Δεν πρόλαβε καλά καλά να βρει ένοικο το γραφείο στο υπόγειο της οδού Κουμπάρη –εκεί όπου έχει την έδρα του ο εκάστοτε διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη –μετά την αποχώρηση ύστερα από 41 χρόνια του ακαδημαϊκού πλέον Αγγελου Δεληβορριά και ξαναμένει άδειο, καθώς ο Γάλλος Ολιβιέ Ντεκότ, μόλις επτά μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, θέση που κατέλαβε έπειτα από διεθνή διαγωνισμό, αποφάσισε «από κοινού» με το μουσείο την αποχώρησή του. Παρότι η είδηση που ανακοινώθηκε επισήμως την Παρασκευή δεν ξάφνιασε τους παροικούντας την Ιερουσαλήμ –ορισμένοι μάλιστα περίμεναν αυτή την εξέλιξη από την ώρα που ο πρώην διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου ανέλαβε τη διεύθυνση του ίσως πλέον δραστήριου ελληνικού μουσείου –γίνεται ωστόσο πολλή συζήτηση για το παρασκήνιο της υπόθεσης αυτής.

Ποιος ήταν ο λόγος που οι δύο πλευρές δεν κατάφεραν τελικά να τα βρουν; «Δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι για όλες τις θέσεις» ήταν η διαρροή που γινόταν από την πλευρά του μουσείου, ενώ οι ίδιες πηγές έκαναν λόγο για διαφορετική προσέγγιση των ζητημάτων που αφορούν το μουσείο.

Η Ελλάδα λοιπόν έρχεται να αποδείξει ότι δεν αντέχει έναν αλλοδαπό διευθυντή, όπως συμβαίνει σε πολλά μουσεία της Ευρώπης, σε ένα από τα μεγαλύτερα ιδρύματά της, κι ας ήταν γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας αν και όχι της ελληνικής γλώσσας; Ισως αυτή να είναι μία από τις αιτίες του προβλήματος, καθώς άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στον τέως διευθυντή υποστηρίζουν ότι εκείνος επιθυμούσε να υιοθετήσει ένα οργανόγραμμα κατά τα γαλλικά πρότυπα, κάτι που πιθανόν δεν έβρισκε σύμφωνη τη διοίκηση του μουσείου.

Nervus rerum, pecuniam, κατά τον Κικέρωνα, δηλαδή ψυχή των πραγμάτων είναι το χρήμα. Και όπως δείχνουν οι εξελίξεις, το χρήμα ενδέχεται να αποτέλεσε καταλύτη για τη διάλυση αυτής της σχέσης. Είναι γεγονός ότι στα πλεονεκτήματα που έδωσαν προβάδισμα στον Ολιβιέ Ντεκότ ήταν η προσδοκία (και οι υποσχέσεις;) ότι θα έφερνε άμεσα χρήματα στα ταμεία του μουσείου που αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα μέσω χορηγιών από το εξωτερικό, κάτι που δεν φαίνεται να συνέβη. Ενδέχεται όμως όχι απλώς να μην έφερε λεφτά στο ταμείο, αλλά και να μην πήρε, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμη, υπήρχε μεγάλη καθυστέρηση στη μισθοδοσία του. Η επόμενη μέρα βρίσκει το μουσείο ξανά χωρίς διευθυντή. Το μόνο που θεωρούν βέβαιο οι άνθρωποι του Μπενάκη είναι ότι η διαδικασία δεν θα είναι εξίσου χρονοβόρα με την πρώτη φορά, χωρίς να διευκρινίζουν αν ο νέος διευθυντής θα προέλθει από τη δεξαμενή των υποψηφίων που είχαν φτάσει στην τελική ευθεία ή αν θα είναι κάποιος εκτός διαδικασίας. Οσο για τον Ολιβιέ Ντεκότ; Κανείς δεν θα απέκλειε μια κίνηση καλής θέλησης προς τον Γάλλο από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού ακόμη και εντός της ημέρας.