Ολα ξεκίνησαν λίγο πριν από το γύρισμα του αιώνα. Οι Madrugada, μια νορβηγική μπάντα με ισπανικό όνομα, σκοτεινές post punk ρίζες, αλλά γλυκούς, αφροδισιακούς καρπούς, κυκλοφορούσαν το «Industrial silence» και κατακτούσαν τις χώρες της Ευρώπης. Η Ελλάδα παραδόθηκε σχεδόν αμαχητί, ειδικά από τη στιγμή που στα εναλλακτικά μπαράκια των Αθηνών ύμνοι εκστατικοί όπως το «Norwegian Hammerworks Corp.», τραγουδισμένοι από μια φωνή που θύμιζε Κέιβ ή Κοέν, σήκωναν επιτέλους για χορό και τους εσωστρεφείς νέους και νέες. Η πρώτη συναυλία του συγκροτήματος το φθινόπωρο του 2000 στο Ρόδον χειροτέρεψε τα πράγματα και κάπως έτσι ο πανύψηλος τραγουδιστής τους Σίβερτ Χόγεμ θα συνέχιζε να επισκέπτεται τη χώρα ως σόλο καλλιτέχνης. Τα χρόνια πέρασαν (ομοίως και οι sold out εμφανίσεις ακόμα και στην περιφέρεια), μέχρι που χθες ο άνθρωπός μας βρέθηκε ξανά στην Αθήνα και συζήτησε με δημοσιογράφους στη νορβηγική πρεσβεία για μια συναυλία διπλή –απόψε και την Κυριακή -, την οποία ευχόταν καιρό και πολλοί ομότεχνοι μπορεί και να ζήλευαν: τη συναυλία στο Ηρώδειο.

Δεν έμοιαζε να την έχει φορτώσει με τις καλλιτεχνικές του ματαιοδοξίες. Ερωτώμενος για την πρώτη επαφή με το ρωμαϊκό θέατρο, ανέφερε την περασμένη άνοιξη, όταν εν μέσω των αναγκαίων συζητήσεων και διεργασιών (και στον απόηχο άλλων δύο sold out βραδιών στο Piraeus Academy 117) βρέθηκε στον χώρο για ρεπεράζ. Οι αναμνήσεις του βέβαια πήγαιναν ακόμα πιο πίσω, ίσως και στις καλοκαιρινές διακοπές του στην Ελλάδα όταν ήταν παιδί ή σε κάποια από τις επισκέψεις του στην Ακρόπολη, που του επέτρεπαν να ρίχνει μια ματιά από ψηλά: «Κοίταζα το Ηρώδειο, αναρωτιόμουν τι αίσθηση θα έχει να παίζει κανείς εκεί και σκεφτόμουν ότι θα είναι υπέροχο» έλεγε. Γιατί όμως; Ηταν η υποτιθέμενη ιερότητα του Ωδείου, το κύρος ή το παρελθόν του; «Μου αρέσει η ιστορία και επισκέπτομαι μνημεία όταν μπορώ, επομένως η απόλαυση θα είναι διπλή για μένα. Δεν ξέρω πάντως αν είναι ιερά. Εξαρτάται ποιος είσαι. Εγώ δεν είμαι θρήσκος, αν όμως ένα μέρος σημαίνει πολλά πράγματα για τους ανθρώπους, τότε με κάποιον τρόπο, ναι, είναι σημαντικό».

ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ. Ετσι κι αλλιώς το εγχείρημα έχει μπόλικα αντικειμενικά ζητήματα: Ο Χόγεμ ξέρει ότι πρέπει να σεβαστεί το όριο στην ένταση του ήχου, αυτό όμως δεν θα τον εμποδίσει να διατρέξει μια καριέρα που από τη μεριά των Madrugada περιλαμβάνει δίσκους όπως ο «Nightly disease», επιτυχίες τύπου «Hands up I love you» (ή και τραγωδίες όπως ο χαμός του κιθαρίστα Ρόμπερτ Μπούρας), ενώ από τη σόλο περίοδο διαθέτει άλμπουμ ευπώλητα όσο το «Long slow distance» και ώριμα όπως το πρόσφατο «Lioness». Το τελευταίο θα υποστηριχτεί από ένα κουαρτέτο εγχόρδων, ενώ επί σκηνής θα βρεθεί και η συμπατριώτισσα Μαρί Μανρό που ερμηνεύει το «My thieving heart».

Αμφότερες οι συναυλίες, ενισχυμένες με visuals, πρόκειται να ηχογραφηθούν και να βιντεοσκοπηθούν για χάρη ενός ζωντανού δίσκου που θα κυκλοφορήσει εν καιρώ, επιβεβαιώνοντας την καλή σχέση του Χόγεμ με το ελληνικό κοινό: «Η χώρα σας είναι αναμφισβήτητα το αγαπημένο μου μέρος για συναυλίες» έλεγε. Οχι για τουριστικούς λόγους: Υστερα από τόσες επισκέψεις γνωρίζει τα προβλήματα της Ελλάδας, χώρια που κι ο ίδιος με άσματα όπως το «Prisoner of the road» προσπαθεί να βάλει ένα χεράκι σε θέματα όπως το Προσφυγικό. «Ξέρω ότι τα τραγούδια μου είναι συνήθως ρομαντικά και προσωπικά» σχολίαζε σχετικά. «Αισθάνεσαι ωραία όμως όταν περνάς κι ένα μήνυμα».

INFO

Απόψε και στις 2/10, Ηρώδειο. Οι πόρτες ανοίγουν στις 19.30. Εναρξη: 21.00. Εισιτήρια: περιορισμένος αριθμός για απόψε. Για Κυριακή: άνω διάζωμα 33 ευρώ, κάτω διάζωμα 40, 45, 55 ευρώ. Σημεία προπώλησης: Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), τηλ. 210-3608.366