Μια σειρά αιχμηρών ερωτημάτων εμπεριέχει η επιστολή του Σωματείου Εργαζομένων Μεγάρου Μουσικής Αθηνών προς τον πρόεδρο του Οργανισμού Νίκο Θεοχαράκη και τον γενικό διευθυντή Δημήτρη Παπαδημητρίου επισημαίνοντας χρόνιες καθυστερήσεις στη λειτουργία του Μεγάρου που δεν επιτρέπουν το μεγάλο βήμα προς τα μπρος. Στην επιστολή τονίζεται, για παράδειγμα, ότι η νέα μαύρη τρύπα από ληξιπρόθεσμα χρέη προς τρίτους βαθαίνει και άρα χρειάζεται μεγαλύτερη επιχορήγηση. Υπάρχουν, όμως, και άλλα «τεχνικής φύσεως» ερωτήματα που θέσαμε στον πρόεδρο του Μεγάρου Μουσικής, ο οποίος επέλεξε να απαντήσει δίνοντας αλλού λιγότερες και αλλού περισσότερες λεπτομέρειες.

Η ΕΚΘΕΣΗ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ. Το πρώτο αφορά τη σύμβαση με την εταιρεία LAVRYS για την έκθεση Van Gogh Alive. Ενώ η έκθεση λειτουργεί ένα μήνα και πλέον, οι εργαζόμενοι του Μεγάρου αναρωτιούνται γιατί δεν έχει ακόμη υπογραφεί η σύμβαση. Ακόμη αναφέρεται στην επιστολή: «Το τίμημα για την μίσθωση των αιθουσών και γενικά όλων των παροχών για το διάστημα 6 Νοεμβρίου 2017 έως 4 Μαρτίου 2018 είναι μόνο 100.000 ευρώ… Οι επισκέψεις σχολείων στην Εκθεση οργανώνονται από εξωτερικό συνεργάτη, προφανώς με οικονομικό αντάλλαγμα, κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει από εμάς… Ο καθημερινός χειρισμός του τεχνολογικού εξοπλισμού και των μηχανημάτων προβολών γίνεται από τεχνικούς του Μεγάρου. Επιπλέον, τα μηχανήματα προβολής της LAVRYS στήθηκαν από υπαλλήλους του Οργανισμού, πράγμα πρωτόγνωρο…». Τι απαντά ο πρόεδρος του Οργανισμού στο «Νσυν»; «Το μεγαλύτερο μέρος των τεχνικών στην έκθεση είναι της εταιρείας. Η υπογραφή της σύμβασης που επικαλούνται δεν κρύβει τίποτα περίεργο. Υπήρχαν διάφορα νομικά μικροκολλήματα τα οποία ξεπεράστηκαν. Οσο για την αίθουσα ήταν η μοναδική προσφορά που είχαμε εκείνη την στιγμή και προκειμένου να μην μείνει κλειστή, την ενοικιάσαμε».

Το δεύτερο ερώτημα αφορά το κόστος της εικαστικής έκθεσης «Ο κήπος βλέπει», σε επιμέλεια της Αννας Καφέτση, που δεν είχε εισιτήριο. «Δεν είμαι υποχρεωμένος να πω στο σωματείο πόσο κόστισε η έκθεση. Επίσης δεν θα μπορούσαμε να βάλουμε στον Κήπο εισιτήριο –αγγίζει και αυτό τα όρια της παρανομίας. Είναι χώρος ελεύθερος που τον επισκέπτονται καθημερινά για περίπατο αλλά και για να πάνε στο εστιατόριο». Κάθετος είναι ο πρόεδρος του ΟΜΜΑ και για τη δωρεάν παραχώρηση μιας από τις υπόγειες αίθουσες του Μεγάρου στον Δημήτρη Παπαϊωάννου για πρόβες –το τρίτο από τα ζητήματα που θέτουν οι εργαζόμενοι. «Θεωρώ ότι ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης είναι σπουδαίος, μας έχει δώσει πάρα πολλά και θέλαμε να του προσφέρουμε μια αίθουσα που δεν την χρησιμοποιούσε κανείς. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι το μεμπτό έχει αυτό».

ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ. Σε ό,τι αφορά το ζήτημα του χρέους ο πρόεδρος του Μεγάρου υπενθυμίζει ότι το κράτος φρόντισε να εξοφληθούν τα ληξιπρόθεσμα χρέη από τα κατασκευαστικά δάνεια ύψους 45.000.000 ευρώ (σ.σ. για την κατασκευή του νέου κτιρίου). Παράλληλα, αποκαλύπτει ότι το Μέγαρο θα πάρει αυξημένη μία έκτακτη επιχορήγηση. «Δεν θα αποκαλύψω το ποσό, αλλά σίγουρα είναι πολύ κοντά στο να λυθούν οι οικονομικές εκκρεμότητες». Από την πλευρά του, μάλιστα, θεωρεί ότι πρόκειται για μια επιστολή – μοχλό πίεσης: «Συνδιοίκηση με τα σωματεία δεν πρόκειται να κάνω. Το μόνο που τους νοιάζει είναι πάρα πολύ συγκεκριμένα πράγματα που δεν είναι και νόμιμα. Για παράδειγμα ζητάνε την επαναπρόσληψη των ταξιθετριών, ενώ τους έχουμε εξηγήσει ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό εκτός διαγωνιστικής διαδικασίας» (σ.σ. οι εργαζόμενοι ζητούν να ισχύσει αυτό που συμφωνήθηκε με την προηγούμενη διοίκηση και αποτυπώθηκε και στον Νόμο 4366).