Οχι ότι τους ήταν δύσκολο, βρέθηκαν όμως ξανά στην επικαιρότητα. Αυτή τη φορά για ένα νέο άλμπουμ, κι ας είναι γεμάτο διασκευές. Στο κάτω κάτω ως μπάντα διασκευών ξεκίνησαν οι Rolling Stones με τον πρώτο, ομώνυμο δίσκο τους, το 1964. Ο τελευταίος λέγεται «Blue and Lonesome», έχει τραγούδια των Little Walter, Howlin Wolf ή Willie Dixon και τους βρίσκει σε μια φάση της καριέρας τους που αμερικανοί επιχειρηματίες τούς κλείνουν για πριβέ συναυλίες με φημολογούμενο αντίτιμο τα τρία εκατ. δολάρια. «Κάτι τέτοια τα κάνει καλά ο Ελτον Τζον, όχι όμως εμείς: έχουμε συνηθίσει στη μεγάλη σκηνή» έλεγε σε πρόσφατη συνέντευξή τους στην «Γκάρντιαν» ο ντράμερ Τσάρλι Γουότς. Οχι ότι ξεχνούν τα πρώτα βήματα: τα κομμάτια του νέου άλμπουμ τα λατρεύουν γιατί τα ακούνε «από μωρά» συμπλήρωνε ο Κιθ Ρίτσαρντς. Αυτά που δεν τον τρελαίνουν έλεγε, είναι τα κομμάτια του Ρότζερ Γουότερς, με τον οποίο μοιράστηκαν τη σκηνή του φεστιβάλ Desert Trip, όπως και με άλλα μεγαθήρια. Ενα από αυτά, ο Μπομπ Ντίλαν. «Με φώναζε συνέχεια «σερ Ρόνι»» θυμόταν ο Ρόνι Γουντ. «Οταν ήρθε ο Τσάρλι, το ίδιο. «Ολοι στην Αγγλία είναι σερ, σωστά;» ρώταγε. Κι εμείς απαντούσαμε «ναι Μπομπ, όχι όμως ότι… τέλος πάντων, πολύ ωραίο το Νομπέλ σου». «Αλήθεια, το πιστεύετε;». Κι εμείς λέγαμε «φυσικά, το αξίζεις». Δεν ήξερε ακριβώς πώς να το αντιμετωπίσει. Αισθανόταν όμως ότι έχει κάνει κάτι πολύ καλό».