Καταστάσεις της δικής του ζωής που θυμίζουν κάτι από τη δική μας. Πασπαλισμένες όμως με μεγάλες δόσεις χιούμορ, αυτοσαρκασμού αλλά και τρυφερότητες. Αυτές διηγείται κάθε Πέμπτη στις 21.15 ο Δημήτρης Χριστοφορίδης στην παράσταση «Lower με C» που ανεβάζει στο Θέατρο Άβατον (Ευπατριδών 3, Κεραμεικός, τηλ. 2103412689, είσοδος 7 ευρώ).
Μετά τον επιτυχημένο κύκλο του «Πάμε να τ’ αλλάξουμε», ανοίγει ένα νέο stand up comedy για να καταπιαστεί με τις μετριότητες, γκρεμίζοντας με τις ατάκες του τα στερεότυπα που τις συνοδεύει. Στην δεύτερη σόλο παράστασή του, αναδεικνύει το σκεπτικό του πως αν το δράμα είναι η μίμηση σπουδαίων πράξεων, η κωμωδία είναι η μίμηση της μετριότητας. Σκοπός του είναι να δείξει πώς η μετριότητα μπορεί να γίνει φωτεινό μονοπάτι για όσους επιδιώκουν πάντα το καλύτερο και να υπογραμμίσει πως η σκοτεινιά κρύβεται σ’ εκείνους που φοβούνται διαρκώς το χειρότερο ή επαναπαύονται στις δάφνες τους. Για το λόγο αυτό η κωμωδία του είναι αφιερωμένη στα παιδιά του τελευταίου θρανίου. Σ’ αυτά που χαρακτηρίστηκαν μέτρια και η πορεία τους διέψευσε τους πάντα.
Ο Δημήτρης Χριστοφορίδης έχοντας πια την εμπειρία της σκηνής του stand up comedy, μιλάει στα «Νέα» για την νέα του παράσταση και το σκεπτικό πάνω στο οποίο αυτή χτίστηκε.

1. Πώς προέκυψε η ιδέα για την παράσταση;

Μέσα από καθημερινή εργασία πάνω στην κωμωδία μαζεύτηκε υλικό 60 λεπτών και αποφάσισα να το μαζέψω όλο μέσα σε μια παράσταση. Βρήκα πως ο πιο ταιριαστός τίτλος ήταν «lower με c»

2. Ποιες μετριότητες και ποια στερεότυπα περνάνε από τον λόγο σας επί σκηνής;

Νομίζω η μετριότητα που νιώθουμε για τον εαυτό μας, αν είμαστε λίγο υποψιασμένοι φυσικά. Οι φοβίες μας, οι αγωνίες, οι ανασφάλειες. Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν υπέροχοι και δεν υπάρχει πιο βαρετό πράγμα σε κάποιον. Αντιθέτως, η ανασφάλεια νομίζω, είναι η κινητήριος δύναμη για κάθε δημιουργία. Αυτό το «είμαι μέτριος αλλά θα ήθελα να γίνω καλύτερος». Τώρα για στερεότυπα επικεντρώνομαι κυρίως στο να σχολιάσω το πόσο στερεοτυπικά βλέπουμε οι άντρες τον κόσμο γύρω μας.

3. Τα παιδιά του τελευταίου θρανίου, με ποια στοιχεία της παράστασης θα ταυτιστούν;

Ας ελπίσουμε, με την αίσθηση πως κανείς από τους δύο μας, δεν είναι καθωσπρέπει.

4. Πώς η κωμωδία γίνεται η μίμηση της μετριότητας;

Ε, αν το καλοσκεφτείτε κάθε κωμικός τις αδυναμίες του εαυτού του και των άλλων αποκαλύπτει. Και αδυναμία αυτό σημαίνει, να μην είσαι αρκετός, να μην τα καταφέρνεις.

5. Η εμπειρία σας στον κινηματογράφο και την τηλεόραση πώς σας βοήθησε στο σχεδιασμό της παράστασης;

Έβγαλα λίγα λεφτά παραπάνω και μετακόμισα από το υπόγειο, στον πρώτο όροφο. Κατά τα άλλα, τα ίδια.