Τα φώτα χαμηλώνουν και σηκώνεται η αυλαία. Καθώς σταματούν οι ψίθυροι των θεατών, η αίθουσα «γεμίζει» με τη χαρακτηριστική βαριά φωνή του Γιώργου Ζαμπέτα που έρχεται απ’ τα ηχεία και απαριθμεί τους καλλιτέχνες με τους οποίους είχε συνεργαστεί στην καριέρα του. Κάθε φορά που ακούγεται κι ένα νέο όνομα εμφανίζεται γραμμένο στο διάτρητο πανί που έχει καλύψει τη σκηνή, δημιουργώντας ένα ιδιότυπο προσκλητήριο των μεγαλύτερων ελλήνων καλλιτεχνών των περασμένων δεκαετιών. Μόλις ολοκληρώνεται η παρουσίαση αυτή, στη σκηνή βγαίνει η Βίκυ Σταυροπούλου που υποδύεται τη σύζυγο του Ζαμπέτα, μαζί με την Στεφανία Δράκου που υποδύεται την κόρη του. Η τελευταία ενημερώνει ότι ο πατέρας δεν επιθυμεί να έρθει να δώσει την παράσταση. Μετά τις αρχικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο γυναικών, η κοπέλα τελικά μεταφέρει το μήνυμα ότι έκαμψε τις αντιστάσεις του πατέρα της κι έτσι δίνει το πράσινο φως για να ξεκινήσει η παράσταση. Χωρίς βέβαια ποτέ να έρθει ο γνωστός μπουζουξής κάτω από το φως των προβολέων.

Αυτό είναι το χαρακτηριστικό άλλωστε της παράστασης «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα» στο θέατρο Αλίκη. Ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας ετοίμασε ένα αφιέρωμα στον κορυφαίο λαϊκό συνθέτη, κρατώντας την εικόνα του διαρκή επί σκηνής με τη βοήθεια βίντεο και ηχητικών αποσπασμάτων. Αρνούμενος να δημιουργήσει μια θεατρική σύμβαση που θα περιελάμβανε και τον Ζαμπέτα ως ρόλο, μιας και η σύγκριση με όποιον ηθοποιό αναλάμβανε να τον υποδυθεί θα ήταν άνιση. Προτίμησε λοιπόν να αφήσει την παρουσία του να υπονοείται μέσα από τους διαλόγους των πρωταγωνιστών, δημιουργώντας διαρκώς την αίσθηση στο κοινό ότι ο συνθέτης όπου να ‘ναι θα πεταχτεί από κάπου. Ωστόσο, ήταν μάλλον άβολη η διαρκής αναφορά στο όνομά του που συνοδευόταν από τη ματιά των ηθοποιών στη μεγάλη οθόνη προβολής. Αν και στα πρώτα λεπτά της παράστασης, οι δεκαετίες περνούσαν γρήγορα μέχρι να φτάσει ο μίτος της αφήγησης στα πιο παραγωγικά χρόνια του δεξιοτέχνη του μπουζουκιού. Και τότε ξεκίνησε η πραγματική γιορτή επί σκηνής. Η πρόζα των ηθοποιών που ετοίμασε ο Πέτρος Ζούλιας βασισμένος στο βιβλίο της κόρης του Ζαμπέτα, Κατερίνας «Γιώργος Ζαμπέτας: Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω» (εκδ. Αγκυρα), δικαιολογούσαν συχνά την ύπαρξή τους δίνοντας πάσα για τραγούδι. «Ο πιο καλός ο μαθητής», «Ο αράπης», «Το φανταράκι», «Μάλιστα κύριε» είναι λίγα μόνο από τα γνωστά κομμάτια του δημιουργού που ερμηνεύονται ζωντανά με τη συνδρομή ορχήστρας από τους πρωταγωνιστές που, αν και δεν είναι επαγγελματίες τραγουδιστές, έχουν ωραίες φωνές και κάνουν ακόμα και τον πιο αυστηρό θεατή να σιγοψιθυρίσει κάποιο στίχο.

ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ. Η ζωή και το έργο του δεξιοτέχνη του μπουζουκιού είναι φυσικά στο προσκήνιο. Η Χριστίνα Τσάφου ως μητέρα του, ο Τάσος Χαλκιάς ως πατέρας του και η Ελένη Καρακάση ως αδερφή του ανοίγουν την πόρτα στις προσωπικές σχέσεις που ανέπτυξε ο Ζαμπέτας με τους δικούς του ανθρώπους. Μεγαλύτερη έμφαση σ’ αυτό δίνει βέβαια η Βίκυ Σταυροπούλου, που ως κυρία Ζαμπέτα υποδύεται έναν περισσότερο καρικατουρίστικο ρόλο, βάζοντας μπρίο και χιούμορ στις ατάκες της Αργυρούλας. Αποκορύφωση αυτής της εικόνας είναι οι διαρκείς αλλαγές κοστουμιών, το στήσιμό της επί σκηνής αλλά κυρίως ο χειρισμός του υποκριτικού της ταλέντου που ξεχειλίζει σε σκηνές όπως το ξέφρενο φινάλε του πρώτου μέρους της παράστασης. Εκεί, υπό τους ήχους του «Σήκω χόρεψε συρτάρι», που έφτιαξε ο Ζαμπέτας για την ταινία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», αντιγράφει τις εκφράσεις της Βουγιουκλάκη προκαλώντας γέλιο και συμμετέχει στη γιορτή με άφθονο χορό μαζί με τον υπόλοιπο θίασο.

Το δεύτερο μέρος της παράστασης είναι σαφώς πιο μελαγχολικό. Πέρα από τις αναφορές στην πολιτική κατάσταση της εποχής, που ούτως ή άλλως γινόταν και στα υπόλοιπα κομμάτια του έργου, ανοίγει ο δρόμος προς το τέλος της διαδρομής του Ζαμπέτα, δημιουργώντας φόρτιση στον θεατή. Ακόμα και ο χαριτωμένος ρόλος του Λευτέρη Ελευθερίου που τις προηγούμενες δύο ώρες έβγαζε στην υπερβολή του γέλιο, τώρα δίνει τον αντίστοιχο τόνο. Η απώλεια σιγά σιγά όλων των πρωταγωνιστών κάνει πιο μελαγχολική την ατμόσφαιρα, φτάνοντας στο θάνατο του Ζαμπέτα μετά της αναμενόμενης υστερίας επί σκηνής. Η ψυχαγωγική κάθαρση έρχεται τελικά με την επανάληψη του «Σήκω χόρεψε συρτάκι» για να εκτονωθεί η ένταση, το κοινό να χειροκροτήσει πιο άνετα τους πρωταγωνιστές και εντέλει να αποχωρήσει απ’ το θέατρο.

info

Θέατρο Αλίκη, Αμερικής 4,

τηλ. 210-3210021, εισιτήρια: 15 – 33 ευρώ,

έως τον Απρίλιο του 2018