«Θα αστειεύεσαι τώρα; Ποιος θα αγοράσει Ντέμιαν Χερστ στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης;» ακούω να μονολογεί η κυρία που στέκεται δίπλα μου, μπροστά στις πεταλούδες και τις νεκροκεφαλές με την υπογραφή του «κακού παιδιού» της βρετανικής τέχνης. Νομίζω μάλιστα ότι διαβάζει τη σκέψη μου, καθώς χαζεύω το περίπτερο της βρετανικής γκαλερί Πολ Στόλπερ στην Art Athina, που φέτος συμπληρώνει 21 χρόνια παρουσίας στα εικαστικά δρώμενα.

«Υπάρχει ενδιαφέρον» μας απαντά ο διευθυντής της γκαλερί Πολ Στόλπερ όταν του θέτουμε το ερώτημα. «Είμαι σίγουρος ότι θα πουλήσω, άλλωστε η Ελλάδα έχει εξαιρετικούς συλλέκτες. Εξάλλου θα δείτε ότι τα έργα έχουν κανονικές τιμές (σ.σ.: 1.000-25.000 ευρώ) και απευθύνονται σε κανονικούς ανθρώπους». Η βρετανική γκαλερί δεν είναι η μοναδική αίθουσα από το εξωτερικό που προσγειώθηκε στο γήπεδο του Tae Kwon Do στο Φάληρο, εκεί όπου από την Πέμπτη έως και αύριο έχουν «μετακομίσει» συνολικά 49 γκαλερί (32 ελληνικές και 17 ξένες) –22% περισσότερες ελληνικές συμμετοχές από πέρυσι –και δείχνουν την αφρόκρεμα των καλλιτεχνών τους, παρουσιάζουν νέες δουλειές και συστήνουν νεότερους καλλιτέχνες σε μια διοργάνωση που, αν και είναι αμιγώς εμπορική, έχει καταφέρει μέσα από την ποικιλία ονομάτων, μέσων και τάσεων που προσφέρει να αποτελεί έναν ολοένα και πιο δυνατό πόλο έλξης για τους φιλότεχνους. Απόδειξη ότι οι διοργανωτές έχουν θέσει ως στόχο να ξεπεράσουν το περσινό ρεκόρ των 39.000 επισκεπτών και να αγγίξουν το όριο των 42.000.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ. Περιδιαβαίνοντας στα περίπτερα, μπορεί κάποιος να διαπιστώσει την καθολική επιστροφή της ζωγραφικής –ακόμη και το γκραφίτι έχει βρει τη θέση του -, με τη γλυπτική μικρής κλίμακας να διατηρεί τη δεύτερη θέση, ενώ η παρουσία της φωτογραφίας έχει υποχωρήσει σημαντικά και το βίντεο είναι σχεδόν απόν. Nα παρατηρήσει ότι δεν υπάρχουν έργα μνημειακών διαστάσεων, αλλά η πλειονότητα κινείται σε μικρότερα μεγέθη τα οποία συνεπάγονται πιο προσιτές τιμές. Κι επιπλέον ότι το «κοκτέιλ» και της φετινής χρονιάς περιέχει την κλασική συνταγή της συνύπαρξης μεγάλων ονομάτων και σταθερών αξιών –ακόμη και έργων καλλιτεχνών που δεν ζουν όπως ο Κεσσανλής και ο Ακριθάκης –με πολύ νέους δημιουργούς και street artists. «Στόχος μας είναι να προβάλουμε το έργο των καλλιτεχνών κι έχουμε την προσδοκία ότι κάτι μπορεί να πάει καλύτερα και οικονομικά μετά τον βαρύ χειμώνα που περάσαμε» λέει η Γιάννα Γραμματοπούλου, πρόεδρος του Συνδέσμου Αιθουσών Τέχνης, ο οποίος δημιούργησε τον θεσμό που τώρα διοργανώνεται από τη EuroMare και τον Αλέξη Κανιάρη.

«Είμαι αισιόδοξη ότι θα επαναληφθεί φέτος η θετική και σε εμπορικό επίπεδο κίνηση της περσινής χρονιάς» λέει η Μαρία Δημητριάδη της γκαλερί Μέδουσα, την ώρα που μας επισημαίνει να μην αγγίξουμε το έργο του Γιώργου Ρόρρη που δεν έχει ακόμη στεγνώσει. Λίγο πιο δίπλα, στο σε μαύρο φόντο περίπτερο του Τεχνοχώρου, κλέβουν την παράσταση τα έργα του Πίνο Παντολφίνι, το εντυπωσιακό περίπτερο της θεσσαλονικιώτικης Zina Athanassiadou με έργα των Γιώργου Λάππα, Δημήτρη Αληθεινού και Απόστολου Γεωργίου μεταξύ άλλων, αλλά και ο Γιαν Φαμπρ που «συγκατοικεί» στο ίδιο κάδρο με τον Αϊ Ουέιουεϊ στο «φρέσκο» έργο της Ντέμης Κάια στην γκαλερί a.antonopoulou.art. Χρώμα και ποπ διάθεση στην γκαλερί Ερση με το ποδήλατο που σέρνει ένα εντυπωσιακό σμήνος από πεταλούδες του Ντέιβιντ Γκερστάιν και δυνατή ζωγραφική από τους Τάσο Μισούρα και Θεόφιλο Κατσιπάνο στην Alma, ενώ αξίζει και μια στάση στους «πρωτάρηδες», όπως η γκαλερί Ευριπίδης που δεν έχει συμπληρώσει έναν χρόνο παρουσίας και φιλοξενεί την ολοκαίνουργια δουλειά του Γιάννη Αδαμάκου, αλλά και στην πατρινή Cube που δοκιμάζει τις δυνάμεις της στην 21η Art Athina με τη ζωγραφική του Ανδρέα Νικολάου.

Κι ανάμεσά τους τι γυρεύει μια γκαλερί από την Κορέα; «Ερχόμαστε πρώτη φορά στην Αθήνα. Σκεφτήκαμε ότι ενδέχεται να μην πουλήσουμε λόγω της κρίσης, αλλά μας ενδιαφέρει να αναπτυχθούμε παρουσιάζοντας τη δουλειά μας. Τα κέρδη μας από την Ασία και τις ΗΠΑ μάς επιτρέπουν να τολμήσουμε το εγχείρημα» μας λέει η διευθύντρια της γκαλερί Ταμπλό, με έδρα τη Σεούλ, Κέλι Κανγκ. Πλούσιο είναι και το παράλληλο πρόγραμμα της Art Athina που επιμελείται η Αρτεμις Ποταμιάνου με 51 πλατφόρμες από 17 χώρες και 650 καλλιτέχνες αλλά και μεταξύ άλλων την πρώτη παρουσίαση ενός από τα τελευταία έργα του Γιώργου Λάππα σε επιμέλεια της Κατερίνας Κοσκινά, το αφιέρωμα στην πρώτη γκαλερί της Θεσσαλονίκης, τον Κοχλία, όπως και το αφιέρωμα στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων που επιμελήθηκε ο Ντένης Ζαχαρόπουλος.