Ο αρχιτέκτονας που σώζει τα μνημεία της Ακρόπολης

Θυμάται ως παιδί αθώους νησιώτες στη Χίο, όπου μεγάλωσε, να δολοφονούνται. Και με αυτό το προσωπικό βίωμα καταρρίπτει τον «μύθο» ότι ο Εμφύλιος ξεκίνησε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Νοσταλγεί το σχολειό του –το 2ο Δημοτικό -, το οποίο λειτουργούσε πριν από τη Σφαγή της Χίου. Αποκαλύπτει ότι επέβαλε στον πατέρα του τη θέλησή του να γίνει αρχιτέκτονας. Και δεν διστάζει να αναφέρει μπροστά στην κάμερα το πιο σκοτεινό σημείο της ζωής του, όπως το χαρακτηρίζει: τον θάνατο της πρώτης του συζύγου, της Λασκαρίνας. Δεσμίδες φωτός που πέφτουν εδώ κι εκεί, όπως εκείνες των φάρων, για να φωτίσουν τη ζωή του Χαράλαμπου Μπούρα, του αρχιτέκτονα που έχει σφραγίσει τη σύγχρονη ιστορία της αναστήλωσης των μνημείων θέτοντας αρχές διεθνώς αποδεκτές και αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στα μνημεία της Ακρόπολης, που αποφεύγει σταθερά την προβολή, τη δημοσιότητα και τις τιμές. Διότι όπως λέει και ο ίδιος μπροστά στον κινηματογραφικό φακό του Μπάμπη Τσόκα –του δημιουργού της σειράς ντοκιμαντέρ αφιερωμένων σε επιστήμονες που έχουν συνδέσει το όνομά τους με την πολιτιστική μας κληρονομιά σε συνεργασία με το Διάζωμα: «Εχω πάρει παράσημο από το Κράτος και από την Εκκλησία, αλλά αυτά δεν έχουν σχέση με την ουσία της ζωής».