«Αν είχαμε τηλεόραση χθες, θα φαινόμασταν στην κάμερα σαν το ουκρανικό κοινοβούλιο ή την Ταϊλάνδη. Μπορεί τελικά να μην έπεσε ξύλο, αλλά από μακριά, άμα το έβλεπες, είχαμε γίνει ένα κουβάρι» δήλωσε την Παρασκευή ο βουλευτής της ΝΔ Αδωνις Γεωργιάδης, περιγράφοντας τα τραγελαφικά γεγονότα που σημειώθηκαν στη συνεδρίαση της Προκαταρκτικής Επιτροπής για τη λίστα Λαγκάρντ.

Μιλώντας στον ραδιοσταθμό ΒΗΜΑ FM 99,5 ο βουλευτής της ΝΔ και μέλος της Επιτροπής περιέγραψε τη σύγκρουσή του με τον Ηλία Κασιδιάρη της Χρυσής Αυγής: «Εσπασε ένα ποτήρι και ένα μικρόφωνο. Σηκώθηκα, πήγα μπροστά του και του είπα «κάτσε κάτ» και άλλες εκφράσεις τύπου «μη νομίζεις ότι σε φοβόμαστε». Παρά την εικόνα του μεγάλου μάγκα και τσαμπουκά που έχει, το σκέφτηκε λίγα δευτερόλεπτα και δεν με βάρεσε, κάθισε σαν καλό παιδάκι και του επιβάλλαμε τον κανονισμό της αφωνίας. Γυαλίζει το μάτι του του παιδιού, δεν το λέω με κακία» είπε χαρακτηριστικά ο Αδωνις Γεωργιάδης και συνεχίζοντας για τον Κασιδιάρη τόνισε: «Εχω εξηγήσει ότι ξύλο δεν παίζω, αλλά άμα με ακουμπήσει θα τον κλείσω αμέσως φυλακή. Στη Βουλή υπάρχει φρουρά, δεν είναι Αντένα, να πάει να κρυφτεί σε ένα δωμάτιο και μετά να σπάσει την πόρτα και να φύγει», προσέθεσε θυμίζοντας το περιστατικό με την επίθεση στη Λιάνα Κανέλλη στο στούντιο του ΑΝΤ1.

«Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ας πούμε, που ήταν δίπλα του, που ο πρακτικογράφος να κάνει μορφασμό έχει σχόλιο, τόσο εκείνη όσο και η υπόλοιπη αντιπολίτευση δεν είπαν κιχ!» προσέθεσε ο ιδιαίτερα αποκαλυπτικός Αδωνις Γεωργιάδης . «Ο πρώτος καυγάς ξεκίνησε όταν ο κ. Βενιζέλος έκανε επίθεση στον κ. Βαξεβάνη και σε όσους υιοθετούν τα πορίσματά του. Και ενώ προφανώς ο κ. Βενιζέλος αναφερόταν στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτός που εθίγη ήταν ο κ. Κασιδιάρης, ο οποίος διαρκώς και ασταμάτητα ψηφίζει υπέρ όσων καταθέτει η κ. Κωνσταντοπούλου. Είναι δύο διαφορετικές κλινικές περιπτώσεις, κατά τη γνώμη μου».

Ο ίδιος δήλωσε ότι έχει μετανιώσει που συμμετέχει στην Επιτροπή: «Αυτό που έχουμε ζήσει σε αυτή την επιτροπή είναι πρωτοφανές. Είναι φαινόμενο. Πρέπει να πω ότι αν ήξερα τι θα τραβούσα, θα είχα πάρει το Σαμαρά τη μέρα που με έβαλε και θα του είχα πει: «Πρόεδρε, σε παρακαλώ, μη με βάλεις!»».