Ο Νικήτας Κακλαμάνης είναι πολιτικός-ελβετικός σουγιάς. Πολυεργαλείο. Μοιράζει τις ημέρες του μεταξύ των κοινοβουλευτικών του καθηκόντων και της αποστολής του ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας.

Αυτές οι βαριές φροντίδες του αφήνουν πολύ λίγο χρόνο. Και τον αφιερώνει για να εμφανίζεται, πού και πού, στα μίντια. Οχι πολύ, μόλις δύο – τρεις – τέσσερις φορές την ημέρα. Ενα – δυο ραδιόφωνα, ένα – δυο παράθυρα. Το ρεπερτόριό του έχει κηρύγματα κατά του Μνημονίου και επιθέσεις κατά του Στουρνάρα. Πάντοτε ηχηρές εμφανίσεις. Πάντοτε χαρίζει στο κοινό του κάτι που θα συζητηθεί, όπως η πρότασή του να τοποθετήσει ο δήμος κάμερες στα μνημεία της πόλης. Ως μνημεία ο πρώην δήμαρχος εννοούσε τις προτομές που τελευταίως γίνονται στόχος ληστών…

Η Αθήνα και πρωτίστως η αισθητική της ήταν και είναι, κατά τα λεγόμενά του, σε υψηλή θέση όσον αφορά τις προτεραιότητές του. Είναι η περιφέρειά του. Είναι η πόλη της οποίας θα διεκδικήσει, όπως λέει, ξανά τη δημαρχία.

«Ισως ήρθε η ώρα των ανεξάρτητων ψηφοδελτίων», είπε πριν από τρεις ημέρες όταν αποκάλυψε στο πανελλήνιο από τη συχνότητα του Αnt1 μια σκέψη που τον απασχολεί: να διεκδικήσει ξανά τον Δήμο Αθηναίων. Ακόμη και αν το κόμμα του οποίου είναι βουλευτής δεν τον στηρίξει. Χθες, το είχε δουλέψει αρκετά στο μυαλό του και έτσι από δύο μέσα ενημέρωσης, Mega και Real FM, το δήλωσε ευθαρσώς.

Στην τιβί ξεκαθάρισε πως «άλλο κατεβαίνω ανεξάρτητος δήμαρχος κι άλλο φεύγω από το κόμμα μου». Και τόνισε: «Η απόφασή μου να κατέβω δήμαρχος δεν εξαρτάται από το χρίσμα της ΝΔ. Εξαρτάται από εμένα μόνο».

Δεν είναι η πρώτη φορά που η παράφορη αγάπη του για την Αθήνα εκτρέπει τον Νικήτα Κακλαμάνη από την κομματική γραμμή. Το ίδιο είχε συμβεί και το 2010 όταν είχε ανακοινώσει, και πάλι, την πρόθεσή του να διακονήσει τους Αθηναίους από τον δημαρχιακό θώκο χωρίς να περιμένει την ευλογία του κόμματος. Φαινόταν ότι θα εξασφάλιζε τουλάχιστον ό,τι είχαν καταφέρει μέχρι τότε όλοι οι νεοδημοκράτες προκάτοχοί του: μια δεύτερη τετραετία, στο (πάλαι ποτέ) «κάστρο» της παράταξης, την Αθήνα.

Ο Αντώνης Σαμαράς, όμως, φρέσκος πρόεδρος –είχε πάρει τα ηνία της ΝΔ μόλις τον Νοέμβριο του 2009 –δεν ήθελε ούτε να ακούει το όνομά του. Παρότι ο Κακλαμάνης τον είχε ακολουθήσει στην Πολιτική Ανοιξη και είχε κερδίσει όχι μόνο τον τίτλο του «στενού συνεργάτη» αλλά και μια έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο. Αιτία; Στις κρίσιμες εσωκομματικές εκλογές για την αρχηγία της ΝΔ ο Νικήτας Κακλαμάνης είχε ποντάρει ανοιχτά στο φαβορί, την Ντόρα Μπακογιάννη. Μάλιστα, στελέχη προσκείμενα στον Σαμαρά τον κατήγγελλαν τότε ότι χρησιμοποιούσε και τον μηχανισμό του δήμου για τον προεκλογικό αγώνα της αντιπάλου τους.

