«Ναι, μου συνέβη. Με βίασε όταν ήμουν 8 ετών ένας ενήλικος τον οποίο εμπιστευόμουν απολύτως. Μετά τον βιασμό μού είπε να επιστρέψω την επόμενη μέρα, αλλιώς «την είχα βαμμένη». Και επειδή τρομοκρατήθηκα και μπερδεύτηκα, πήγα την άλλη μέρα και με βίασε ξανά. Ποτέ δεν είπα σε κανέναν τι συνέβη. Το λέω σήμερα σ’ εσάς και σε όποιον θέλει να ακούσει». Το βέβαιο είναι ότι πολλοί θέλουν να ακούσουν την άγνωστη ιστορία του συγγραφέα Τζούνο Ντίαζ, βραβευμένου με Πούλιτζερ το 2008 για το –εξαιρετικό –«Η σύντομη θαυμαστή ζωή του Οσκαρ Γουάο» (Λιβάνης, 2009).

Ο Ντίαζ έγραψε ένα αυτοβιογραφικό δοκίμιο στον «New Yorker» απαντώντας σε έναν ανώνυμο αναγνώστη που τον είχε ρωτήσει πέρυσι κατά την παρουσίαση βιβλίου στη Νέα Υόρκη εάν είχε πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, θέμα το οποίο θίγει στα μυθιστορήματά του. «Ενώ τα άλλα παιδιά ανακάλυπταν το φλερτ και τον πρώτο έρωτα, εμένα με στοίχειωναν οι αναμνήσεις από τον βιασμό…» συνεχίζει. «Επιασε πάτο» μόνο όταν η γυναίκα που αγαπούσε ανακάλυψε ότι την απατούσε επανειλημμένα. Για τον λόγο αυτόν κατέφυγε σε ψυχοθεραπευτή. «Σκέφτομαι τα χρόνια και τη ζωή που έχασα όσο κρυβόμουν στον φόβο και τον πόνο. Ημουν περισσότερο μια μάσκα, παρά ο εαυτός μου. Σήμερα σκέφτομαι πιο πολύ τι σημαίνει να ομολογείς ότι σε βίασαν… Τι σημαίνει να το λες εδώ όπου όλος ο κόσμος –ίσως κι εσύ –μπορεί να τ’ ακούσει».