«Θα παραμείνω γραμματέας στο ΠαΣοΚ τουλάχιστον έως το Συνέδριο του Οκτωβρίου». Με αυτή τη – μη επιδεχόμενη παρερμηνείας – δήλωση προς «ΤΑ ΝΕΑ» ο Νίκος Ανδρουλάκης ξεκαθαρίζει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι οι οριστικές επιλογές του για το αν θα παραμείνει ευρωβουλευτής ή αν θα επιδιώξει να διατηρήσει τον θεσμικό ρόλο του στο ΠΑΣΟΚ ή στην Ελιά βρίσκονται σε ευθεία συνάρτηση με την έκβαση του ιδρυτικού Συνεδρίου της δημοκρατικής παράταξης.

Ο γραμματέας του ΠαΣοΚ και δεύτερος σε σειρά κατάταξης εκλεγμένος ευρωβουλευτής της Ελιάς επί της ουσίας επιχειρεί να προλάβει ενδεχόμενες «οχλήσεις» που θα δεχθεί από συντρόφους του για το γεγονός ότι για τους τέσσερις επόμενους μήνες θα κρατήσει παράλληλα τις ιδιότητες ευρωβουλευτή και γραμματέα

ΠαΣοΚ. «Το κόμμα δεν θα πάει ακέφαλο σε Συνέδριο» λέει ο Ανδρουλάκης, δείχνοντας πίσω από τις λέξεις ότι ποντάρει στην υπόθεση της Κεντροαριστεράς.

Αλλωστε, το γεγονός ότι – μέσω του Βήμα FM – υπονόησε αρχικώς χθες ότι οι σχετικές αποφάσεις παραμένουν ανοιχτές ήταν μια προειδοποιητική κίνηση προς εσωκομματικούς αντιπάλους.

Ολοι θυμούνται ότι ένα από τα πιο καυτά εσωκομματικά ζητήματα της προεκλογικής περιόδου ήταν η θύελλα που ξεσήκωσε στο εσωτερικό του κόμματος η υποψηφιότητα του Ανδρουλάκη σε συνδυασμό με την άρνησή του να παραιτηθεί από το αξίωμα του γραμματέα.

Ο Ανδρουλάκης έχοντας βεβαίως πάρει το πράσινο φως από τον ίδιο τον Βαγγέλη Βενιζέλο, με ελιγμούς, κατάφερε να αποφύγει τις εσωκομματικές πρόκες που εκτοξεύτηκαν από όλες ανεξαιρέτως τις επιμέρους ομάδες της Χαριλάου Τρικούπη προς την πλευρά του.

Τότε ο 35χρονος γραμματέας του ΠαΣοΚ είχε αποκρούσει την κριτική περί ασυμβιβάστου στην οποία επικεντρώνονταν και τα πυρά που είχε δεχτεί, λέγοντας ότι ο ρόλος του στο κόμμα είναι θεσμικός, μη κρατικός και άμισθος, προβάλλοντας συγχρόνως και την προθυμία του να εκτεθεί στην κοινή γνώμη για να ενισχύσει ως συμβολική υποψηφιότητα το ευρωψηφοδέλτιο της Ελιάς.

Τώρα ο Νίκος Ανδρουλάκης προτάσσει και πάλι τον θεσμικό του ρόλο. Θεωρεί ότι ως γραμματέας του ΠαΣοΚ έχει υποχρέωση να το οδηγήσει στο ιδρυτικό συνέδριο του Οκτωβρίου «και από εκεί κι έπειτα ό,τι γίνει». Εξάλλου, στους συνομιλητές του επισημαίνει ότι οι νέοι ευρωβουλευτές επί της ουσίας θα αναλάβουν καθήκοντα γύρω στις 20 Σεπτεμβρίου, επομένως η διπλή ιδιότητα ενδεχομένως να συμπέσει για διάστημα μόνο ενός μήνα.

Γίνεται αντιληπτό ότι τόσο ο Ανδρουλάκης όσο και τα περισσότερα στελέχη του ΠαΣοΚ και της Ελιάς επιθυμούν να παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Είναι κοινή πεποίθηση πλέον ότι το παιχνίδι ανοίγει και θα κριθούν πολλά έως τις εθνικές εκλογές.

Εν προκειμένω ο γραμματέας του ΠαΣοΚ έχει κάθε λόγο να είναι ενεργός και παρών στις εξελίξεις καθώς ούτε το ενδιαφέρον του για τη μετά τον Βενιζέλο εποχή έχει κρύψει ούτε έχει διαψεύσει ποτέ τα σενάρια που τον θέλουν να διεκδικεί το ΠαΣοΚ έπειτα από μια μεταβατική ηγεσία του Κώστα Σκανδαλίδη.

Μάλιστα τα συγκεκριμένα σενάρια είχαν ωθήσει αρκετούς εντός της παράταξης να πιστεύουν ότι όταν ο Ανδρουλάκης δέχτηκε να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με την Ελιά είχε προηγηθεί συμφωνία με τον πρόεδρο του κόμματος, η οποία μεταξύ των άλλων περιελάμβανε τον όρο να μην κατέβει άλλο προβεβλημένο στέλεχος ανδρικού φύλου.

Ο γραμματέας του ΠαΣοΚ πιστεύει ότι οποιαδήποτε προσπάθεια διεύρυνσης της Κεντροαριστεράς δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς να περιλαμβάνει και τη Δημοκρατική Αριστερά. «Εστω και αυτό το 1,2%» επαναλαμβάνει. Η εκτίμησή του είναι ότι ΠαΣοΚ, ΔΗΜΑΡ και Ελιά «θα πρέπει να φτιάξουμε την παράταξη και ακολούθως διατηρώντας ο καθένας την αυτονομία του να κατέβουμε στις εκλογές υπό την ομπρέλα της Ελιάς ή της κεντροαριστερής παράταξης όπως αυτή θα ονομαστεί».

Η πρότασή του είναι ότι το ΠαΣοΚ δεν πρέπει να στραφεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ. «Τι θα πούμε στον κόσμο;» διερωτάται, «ψηφίστε μας για να πάμε με τον ΣΥΡΙΖΑ; Εγώ ΣΥΡΙΖΑ δεν πάω. Καλύτερα να πάω σπίτι μου». Οσο για τις συνεργασίες θεωρεί ότι αν η Κεντροαριστερά γίνει ένας ισχυρός πόλος τότε δεν χρειάζεται καν να μπει σε διαδικασία συγκυβέρνησης. Το ΠαΣοΚ μπορεί και εκτός, δίνοντας μάχες από τα έδρανα της αντιπολίτευσης.

Αυτή η σκέψη βρίσκει ολοένα και περισσότερους συμμάχους στο εσωτερικό της Χαριλάου Τρικούπη. Τα στελέχη δείχνουν κόπωση από το γεγονός ότι διαρκώς αναγκάζονται να απολογούνται στην κοινωνία για τη συγκυβέρνηση του ΠαΣοΚ με τη Δεξιά του κ. Σαμαρά. Η δυσπιστία των πολιτών είναι μεγάλη και τα στελέχη έχουν αντιληφθεί ότι τα επιχειρήματα περί διάσωσης της χώρας δεν αρκούν απέναντι σε ψηφοφόρους που θεωρούν ότι το ΠαΣοΚ διψάει για κυβερνητισμό.

Τελευταία Νέα