Πέρασαν πολλοί μήνες μέχρι, εντέλει τον Ιούλιο του 2010, ο πρόεδρος του κόμματος να κάνει μια συμβολική επίσκεψη στο Κοινωνικό Παντοπωλείο και στο Ιδρυμα Αστέγων του δήμου για να ενημερώσει τους ψηφοφόρους πως «διαπίστωσε (sic) και πάλι την ετοιμότητα, την ωριμότητα, τη σοβαρότητα και την αξιοπιστία» με την οποία ο Νικήτας Κακλαμάνης θα διεκδικούσε και πάλι την εμπιστοσύνη του δημότη, του πολίτη των Αθηνών. Η προσπάθεια του Σαμαρά να κλείσει τις πληγές στο κόμμα του από την εσωκομματική διαμάχη χάρισε στον Κακλαμάνη την υποψηφιότητα που τόσο ποθούσε. Εχει υπηρετήσει ως βουλευτής, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, ως τομεάρχης, ως υπουργός. Αλλά όπως φαίνεται –και εκ των υστέρων –από όλα τα αξιώματα η δημαρχία τον έθελγε πιο πολύ.

Παρά όμως τις φιλότιμες προσπάθειές του η πλειοψηφία των δημοτών δεν τον τίμησε με την εμπιστοσύνη της. Τι κι αν κατεδάφισε κινηματογραφικά το κτίριο του ΝΑΤ στην Ομόνοια, πατώντας τέσσερις φορές σε απευθείας σύνδεση το κουμπί που πυροδοτούσε τα εκρηκτικά; Τι κι αν με χαρακτηριστική άνεση από τα τηλεπαράθυρα, των οποίων άλλωστε είναι παλαιός θαμώνας, επετίθετο κατά του αντπάλου του με εμπεριστατωμένα επιχειρήματα του τύπου, «μα εσείς κ. Καμίνη δεν ζείτε στην Αθήνα. Στο Χαλάνδρι ζείτε»;

Ισως έφταιγε η αμείλικτη αλήθεια των αριθμών. Ο Τύπος αλλά και η νυν δημοτική Αρχή τού καταλόγιζαν και του καταλογίζουν πολλά. Δανειακές υποχρεώσεις 203 εκατ. ευρώ. Χρέη 40 εκατ. ευρώ σε προμηθευτές. Μισθοδοσία 9,5 εκατ. ευρώ για ένα ραδιοφωνικό σταθμό με έσοδα 400.000 ευρώ. Για χριστουγεννιάτικα events 6 εκατ. ευρώ. Για «παροχή υπηρεσιών υποστήριξης λειτουργίας διευθύνσεων του δήμου» 1 και κάτι εκατ. ευρώ. Σχεδόν 1 εκατ. (950 χιλιάδες ευρώ για την ακρίβεια) για την ιστοσελίδα του δήμου.

Αν μετρήσει κάποιος και τις δημοτικές επιχειρήσεις που μετατρέπονταν σε ανώνυμες εταιρείες ή τους 12.000 εργαζομένους που είχε ο Δήμος Αθηναίων (κερδίζοντας τον τίτλο του μεγαλύτερου εργοδότη μετά τη ΔΕΗ στη χώρα), αλλά και μικρότερα ποσά όπως τα 2.500 ευρώ για κάθε βραχυχίτωνα Νέας Ζηλανδίας (αειθαλές δενδράκι) που φύτεψε στο Κολωνάκι, κατανοεί τι ώθησε τους δημότες να ρίξουν την ψήφο τους υπέρ του «μαζεμένου» καθηγητή Γιώργου Καμίνη.

Ο Κακλαμάνης δεν πτοήθηκε. Εχασε τον δήμο, επανήλθε όμως ως βουλευτής. Και το έχει βάλει πείσμα να επιστρέψει πάση θυσία στο δημαρχείο. Τι κι αν δεν θέλει το κόμμα; Τι κι αν τον καταψήφισαν οι δημότες; Οπως –μνημειωδώς –είχε συστήσει το 2010 σε μια δημότη, από πρωινή εκπομπή του Mega: «Η κυρία αν δεν το γουστάρει αυτό, να αλλάξει πόλη». Σε όποιον λοιπόν αρέσει. Για τους άλλους, δεν θα μπορέσει.

Τελευταία Νέα