμοδιότητες των υπουργών Επικρατείας τονίζει ότι έχουν ήδη έκδοθεί και για τους τρεις (Παππά, Φλαμπουράρη, Νικολούδη), ομοίως και οι αρμοδιότητες των υφυπουργών Σακελλαρίδη, Κουίκ. Για τους αναπληρωτές υπουργούς η κυβέρνηση αναφέρει ότι έως την προηγούμενη Παρασκευή είχαν εκδοθεί οι αρμοδιότητες των 12 εκ των 16, ενώ επίκειται και η έκδοση των αρμοδιοτήτων άλλων δύο. Σε ό,τι αφορά τους υφυπουργούς, τις αρμοδιότητες αναθέτουν οι υπουργοί.