Μεταπολεμικός «απόγονος» του Νίκου Σβορώνου και του Κ.Θ. Δημαρά ο Σπύρος Ασδραχάς, που πέθανε χθες σε ηλικία 84 ετών, αφήνει σημαντική βιβλιογραφία για την ιστορία της νεότερης Ελλάδας, με ειδίκευση στην οικονομία. Αν και ανήκε στο «αριστερό» ρεύμα της Ιστοριογραφικής έρευνας αιφνιδίαζε ακόμη και τους συνοδοιπόρους του, όταν, για παράδειγμα, θεωρούσε ότι η Επανάσταση του 1821 ήταν το σημαντικότερο γεγονός της νεότερης ελληνικής Ιστορίας επειδή ο εθνικισμός (εθνισμός) επέβαλε τη ρήξη με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δεν απέρριπτε, εξάλου, το θεωρητικό σχήμα των Ζαμπέλιου – Παπαρρηγόπουλου και θεωρούσε ότι ειδικά ο δεύτερος έδωσε γόνιμες ιδέες στους «επιγόνους». Ο Σπύρος Ασδραχάς γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1933 και το 1960 πήρε το πτυχίο του από το Ιστορικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1965-1967 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, το 1972 πήρε το Doctorat de 3e Cycle (EPHE, VI Section – Paris 7) στην οικονομική και κοινωνική ιστορία και το 1976 το Eleve diplome τής EPHE. Διετέλεσε συνδιευθυντής του περιοδικού «Τα Ιστορικά» με τους Φίλιππο Ηλιού και Βασίλη Παναγιωτόπουλο (1983-2005) και πρόεδρος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) από το 2004 μέχρι πρότινος. Εγραψε, εκτός άλλων: «Ιστορική έρευνα και ιστορική παιδεία» (Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού, Μνήμων, 1982), «Ελληνική κοινωνία και οικονομία» (Ερμής, 1988), «Μηχανισμοί της αγροτικής οικονομίας στην Τουρκοκρατία (15ος-16ος αι.)» (Θεμέλιο, 1999) κ.ά.