Το κατευχαριστήθηκα. Οχι µόνο επειδή πιστεύωότι η ταινία του Γιώργου Λάνθιµου είναι ένα από τα διαµάντια της σύγχρονης παγκόσµιας πρωτοπορίας, αλλά επειδή κέρδισα και το στοίχηµα που είχα βάλει µε τον εαυτό µου. Ναι ο «Κυνόδοντας» στις 27 Φεβρουαρίου διεκδικεί το Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας!

Ο µεγαλύτερος ελληνικός θρίαµβος τωντελευταίων ετών.

Εξω πάµε περίφηµα. Η είδηση είχε προαναγγελθεί από τέλη Απριλίου του 2009, όταν και το «∆εκαπενθήµερο σκηνοθετών» και το «Ενα κάποιο βλέµµα» του Φεστιβάλ Καννών διεκδικούσαν µε επιµονή τον«Κυνόδοντα» για το πρόγραµµά τους. Τελικά αποσπά το πρώτοβραβείο καλύτερης ταινίας για το «Ενα κάποιο βλέµµα».

DOGTOOTH (ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ)

}}

Είχε ακόµα προαναγγελθεί όταν η θρυλική γαλλική εταιρεία MK2 (του Μαρτίν Καρµίτζ), ίσως ηµοναδική στην Ευρώπη που επιλέγει «κρυφά» σπουδαίακινηµατογραφικά χαρτιά, καπάρωσε τον «Κυνόδοντα» για διεθνή διανοµή. Είχε προαναγγελθεί από τις διθυραµβικές κριτικές του βρετανικού Τύπου. Μάλιστα ο κριτικός του «Guardian»στοιχηµάτιζε εδώ και σαράντα µέρες ότι η ταινία θα πάει για Οσκαρ (είχε συµπεριλάβει την Αγγελική Παπούλια για την υποψηφιότητα β’ ρόλου). Και, τέλος, είχε προαναγγελθεί πριν από µερικές µέρες όταν διέρρευσε ότι συµπεριλαµβάνεται στις 9 από τις 65 που είχαν υποβληθεί σε αυτή την κατηγορία!

Μα πώς είναι δυνατόν! Μια ιστορίατόσο σουρεαλιστική, όπου τρία παιδιά εκπαιδεύονται από τουςγονείς τους να µπερδεύουν τις λέξεις σκόπιµα, όπως το αιδοίοµε τη λάµπα, να βρεθεί στη λίστα ενός θεσµού του οποίου οι µοναδικές αξίες είναι εµπορικότητακαι ψυχαγωγία; Πρώτον, ο θεσµός τα τελευταία χρόνια το στρίβει ολίγον προς το σκοτεινό. Παράδειγµα ο νοσηρός «Μαύρος κύκνος» µε τις πέντε υποψηφιότητες. Και δεύτερον, τα είκοσι µέληµιας επιτροπής – µέλη της Ακαδηµίας – που συστάθηκε υπό τον τίτλο Foreign Language Film Award Executive Commitee. Με επικεφαλής τον Μαρκ Τζόνσον και µε ονόµατα όπως ο γερµανός σκηνοθέτης Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσµαρκ («Οι ζωές των άλλων» και «Τουρίστας»), ο παραγωγός Μπεν Γιέρξα («Little Miss Sunshine»), ο διευθυντής φωτογραφίας Γιάνους Καµίνσκι και ο Μάικλ Τόλκιν, σεναριογράφος του «Παίκτη» του Ρόµπερτ Ολτµαν.

Η επιτροπή συγκροτήθηκε για να τονώσει αυτή την κατηγορία, η οποία συνήθως έπασχε από ταινίες ακαδηµαϊκές που προκαλούσαν βαθιά χασµουρητά. Με απλά λόγια, οι άνθρωποι αυτοί σπρώχνουν (µε την καλή έννοια) ταινίες µε ξεχωριστό ενδιαφέρον. Εντάξει οι τέσσερις αλλά τουλάχιστον µια πέµπτη, ιδιαίτερη και περίεργη που ίσως αφήσει κάποια ίχνη στην ιστορία του σινεµά. Αλλωστε, τα τελευταία είκοσι χρόνια το Χόλιγουντ περισσότερο έχει να ωφεληθεί από τα εισιτήρια που κάνουν οι ταινίες του στο εξωτερικό, παρά εντός!

Τα ελληνικά Οσκαρ

Εξι Ελληνες (όχι Ελληνοαµερικανοί) έχουν κερδίσει Οσκαρ:

1944 Κατίνα Παξινού (β’ γυναικείου ρόλου για το «Για ποιον χτυπάει η καµπάνα»)

1961 Μάνος Χατζιδάκις (µουσικής στο «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασσέν)

1965 Βασίλης Φωτόπουλος (για τα ντεκόρ του «Ζορµπά» του Μιχάλη Κακογιάννη)

1975 Θεώνη Βαχλιώτη-Ολντριτζ (για τα κοστούµια του «Μεγάλου Γκάτσµπι»)

1982 Βαγγέλης Παπαθανασίου (µουσικής στους «∆ρόµους της φωτιάς»)

1983 Κώστας Γαβράς (σεναρίου για τον «Αγνοούµενο» – µε τον Ντόναλντ Στιούαρτ) Οι 5 υποψηφιότητες 1963 «Ηλέκτρα» του Μιχάλη Κακογιάννη 1964 «Κόκκινα φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη 1966 «Το χώµα βάφτηκε κόκκινο» του Βασίλη Γεωργιάδη 1978 «Ιφιγένεια» του Μιχάλη Κακογιάννη 2011 «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιµου