«Δεν υπάρχει κανένα δράμα». Ούτε χάσμα αντιλήψεων ανάμεσα στη Γαλλία και στη Γερμανία. Ούτε πολιτική κρίση στη Γαλλία. Ούτε χρειάζεται αλλαγή των δημοσιονομικών κανόνων αλλά «έξυπνη εφαρμογή» τους. Δεν είναι Γερμανός, είναι ο εκλεκτός του Φρανσουά Ολάντ για ένα οικονομικό χαρτοφυλάκιο στη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Μπορεί ο Πιερ Μοσκοβισί να έζησε την κρίση από μέσα όταν ήταν υπουργός Οικονομικών και ακόμη παιζόταν η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, το υψηλό ευρωπαϊκό πόστο που αναμένεται να αναλάβει, ωστόσο, επιβάλλει στρογγύλεμα των θέσεων. Αν ο Μοσκοβισί δεν καταφέρει να αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του Ολι Ρεν, είναι πολύ πιθανό να εξασφαλίσει το χαρτοφυλάκιο Διεθνούς Εμπορίου του Καρλ Ντε Γκουχτ. Οι κακές γλώσσες λένε ότι εκεί είναι πιθανότερο να πετύχει. Οχι μόνο γιατί θα μπορέσει να κλείσει τη διαπραγμάτευση για τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου ΕΕ – ΗΠΑ (TTIP), αλλά και επειδή το Eurogroup και όχι η Κομισιόν είναι το όργανο που λαμβάνει τις ουσιαστικές οικονομικές αποφάσεις.

Με την ίδια άνεση που μεταπήδησε από το στρατόπεδο του Ντομινίκ Στρος-Καν στο στρατόπεδο του Φρανσουά Ολάντ αμέσως μόλις ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ βρέθηκε αντιμέτωπος με την κατηγορία για σεξουαλική επίθεση, ο 57χρονος Σοσιαλιστής κάθησε χθες στους μπαρόκ καναπέδες με φόντο τις μεγάλες ταπισερί της οικίας του γάλλου πρεσβευτή στην Αθήνα για να μιλήσει σε ομάδα δημοσιογράφων. Ο Μοσκοβισί τα βρήκε όλα καλά και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Περίπου…

ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ. Ο πρώην υπουργός με την αδυναμία στα ακριβά πούρα Αβάνας παραδέχτηκε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η ανεργία, επεσήμανε ωστόσο ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να συνεχιστούν. Ο Μοσκοβισί είχε ζήσει ενεργά τη συζήτηση για το Grexit, ενώ είχε στηρίξει την Ελλάδα σε όλες τις κρίσιμες συνεδριάσεις του Eurogroup το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2012. Συγκρίνοντας το τότε με το σήμερα λέει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει: «Η βελτίωση της ελληνικής οικονομίας έρχεται. Το επόμενο ραντεβού πρέπει να είναι η απασχόληση και η ανάπτυξη». Οσο για την ευρωζώνη, «η κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί και η ύφεση δεν είναι η ίδια με του 2012».

Βέβαια, «η Ευρώπη πρέπει να δείξει κατανόηση ώστε οι μεταρρυθμίσεις να έχουν αποτελέσματα, που θα γίνονται αισθητά από τους πολίτες». Με απλά λόγια, η Ευρώπη πρέπει να ενισχύσει την απασχόληση στρεφόμενη στην ανάπτυξη και στις επενδύσεις και να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα εργαλεία, συμπεριλαμβανομένης της ΕΚΤ.

Παρά τον καταιγισμό των δημοσιογραφικών ερωτήσεων για το αν τελικά ανάπτυξη και λιτότητα είναι δύο έννοιες ασύμβατες, ο Μοσκοβισί αποφεύγει να απαντήσει. Αρκείται στην παραδοχή ότι με αυτό συνδέεται το μήνυμα των ευρωεκλογών, ενώ δηλώνει ανήσυχος για την άνοδο της Ακροδεξιάς. Ωστόσο, σχολιάζει, «δεν πρέπει να βάζουμε απέναντι τη σοβαρότητα και την ανάπτυξη. Ούτε τη Γαλλία και τη Γερμανία. Υπάρχουν διαφορές, αλλά υπάρχουν πολιτικές για τις οποίες οι δύο χώρες μπορούν να συνεργαστούν». Για το καλό της Ευρώπης, φυσικά.

ΠΟΙΑ ΚΡΙΣΗ. Και η πολιτική κρίση στη Γαλλία πού οφείλεται; «Πολιτική κρίση δεν υπάρχει» λέει με αυτοπεποίθηση ο Μοσκό. Για να γίνει πειστικός, το θέτει ακόμα πιο γλαφυρά: «Δεν υπάρχει κανένα δράμα. Απλώς κάποιοι υπουργοί εξέφρασαν τη διαφωνία τους. Η Γαλλία έχει καθαρή πολιτική για τη μείωση του ελλείμματος και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της».

Μήπως το πρόβλημα είναι ότι οι δημοσιονομικοί κανόνες δεν χαλαρώνουν; Χαλάρωση; Θεός φυλάξοι! «Η Γαλλία είναι κράτος σταθερό και φερέγγυο. Δεν ζητά αναθεώρηση ούτε αλλαγή των κανόνων. Ζητά την έξυπνη εφαρμογή τους», απαντά. Ποιος ξέρει… Αν ο Μοσκοβισί δεν βρήκε τη λύση στο ειδικό πόστο για την έρευνα της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής που του ανέθεσε ο Ολάντ στη γαλλική προεδρία, μπορεί να βρει τον δρόμο του στην Κομισιόν του Γιούνκερ.