«Πήγε τον χορό πολλά βήματα παρακάτω»

«Η Τρίσα Μπράουν ήταν μια μεγάλη κυρία του χορού που άλλαξε το πώς βλέπουμε τα κινητικά μοτίβα. Εφερε μια νέα τεχνική με καθαρά δικό της κώδικα, αρκετά παιχνιδιάρικο, μεταξύ θάρρους και ελαφρότητας. Αυτό που με ιντριγκάρει είναι το πώς συνδυάζει το παιχνίδι και το σωστό τάιμινγκ των κινήσεών της. Η ευελιξία και η ευφυΐα της στο πώς συνθέτει την κινησιολογία της. Για μένα αποτελεί πάντα μια μεγάλη πηγή έμπνευσης. Ηρθα σε επαφή μαζί της μέσω της Οπερας της Λυών. Τη συνάντησα εκεί σε κάποιες πρόβες, όταν είχε έρθει για να ανεβάσει κάποια έργα. Διαπίστωσα από την πρώτη στιγμή πόσο γενναιόδωρος άνθρωπος ήταν. Για μένα η ευκαιρία που είχα να παρακολουθώ τη δουλειά της και να μαθαίνω από αυτή είναι ανεκτίμητη. Από τη στιγμή που την παρακολούθησα ομολογώ ότι άρχισα να αφουγκράζομαι νέες δυνατότητες για τη δημιουργικότητά μου.

Οταν είσαι νέος, βαδίζεις σε μονοπάτια μεγάλων και εμπνέεσαι από τα βήματά τους. Με ενδιέφερε και επεδίωκα να αποκωδικοποιώ τον τρόπο σκέψης της. Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι πολύ συχνά πατούσα –ή τουλάχιστον προσπαθούσα –να πατήσω πάνω στις δικές της αρχές για να μπορέσω να ανακαλύψω από εκεί σημεία για τη δική μου εκκίνηση. Η απώλειά της σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής. Αλλά το έργο της είναι τόσο μεγάλο, τόσο πλούσιο και διαχρονικό, που μπορούμε πια να μιλάμε για ένα καινούργιο κλασικό έργο από την πλευρά της. Οι πειραματισμοί της, η πρωτοπορία της, η τόλμη της θα διδάσκονται για πολλά χρόνια. Η ύπαρξή της και το πέρασμά της από την τέχνη του χορού μάς αφήνει σίγουρα μια δυνατή και αξιοσημείωτη προσθήκη. Η Τρίσα Μπράουν μέσα από την αφοσίωσή της και την τεχνική της έδωσε νέα μονοπάτια, πρότεινε καινούργια γραφή στον χορό και εμπλούτισε τη δυναμική και την ουτοπία του χορογραφικού πεδίου. Ανοιξε σίγουρα το δικό της κεφάλαιο και το εμπλούτισε με στοιχεία που συνδέονται αποκλειστικά με το όνομά της. Μπορούμε σίγουρα να πούμε ότι πρόσθεσε και πρότεινε εντελώς καινούργιους δρόμους. Από αυτό κρατήθηκαν και άντλησαν υλικό πολύ νεότεροι χορογράφοι. Σίγουρα ανήκει στη γενιά των πρωτοπόρων (ήταν από τις πρώτες χορεύτριες που έστησαν παραστάσεις σε χώρους απρόσμενους, όπως ταράτσες, πάρκινγκ, εξωτερικοί τοίχοι κτιρίων κ.α.). Ηταν μια καλλιτέχνις που εργάστηκε σκληρά και κατάφερε να πάει τον χορό πολλά βήματα παρακάτω. Με δυο λόγια, βοήθησε τον χορό να αναπτυχθεί».