Ντράιβ ιν σινεμά στον Λυκαβηττό!

Χρειάζεται άλλο ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ αυτή η πόλη; Απ’ ό,τι φαίνεται, υπάρχει αρκετός χώρος. Ιδίως αν οι προτάσεις του έχουν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης. Και ναι, έχουμε δει πολλά ανεξάρτητα φιλμάκια που είχαν μια κάποια φρεσκάδα (ή μας σερβιρίστηκαν ως τέτοια) σε πολλές αθηναϊκές διοργανώσεις. Ντράιβ ιν στον Λυκαβηττό όμως δεν έχουμε δει. Επειδή λοιπόν τούτη η προσπάθεια μοιάζει να έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αποφασίσαμε να ξεψαχνίσουμε λίγο το πρόγραμμά του. Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν εκπλήξεις.

«Είναι μια ανοιξιάτικη γιορτή» με ενημερώνει από την άλλη άκρη της γραμμής ο υπεύθυνος προγράμματος του φεστιβάλ (και σκηνοθέτης) Κωνσταντίνος Σαμαράς: «Αυτός ήταν ο χαρακτήρας εξαρχής. Αυτός μιας γιορτής με πλούσιο και πολύπλευρο προγραμματισμό. Μας ενδιέφερε όμως σοβαρά και το ζήτημα της αλληλεπίδρασης κοινού και πόλης και γι’ αυτό προσπαθούμε να «ανοίξουμε» όσο γίνεται περισσότερο το ζήτημα της προβολής και σε άλλους χώρους (όντας μονίμως σε μια επαφή με τον παραδοσιακό τρόπο προβολής –το ντράιβ ιν στον Λυκαβηττό). Δες το «Get creative» που φέρνει μια απόλυτη πραγματικότητα (την προσωπική δημιουργία μιας ταινίας με το κινητό) και την εντάσσει στο πλαίσιο του φεστιβάλ, αλλά και το ζήτημα της τηλεόρασης, με όλες τις προκαταλήψεις που αυτό κουβαλάει σε σχέση με το τι παράγει και το αν έχουμε να κάνουμε με το «νέο σινεμά». Προσπαθούμε να ανοίξουμε έναν διάλογο με όλες τις διαφορετικές μορφές οθόνης. Μας ενδιαφέρει όμως και το τι μπορεί να σημαίνει «τηλεόραση» και πού μπορεί να πάει αυτό, ξεκινώντας από το «Φάργκο» και το «Τουίν Πικς». Γιατί την ίδια στιγμή έχουμε και το «Πίσω από τους τοίχους» που φτιάχτηκε για το Arte. Από κεί και πέρα έχουμε προφανώς το διαγωνιστικό των μουσικών ντοκιμαντέρ αλλά και το τμήμα Under the Radar που είχε πολύ ψάξιμο σε σχέση με νέους σκηνοθέτες. Καμαρώνουμε λίγο γι’ αυτό το τελευταίο».

Το Under the Radar αποτελεί διαγωνιστικό τμήμα με έπαθλο 5.000 ευρώ. Μιλάμε για ταινίες των μεγάλων δημιουργών του αύριο που παρουσιάστηκαν σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ και αποτέλεσαν αφορμή για ουσιαστικό διάλογο, ωστόσο δεν έτυχε να προβληθούν ποτέ στην Αθήνα. Σημειώστε πως το συγκεκριμένο τμήμα μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι δύο ελληνικές ταινίες νέων δημιουργών.

ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ. Φυσικά υπάρχουν και οι πολυαναμενόμενες πρεμιέρες (όπως το «Guardians of the Galaxy 2»), αφιερώματα στον Ντενί Βιλνέβ και τον Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και το τμήμα του Midnight Thrills όπου και θα προβληθεί, μεταξύ άλλων, και το «Suspiria» του Ντάριο Αρτζέντο! Σε ό,τι αφορά τις πρεμιέρες πάντως, μη χάσετε τα «Ιχνη στο χιόνι» (στο επιβλητικά άγριο τοπίο ενός δάσους στην Πολωνία κάποιος ή κάτι σκοτώνει τον έναν κυνηγό μετά τον άλλον σε θρίλερ με πολιτικούς και οικολογικούς προβληματισμούς, σκηνοθετημένο από τη σπουδαία Ανιέσκα Χόλαντ –συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βερολίνου) όπως και το «Loving» του Τζεφ Νίκολς (μια αληθινή ιστορία για ένα διαφυλετικό ζευγάρι στην Αμερική της δεκαετίας του ’60 που υπερασπίστηκε τον έρωτα του στο Ανώτατο Δικαστήριο –με Ρουθ Νέγκα και Τζόελ Ιτζερτον σε σπουδαίες ερμηνείες τους).

Τέλος, οι κινηματογραφόφιλοι (οι πιο αφοσιωμένοι εξ αυτών δηλαδή) φαντάζομαι πως δεν θα χάσουν τον «Σαμουράι» –ή έστω τον «Δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο», όπως «βαφτίστηκε» στην εποχή του το αριστούργημα του Ζαν Πιερ Μελβίλ με τον Αλέν Ντελόν, ο οποίος ενσαρκώνει μοναδικά τον Τζεφ Κοστέλο, έναν σιωπηλό επαγγελματία δολοφόνο.

Να αναφερθούμε τέλος και στο απολαυστικό «Αφτερλωβ» του Στέργιου Πάσχου που κάνει την αθηναϊκή του πρεμιέρα στο φεστιβάλ λίγες μέρες ουσιαστικά πριν την κανονική του, στις 18 Μαΐου. Είναι μια ελληνική ταινία που μοιάζει να εισάγει κάτι διαφορετικό στο σώμα του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου, ενώ την ίδια ώρα φέρει πολλά από τα γνωρίσματά του. Χαρμάνι ιδιαίτερο. Αλλά (επιτέλους) ψυχαγωγικό.