Οταν στις αρχές Ιανουαρίου ο εκδοτικός οίκος Gallimard ανακοίνωσε την κυκλοφορία μια κριτικής έκδοσης με κείμενα αντισημιτικού χαρακτήρα γραμμένα στα χρόνια του Μεσοπολέμου από τον συγγραφέα Λουί-Φερντινάν Σελίν, οι αντιδράσεις ήταν τουλάχιστον έντονες: ο γάλλος νομικός και «κυνηγός των ναζί» Σερζ Κλαρσφέλντ έκανε λόγο για γραπτά «που επηρέασαν μια ολόκληρη γενιά δωσιλόγων υπεύθυνων για τον θάνατο των Εβραίων της Γαλλίας», με περιεχόμενο που καμία ποσότητα σημειώσεων δεν θα μπορούσε να απαλύνει, ενώ μια ομάδα ιστορικών υποστήριξε ότι το εγχείρημα, στη χειρότερη περίπτωση, θα οδηγούσε σε νοσταλγία του αντισημιτικού μίσους και στην καλύτερη σε ηδονοβλεψία και εντυπωσιοθηρία.

Στον αντίποδα, ο καθηγητής λογοτεχνίας Ανρί Γκοντάρ σημείωνε ότι το καταχώνιασμα των κειμένων του Σελίν θα δημιουργούσε μια «ανθυγιεινή κατάσταση» και ο ιστορικός Πασκάλ Ορί τόνιζε τον κίνδυνο να παραμείνουν στο Διαδίκτυο μακριά από τα όπλα της επιστημονικής κριτικής, επιχειρήματα δηλαδή που υιοθετούσε κι ο εκδοτικός οίκος.

Τελικά, ο Αντουάν Γκαλιμάρ ανακοίνωσε ότι η έκδοση ματαιώνεται γιατί οι συνθήκες «δεν είναι κατάλληλες για τη διασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου εργασίας, μεθοδολογικά και ιστορικά μιλώντας». Ο ίδιος ο Σελίν, συγγραφέας του κλασικού μυθιστορήματος «Ταξίδι στην άκρη της νύχτας» (Εστία), που πέθανε το 1961, είχε εκφράσει την επιθυμία να μην εκδοθούν τα εν λόγω γραπτά του, τα οποία θα βρεθούν εκτός πνευματικών δικαιωμάτων το 2031.